Amaç: Myastenia Gravis (MG) hastalığının inflamazomlarla ilişkili olabileceğine dair ipuçlarına rağmen literatürde MG hastalığı ve inflamazomlarla ilgili bir araştırma yer almamaktadır. Bu çalışmada, inflamazom kompleksinde yer alan genler ile hastalıktaki inflamatuvar yanıt arasındaki ilişkinin belirlenmesi hedeflenmiştir.
Gereç ve Yöntem: Deneysel otoimmün myastenia gravis (DOMG) modeli farelerde asetil kolin reseptör-(AChr) proteini kullanılarak oluşturuldu ve deney grubunda ELISA ile saptanan anti-AChR Ig seviyeleri modelimizi doğruladı. Deney ve kontrol (complete Freund’s adjuvant-CFA) immünize grubunda CASP1, IL-1β, NLRP3, P2X7R ve AKT1 gen ekspresyonu seviyeleri qRT-PCR ile incelendi.
Bulgular: İmmünizasyon sonrası AChR IgG antikor düzeyleri AChR-immünize grupta kontrollere göre anlamlı derecede yüksek belirlendi (p=0,042). Deney grubunda IL-1β seviyelerinin, kontrol grubuna kıyasla anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p=0,01). CASP1, IL-1β, NLRP3 ve P2X7R seviyelerinin de kontrol grubuna göre arttığı fakat istatistiksel anlamlılığa ulaşmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). AKT1 seviyelerinin ise kontrol grubuna kıyasla azaldığı görülmüştür. Serum antikor düzeyleri ve gen ekspresyon seviyeleri arasında ise korelasyon saptanmamıştır.
Sonuç: Bulgularımız MG hastalığının patogenezinde inflamazom komplekslerinin rolü olabileceğini göstermiştir. IL-1β ekspresyon düzeyindeki anlamlı artış inflamasyon yanıtının önemine işaret etmektedir, fakat kesin bir kanıya varabilmek için bu konuda daha ileri çalışmalar yapılması gerektiği sonucuna ulaşmışıltır.
Deneysel otoimmün myastenia gravis fare modeli inflamazom myastenia gravis
Objective: Despite the clues that myasthenia gravis (MG) disease may be associated with inflammasomes, there are no studies in the literature on MG disease and inflammasome complexes. Hence, to address this question, we investigated the possible participation of inflammasomes in experimental autoimmune myasthenia gravis mouse model (EAMG).
Material and Method: EAMG was induced in mouse using acetylcholine receptor (AChR) protein, and Anti-AChR IgG antibody levels detected by ELISA in the experimental group confirmed our model. Levels of CASP1, IL-1β, NLRP3, P2X7R, and AKT1 of the experimental and control (complete Freund’s adjuvant -CFA immunized) groups were measured by qRT-PCR.
Results: After immunization, the AChR IgG antibody levels were significantly higher in the AChR-immunized group than in the control group (p=0.042). IL-1β levels in the experimental group were significantly higher, compared to the control group (p=0.01). CASP1, NLRP3, and P2X7R levels were also higher compared to the control group. However, these differences did not attain statistical significance (p>0.05). AKT1 levels were lower compared to the control group. There was no correlation between serum antibody concentration and gene expression levels.
Conclusion: Our results suggest that there might be inflammasome involvement in the pathology of MG disease. Increase in IL-1β levels indicates the importance of the inflammatory response; however, further studies are necessary to confirm this.
Experimental autoimmune myasthenia gravis mouse model inflammasome myasthenia gravis
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 3 |