Antrenör-Sporcu Arasındaki İletişim Süreci ve Olumlu İletişimin Sağlanması

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 2, 14 - 25, 28.12.2022

Murat Terlemez

Öz

İletişim, bireyler arasındaki davranışların anlaşılabilme ve geri bildirim ile beslenebilme süreci denilebilir. Bireyin, diğer bireyleri anlayabilme, kendini anlatabilme ve uzlaşma noktasında iletişimi oluşturan öğeleri kullanabilmesi zamanla kaçınılmaz olmuştur. İletişimin sağlanması için, bu öğelere önem verilmediği sürece, engellerle karşı karşıya kalınması önemli boyutta olumsuzluklar doğurmaktadır. Bireyler arası çatışmalara yol açan iletişim engelleri, hem iletişimin kalitesine etki etmekte hem de bireylerin birbirlerini anlama ve uzlaşma konusunda olumsuz etkilere neden olmaktadır. Bu bağlamda antrenörde olması gereken iletişim becerileri, antrenöre önemli bir katkı sağlamakta ve grubun yönetilmesinde büyük yere sahip olmaktadır. Ayrıca antrenör-sporcu iletişiminde takım ve bireysel sporlar antrenörleri, sporcuların cinsiyeti ve statüsü gibi etmenler, sağlanacak olan olumlu iletişimi etkilemektedir. Bu hususlar göz önünde bulundurulduğunda, antrenör ile sporcu arasındaki iletişimin doğru biçimde yönetilmesi için antrenöre büyük iş düşmektedir. Yani antrenör-sporcu iletişiminde, takımdaki bireyleri antrenörün kendi iletişim gücü ile yönetmesi önemli yer tutmaktadır. Antrenörün, iletişimin doğru ve kabul edilir kurallarını tam anlamıyla yerine getirmesi de gerekmektedir. Bu çalışmada, antrenör-sporcu iletişimi, olumlu bir iletişimin sağlanması ve iletişim engellerinin aşılması adına hangi yolların izlenmesi gerektiği konuları üzerine odaklanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sporda İletişim, İletişim Engelleri, Olumlu İletişim

Kaynakça

• Abakay U, (2010). Futbolcu Antrenör İletişiminin Farklı Satatülerdeki Futbolcuların Başarı Motivasyonuyla İlişkisi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Abakay U, Kuru E, (2011). Profesyonel ve Amatör Futbolcuların Antrenörleri ile Olan İletişim Farklılıklarının Karşılaştırılması, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13 (1): 125-131.
• Bayrak E ve Nacar E, (2015). Profesyonel Takım Sporlarında Görev Yapan Antrenörlerin İletişim Beceri Düzeylerinin Araştırılması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(14), 391- 405.
• Biçer T, (2006). Şampiyonluğun Psikolojisi, Beyaz Yayınları, İstanbul.
• Bloom G. A, (1997). Characteristics, Strategies and Knowledge of Expert Team Sport Coaches. Ph D.Diss., University of Ottawa, Ontario, Canada.
• Bolat S, (1996). Eğitim örgütlerinde İletişim - Hacettepe Eğitim Fakültesi Uygulaması. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 12/75-80, Ankara.
• Bütün A, (2019). Olumlu İletişim, Ankara Üniversitesi Açık Ders Malzemeleri, Ankara.
• Camire M, Trudel P ve Forneis T, (2009). High school athletes’ perspectives on support, communication, negotiation and life skill development. Qualitative Research in Sport and Exercise, 1(1), 72-88.
• Cüceloğlu D, (1997). Yeniden İnsan İnsana, Remzi Kitabevi, Ankara.
• Çetin İ, (2013). “İletişimde İyi Bir Dinleyici Olma Yolları” başlıklı makalenin tüm hakları tüm hakları yazarı Psk. İlkten Çetin’e aittir ve makale yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com kütüphanesinde yayınlanmıştır.
• Doğan A, (2019). İletişim Nedir? Etkili İletişim Nasıl Kurulur? İstanbul İşletme Enstitüsü, İstanbul.
• Dökmen U, (1996). İletişim Çatışmaları ve Empati, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• Ergeneli A, (2006). Örgüt ve İnsan, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, s.156, Ankara.
• Erkan M, (2002). Sporda İletişimin Önemi ve Takım Performansına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi.
• Gibson J.L, Ivancevich J.M, Donnelly J.H, (1997). Organazitions; Behavior Structure Processes. 9th ed. Boston: Irwin Mc Graw-Hill. Gordon T, (1993). Etkili Öğretmenlik Eğitimi, Çeviri: E. Aksoy, B. Özkan, Yapa Yayınları, İstanbul.
• Gordon T, (2001). Etkili Ana baba Eğitiminde Uygulamalar, Sistem Yayıncılık.
• Güçlü N, (2003). Sınıf Yönetimi, Editör: Leyla Küçükahmet, Nobel Yayınları, Ankara.
• Gürgen H, (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi, Der Yayınları, ss. 9-10-20, İstanbul.
• Hannula D, (2007). Bir Yüzme Antrenörlüğü Felsefesi Geliştirme, www.turyad.com.
• Kabadayı Ş, (2010). Hentbol Antrenörlerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi (Hentbol Süper Lig Örneği), Doktora Tezi: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Anabilim Dalı, Eskişehir.
• Kassing J.W ve Infate D.A, (1999). Aggressive Communication in the Coach-athlete relationship. Communication Research Reports, 16(2), 110-120.
• Körük E, Biçer T, Donuk B, (2003). Amatör Futbol Antrenörlerinin Liderlik Davranış Tipleri Kullandıkları Motivasyon Tekniklerinin Belirlenmesi, İ.Ü. Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 53-57.
• Kumbasar B, (2016). Sağlık İletişimi: Sağlık Kurumlarında İletişim Yaklaşımları, Der’in Yayınları, Ankara.
• Martens R, (1990). Successful Coaching. Second Edition, Leisure Pres, Champaing, II Iinois.
• Martens R, (1998). Başarılı Antrenörlük (Çeviri: Tuncer Büyükonat), 1. Baskı, İstanbul, Beyaz Yayıncılık.
• Mc Quail, Denis ve Sven Windahl, (1997), Kitle İletişim Modelleri, Çeviren: K. Yumlu, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara. Okay A, (2012). Sağlık İletişimi, Der’in Yayınları, İstanbul.
• Review HB, (2000), Etkin İletişim, MESS Yayın, No:325, İstanbul.
• Steinberg S, (2007). An Introduction to Comunication Studies, South Africa:Juta & Co.
• Tepeköylü Ö, Sotürk M ve Çamlıyer H, (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu (BESYO) Öğrencilerinin İletişim Becerisi Algılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 115-124.
• Tepeköylü Ö, Soytürk M, Daşdan Ada N ve Çamlıyer H, (2011). Üniversite Takımlarında Sporcu Olan Öğrencilerle Spor Yapmayan Öğrencilerin İletişim Becerisi Düzeylerinin Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 43-53.
• Tepeköylü Ö, Soytürk M, (2019). Sporcu Algılarına Göre Antrenör İletişim Becerileri, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 576-583.
• Türkmen İ, (1992). Etken İletişim Modeli, Milli Prodüktivite Yayınları, s.480, Ankara. Yılmaz İ, Çimen Z ve Bektaş F, (2009). Sporcu Algılamalarına Göre Bireysel ve Takım Sporu Antrenörlerinin İletişim Beceri Düzeyleri. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 11(4), 52-57.
• Yukelson D, Weinberg R, Richardson P, Jackson A, (1983). Interpersonal Attraction And Leadership with in Collegiate Sport Teams. Journal of SportBehavior 6 (1): 28–36.