İstanbul’da Farklı Sosyo-Ekonomik Seviyeli Okullarda Okuyan Çocuklarda Bağırsak Parazitlerinin ve VRE Taşıyıcılığının Araştırılması

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 7 - 10, 30.04.2019

Fatma Köksal Çakırlar Sevilay Yıldız Okan Aydoğan , Sinem Özdemir Sercan Akyol Çolakoğlu Zeynep Taner Halit Tokman Nevriye Gönüllü

https://doi.org/10.26650/experimed.2019.19008

Öz

DOI:
10.26650/experimed.2019.19008

Amaç: Bağırsak parazit infeksiyonları tüm dünyada
en sık görülen infeksiyonlar arasındadır ve yaklaşık olarak 3,5 milyon insan bağırsak
parazitlerinin bir çeşidi ile infektedir. Son zamanlarda İstanbul, kırsal
alanlardan ve Suriye’den çok
göç almaktadır. Bu çalışmada sosyo-ekonomik düzeyleri farklı okullarda okuyan çoçuklarda
bağırsak parazitleri ve bit araştırılması, aynı zamanda bu çocukların bağırsak
floraları ve VRE taşıyıcılığı yönünden incelenmesi amaçlanmaktadır.

Gereç ve Yöntem: İstanbul’ da
sosyo-ekonomik düzeyleri farklı olan okullardaki yaşları 9-12 arasında değişen
kız ve erkek olmak üzere toplam 570 öğrenciden barsak paraziti için dışkı örnekleri
toplandı. Bu örnekler İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi
Mikrobiyoloji Anabilim Dalı laboratuvarında makroskobik ve mikroskobik olarak
incelendi. Bağırsak parazitleri için nativ-lügol ve formalin etil asetat konsantrasyon
tekniği kullanıldı. Ayrıca toplanan dışkı örneklerinde, çocukların dışkı
floraları konvansiyonel yöntemlerle araştırıldı ve vancomycin-resistant
Enterococcus (VRE) taşıyıcılığı yönünden incelendi. Gerektiğinde otomatize
sistemlerlerle kontrol edildi.

Bulgular: 570 çocuğun dışkı örneğinde 33
(%6) parazit tespit edildi. Patojenik parazitlerin (G. intestinalis, E.
vermicularis, A. lumbricoides) oranı %1 olarak bulundu. Bu 33 parazitin 27
(%82)’si Blastocystis
hominis kisti, 3 (%9)’ü
Giardia intestinalis kisti ve trofozoiti, 1’i Ascaris lumbricoides yumurtası, 1’i Enterobius vermicularis yumurtası ve 1’i de Iodamoeba butschlii idi. Örneklerin hiçbirinde patojen bağırsak
bakterisi bulunmadı. Ancak 1 örnekte VRE taşıyıcılığı tespit edildi (%0,8).

Sonuç: Bu çalışmada İstanbul’daki okul çocuklarının
iç ve dış parazit oranlarının önceki çalışmalara kıyasla önemli ölçüde azaldığını
gözlemledik, ancak düşük sosyo-ekonomik düzeye sahip okullarda hala bu
patojenlere rastlanmaktadır. Bu enfeksiyonların önüne geçebilmek için
sanitasyon, kişisel hijyen, insanların farkındalığının artması ve sağlık eğitimi
konuları üzerinde daha çok durulmalı ve bu konularda yapılan çalışmalar hızlandırılmalıdır.

Cite this article as: Köksal Çakırlar F, Yıldız
S, Aydoğan O, Özdemir S, Akyol Çolakoğlu S, Taner Z, et al. The Investigation
of Intestinal Parasites and VRE Carriage in Children Studying in Schools with
Different Socio-Economic Levels in İstanbul, Turkey. Experimed 2019; 9(1):
7-10.

Anahtar Kelimeler

Bağırsak parazitleri, fekal flora, VRE taşıyıcılığı, öğrenciler, farklı sosyo-ekonomik düzeyde okullar

The Investigation of Intestinal Parasites and VRE Carriage in Children Studying in Schools with Different Socio-Economic Levels in İstanbul, Turkey

Öz

DOI:
10.26650/experimed.2019.19008

Objective: Intestinal parasitic infections
are among the most common infections worldwide, and approximately 3.5 million
people are infected with a variety of intestinal parasites. Recently, Istanbul
has received migration from rural areas and Syria. The aim of the present study
was to investigate intestinal parasites, intestinal flora, and
vancomycin-resistant Enterococcus (VRE) carriage in children studying in
schools with different socio-economic levels (SELs).

Materials and Methods: The fecal samples were
collected from 570 students (ages 9-12 years) studying in schools with
different SELs. In Istanbul University-Cerrahpaşa School of Medicine,
Department of Medical Microbiology Laboratory, the fecal samples were examined
macroscopically and microscopically. Native-lugol and formalin-ethyl acetate
concentration techniques were used for intestinal parasites. In addition, in
fecal samples, the fecal flora of the children was analyzed by conventional
methods and was examined with respect to VRE carriage.

Results: Intestinal parasites were found in
10.8% of the stool samples of students. Blastocystis hominis (5.2%) was the
most common intestinal parasite. Giardia intestinalis (3.5%) was the second
most prevalent parasite. A significant increase in the rates of the KES group
(Klebsiella spp., Enterobacter spp., and Serratia spp.) and enterococci was
observed in children studying in schools with high SELs. VRE carriage was
determined to be 0.8%.

Conclusion: Despite the improved sanitation
conditions in Istanbul, in our study, the rate of parasites was found to be
high in socio-economic low level schools due to the recent migration from both
Syria and the eastern regions of Turkey. In particular, it is necessary to make
informed studies about sanitation in these schools.

Cite this article as: Köksal Çakırlar F, Yıldız
S, Aydoğan O, Özdemir S, Akyol Çolakoğlu S, Taner Z, et al. The Investigation
of Intestinal Parasites and VRE Carriage in Children Studying in Schools with
Different Socio-Economic Levels in İstanbul, Turkey. Experimed 2019; 9(1):
7-10.

Anahtar Kelimeler

Intestinal parasites, fecal flora, VRE carriage, students, schools with different socio-economic level

Kaynakça

• 1. Curtale F, Pezzotti P, Sharbini A, Al Maadat H, Ingrosso P, et al. Knowledge, perceptions and behaviour of mothers toward intestinal helminths in upper Egypt: Implications for control. Health Policy Plan 1998; 13: 423-32. 2. Bethony J, Brooker S, Albonico M, Geiger SM, Loukas A, et al. Soil-transmitted helminth infections: Ascariasis, trichuriasis, and hookworm. Lancet 2006; 367: 1521-32. 3. Pillai D, Kain K. Common intestinal parasites. Curr Trea Options Infect Dis 2003; 5: 207-17. 4. Minenoa T, Avery M. Giardiasis: Recent progress in chemotherapy and drug development. Curr Pharm Des 2003; 9: 841-55. 5. Keiser J, Utzinger J. The drugs we have and the drugs we need against major helminth infections. Adv Parasitol 2010; 73: 197-230. 6. Evans AC, Stephenson L. Not by drugs alone: The fight against parasitic helminths. World Health Forum 1995; 16: 258-61. 7. Ulukanlıgil M. The results of a control program carried out on school children for intestinal parasites in Sanliurfa province, Turkey between the years of 2001 and 2005. Turkiye Parazitol Derg 2006; 30: 39-45. 8. Okyay P, Ertug S, Gultekin B, Onen O, Beser E. Intestinal parasites prevalence and related factors in school children, a western city sample-Turkey. BMC Public Health 2004; 4: 64. 9. Hamamcı B, Cetinkaya U, Delice S, Erçal BD, Gücüyetmez S, Yazar S. Investigation of intestinal parasites among primary school students in Kayseri-Hacılar. Turkiye Parazitol Derg 2011; 35: 96-9. 10. Ekinci B, Karacaoğlan E, Bulucu E, Sül N. Investigation of intestinal parasites among elementary school students in the Mugla province. Turkiye Parazitol Derg 2011; 35: 92-5. 11. Köksal F, Başlanti I, Samasti M. A retrospective evaluation of the prevalence of intestinal parasites in Istanbul, Turkey. Turkiye Parazitol Derg 2010; 34: 166-71. 12. Oner YA, Dinçer N, Büget E. Istanbul Tıp Fakültesinde 1985-1995 yılları arasında incelenen 39226 dışkı örneğinde parazitolojik bulgular. Turkiye Parazitol Derg 1997; 21: 167‐8. 13. Unat EK, Altaş K, Öztürk R, İsenkul R, Öztürk M, Köksal F, et al. İstanbul’un değişik semtlerinde insan serbest dışkısının yayılışı, 15 ve 30 yıl öncesine göre durum. Cerrahpaşa Tıp Fak Derg 1989; 20: 179‐84. 14. Tang N, Luo NJ. A cross‐sectional study of intestinal parasitic infections in a rural district of west China. Can J Infect Dis 2003; 14: 159‐62. 15. Arani AS, Alaghehbandan R, Akhlaghi L, Shahi M, Lari AR. Prevalence of intestinal parasites in a population in South Tehran, Iran. Rev Inst Med trop Sao Paulo 2008; 50: 145‐9.