Bu yazı feminizm, ütopyalar, insan sonrası ve toplumsal cinsiyet sonrası bir özne arayışına ilişkin
düşünsel bir patikanın izini sürmeye çalışıyor. Donna Haraway’ın Siborg Manifestosu’ndan
Chutulasen’e uzanan yolda geliştirdiği figürlerin, pandeminin orta yerinde iyi bir hayat tahayyülüne
ilişkin olanaklarına değiniyor. Bu çerçevede, doğa/kültür, biyolojik-teknolojik, fiziksel olan olmayan,
insan-hayvan ikilemine düşmeden özcü olmayan bir öznelliğin tanımlanması konusunda Haraway’ın
sunduğu çerçeveyi gözden geçiriyor. Siborg Manifestosu’ndan itibaren Haraway’ın önümüze koyduğu
siborg, yoldaş türler, spekülatif masallaştırmalar, Khtulusen gibi figür ve nosyonlara; ekolojik yıkım,
pandemi, derinleşen eşitsizlikler içerisinden bakmaya çalışıyor.
Donna Haraway posthuman Chthulucene COVID-19 spekülatif masallaştırmalar
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kadın Araştırmaları |
Bölüm | Book Review |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 13 Sayı: 2 |