SCALE DEVELOPMENT FOR EVALUATION OF PALLIATIVE CARE SERVICES IN TERMS OF HEALTHCARE EMPLOYEES

Yıl 2022, Cilt: 31 Sayı: 2, 219 - 228, 11.08.2022

Mucize Sarıhan , Dilek Öztürk , Kürşat Yurdakoş

https://doi.org/10.34108/eujhs.944146

Öz

The aim of this study is to develop a scale for the evaluation of palliative care services in terms of health personnel (doctor, nurse, assistant nurse, technician psychologist, and physiotherapist). The findings obtained as a result of the research conducted by Sarıhan (2020) were analyzed in line with the determined purposes. The quantitative method was used in the research. The 24-item “palliative care Management Competence” questionnaires evaluated by health professionals were applied in two stages. A pilot study was conducted on the palliative care clinics of Tuzla State Hospital and Istanbul Okan University Hospital. Then the stability level was examined. In the study, construct validity, item-total correlations, corrected correlations, and item discrimination were examined within the framework of validity of the "Palliative Care Management Competence" scale. The scale consists of 3 factors and 15 items: "Effectiveness of Management and Treatment", "The suitability of physical conditions, materials, and working conditions", and "Personal care of the patient". It has been observed that the 3-factor model proposed in CFA is compatible with the data. It was found that the scale could make consistent measurements with Cronbach's Alpha reliability coefficient α=0.874. A scale was developed on the administrative evaluation of palliative care clinics in terms of employees and added to the literature.

Anahtar Kelimeler

Healthcare professionals, Palliative care, Scale development.

SAĞLIK ÇALIŞANLARI AÇISINDAN PALYATİF BAKIM HİZMETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Öz

Çalışmanın amacı, Türkiye’de palyatif bakım hizmetlerinin sağlık personeli (doktor, hemşire, yardımcı hemşire, tekniker psikolog, fizyoterapist,) açısından değerlendirilmesine yönelik ölçek geliştirilmesidir. Sarıhan (2020) tarafından yapılan araştırma sonucunda elde edilen bulgular, belirlenen amaçlar doğrultusunda analiz edilmiştir. Çalışmada nicel yöntem uygulanmış ve ölçek geliştirme çalışması yapılmıştır. Sağlık çalışanlarının değerlendirdiği 24 maddelik “palyatif bakım Yönetim Yeterlilik” anketleri iki aşamalı olarak uygulanmıştır. Tuzla Devlet Hastanesi ve İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Palyatif Bakım Kliniğinde görev yapan çalışanlar üzerinde pilot uygulamayı takiben ölçeğin kararlılık düzeylerini belirlemek üzere 2. uygulama yapılmıştır. Çalışmada “Palyatif Bakım Yönetim Yeterlilik” ölçeğinin geçerliği çerçevesinde yapı geçerliği, madde-toplam korelasyonları, düzeltilmiş korelasyonları ve madde ayırt edicilikleri incelenmiştir. Analizler sonucunda toplamda 9 madde atılmıştır. Ölçek, “Yönetim ve Tedavinin Etkinliği”, “Fiziki Şartlar, Malzeme ve Çalışma Koşullarının Uygunluğu”, “Hastanın Kişisel Bakımı” olmak üzere 3 faktör 15 madde olarak ortaya çıkmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde (DFA) önerilen üç faktörlü modelin veri ile uyumlu ve kabul edilebilir olduğu bulunmuştur. Ölçeğin Cronbach’s Alpha güvenirlik katsayısı α=0.874 ile ölçeğin tutarlı ölçümler yapabildiği görülmüştür. Palyatif bakım kliniklerinin çalışanlar açısından yönetsel anlamda değerlendirilmesi üzerine ölçek geliştirilmiş ve literatüre kazandırılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Palyatif bakım, ölçek geliştirme, sağlık çalışanları

Kaynakça

• 1. Sepulveda CA, Yoshida T, Ullrich A. Palliative care: The global perspective of the World Health Organization. Journal of Pain and Symptoms Management 2002;24(2):91-96.
• 2. Buckley J. A health-promoting approach to holism and palliative care. International Journal of Palliative Nursing 2008;8(10):505-508.
• 3. Seymour J, Ingletonş C, Payne S, Beddow V.Expert palliative care: patients experiences. Journal of Advanced Nursing 2003;44(1):24-33.
• 4. Kahveci K, Gökçınar D. Palyatif Bakım (1.Baskı). Nobel Tıp Kitap Evleri, İstanbul 2014;pp 1-2.
• 5. David C. End-Of-Life Care Around The World. Achieveents To Date And Challenges Remaining. Economist Intelligence Unit, Boston 2010; pp 101–110.
• 6. See EG, Susanne R, Danuta W. Hastening The End Of Life. National Center for Suicide Research and Prevention of Mental Ill-Health, Stockholm 2005; pp 6-10.
• 7. Duffin D J. Palliative care: The oldest profession? Canadian Bulletin of Medical History, 2014;31(2),205-228.
• 8. R. Finucane A, Vanhegan L, Arnold E, Oxenham D. Do placeof-death preferences for patients receiving specialist palliative care change over time? International Journal of Palliative Nursing, 2014;20(12):579-583.
• 9. Williams B R, Woodby L L, Bailey F A, Burgio K L. Identifying and responding to ethical and methodological issues in after death interviews with next of kin. Death Studies, 2008;32(3):197-236.
• 10. Hooper D, Coughlan J, Mullen MR. Structural equation modelling: guidelines for determining model fit dublin ınstitute of technology. The Electronic Journal of Business Research Methods 2008;6(1):53–60.
• 11. TKHK. Türkiye'de Özellikli Planlama Gerektiren Sağlık Hizmetleri. http://www.tkhk.gov.tr/DB/8/743_DB8_turkiye-de-ozellikli-planlama-gerektiren- saglik hizmetleri; Erişim Tarihi:01.12.2016.
• 12. Hui D, Cruz MDL, Mori M, Parsons HA, Kwon JH, Vigil IT, Kim SH, Dev R, Hutchins R, Liem C, Kang DH, Bruera E. Concepts and definitions for “supportive care”,“best supportive care”, “palliative care”and hospice care” in the published literature, dictionaries, and textbooks. Support Care Cancer 2013;21(3):659-685.
• 13. Pastrana T, Jünger S, Ostgathe C, Elsneret F, Radbruch L. A matter of definitionkey elements ıdentified in a discourse analysis of definitions of palliative care. Palliative Medicine 2008;22(3):222-232.
• 14. Young HY, Eun KK, Jihye L, Jiyeon C, Hyewon R, Hye-min Y, Jung HK, Tae YK, Jin-Ah S, Yaeji K. Development and validation of the quality care questionnaire –palliative care (QCQ-PC): patient-reported assessment of quality of palliative care. BMC Palliat Care 2018;17(1):40-45.
• 15. Preston C C, Colman A M. Optimal number of response categories in rating scales: Reliability, validity, discriminating power, and respondent preferences. Acta Psychologica 2000;104:1-15.
• 16. McCabe BJ, Frankel EH, Wolfe JJ. Hand Book Of Food-Drug Interactions, Newyork 2003; pp 72-75.
• 17. De Boer A, Van H,Florence BA. Regulatory Toxicology and Pharmacology. October 2015; pp 73-80.
• 18. Murphy KR, Davidshofer CO. Psychological Testing: Principles and Applications. Pearson Education internation, New Jersey 2005; pp 5-20.
• 19. Erkuş A. Psikolojide Ölçme ve Ölçmek Geliştirme-1: Temel Kavramlar ve İşletmeler. Pegem Akademi, Ankara 2012;ss 12-20.
• 20. Tezbaşaran AA.Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. Mersin Üniversitesi, Mersin2008; ss9-11.
• 21. Cohen RJ, Swerdik ME. Psychological Testing and Assessment. Mc Graw-Hill, Singapore 2010; pp 4-12.
• 22. Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeler (27. Baskı).Nobel Yayınevi, Ankara 2014; ss 2-20.
• 23. Polit D F,Beck C T. The Content validity index: are you sure you know what’s being reported? Critique and recommendations. Research in Nursing & Health, 2006;29:489-497.
• 24. Hong SJ, Thong YL, Tam K.Y. Understanding continued information technology usage behavior: A comparison of three models in the context of mobile internet. Decision Support Systems, 2006;42:1819–1834.
• 25.Tabachnick BG, Fidell LS. Using Multivariate Statistics. Pearson, Boston 2013; pp 13-20.
• 26.Neuman WL. Sosyal Araştırma Yöntemlerinin Temelleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar (2. Baskı). Allyn ve Bacon, Boston 2007; pp 180-195.
• 27. Patton MQ. Qualitative Research And Evaluation Methods (3rd Ed.). Sage Publications, London 2002; pp 2-20.