Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Korean Popular Culture Product K-Pop Within The Framework Of Daily Life and Popular Culture Approaches

Yıl 2022, , 783 - 794, 24.05.2022
https://doi.org/10.18069/firatsbed.1062055

Öz

K-Pop is a music genre that is rapidly rising among young people all over the world as a product of South Korean popular culture. The main purpose of this study is how the popularity of K-Pop groups can be explained by everyday life and popular culture approaches. For this purpose in the study, firstly, the reflections of popular culture on the individual in daily life will be revealed. Then, popular culture approaches of Frankfurt School and School of Cultural Studies will be compared and a perspective on K-Pop will be tried to be developed with the basic parameters of both approaches. It is understood that K-Pop reaches fan masses all over the world with the support of social media networks, and in this respect, it has many sides close to the concept of the culture industry put forward by the Frankfurt School. However, when it is tried to be read with the Frankfurt School approach, it has been concluded that a point of view aimed at "understanding" the reasons for reception of popular culture products that have become a part of today's individual's daily life, or in other words, the feelings, thoughts or reactions of the audience, will be ignored.

Kaynakça

  • Adorno, T. W. & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Çev. N. Ülner, E. Ö. Karadoğan). İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
  • Akkol, M. L. (2018). Müzik Sosyolojisinde T. W. Adorno'nun Yeri. Alternatif Politika, 10 (1), 111-130.
  • Arık, M. B. (2004). "Medya ve Kültür" Çalışmaları Kapsamında Kültürel Çalışmalar Ekolüne Bir Bakış. M. Işık (Der), Medyada Yeni Yaklaşımlar içinde (83-104. ss.). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Batmaz, V. (2006). Medya Popüler Kültürü Gizler. İstanbul: Karakutu Yayınları.
  • Benjamin, J. (2019, Kasım 25). Big Hit Entertainment CEO Bang Si-Hyuk Explains What Makes BTS ‘The Beatles of the YouTube Generation’ at Korean Culture Summit. Erişim Tarihi: 13.04.2020. Billboard: https://www.billboard.com/articles/news/international/8544708/bang-si-hyuk-bts-beatles-of-youtube-generation-asean-rok-culture-summit-
  • Bennett, T. (1999). Popüler ve Popüler Kültür Politikası. N. Güngör (Der), Popüler Kültür ve İktidar: popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler içinde (53-72. ss. ). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Binark, M. (2018). K-Pop Fenomeni BTS’nin v EXO’nun Dayanılmaz Çekiciliğinin Ekonomi Politiği. Varlık Dergisi, Nisan, 42-47.
  • Binark, M. (2019). Kültürel Diplomasi ve Kore Dalgası "Hallyu". Güney Kore'de Sinema Endüstrisi, K Dramalar ve K-Pop. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Binark, M. (2020). Arttırılmış Eğlence Olarak K-Pop ve BTS’in Çekim Gücü. Der. :M. Binark, Asya’da Popüler Kültür ve Medya (189-225). Ankara: Umag
  • Binark, M. (2020a, Mart 25). Pandemi Günlerinde Şov Devam Etmeli Ve Sosyal Medya Platformlarının Rolü Bts’den Yeni Bir Sürpriz-Madem Konser Yok Gelin BTS İle Korece Öğrenin. Erişim Tarihi: 13.04.2020.turk-internet.com:http://turk-internet.com/pandemi-gunlerinde-sov-devam-etmeli-ve-sosyal-medya-platformlarinin-rolu-btsden-yeni-bir-supriz-madem-konser-yok-gelin-bts-ile-korece-ogrenin/
  • Binark, M. (2020b, Şubat 25). Parazit'in Başarısının Arkasında Yatan Nedenler: Kore Sinema Endüstrisine Yönelik "Uzun Erimli" Kültür Politikası. Erişim Tarihi: 13.04.2020. turk-internet.com: http://www.turk-internet.com/parazitin-arkasinda-yatan-nedenler-kore-sinema-endustrisine-yönelik-uzun-erimli-kultur-politikasi/
  • Choi, J., & Maliangkay, R. (2015). Introduction: WhyFandom Matter to the International Rise of K-Pop. J. Choi, & R. Maliankay (Ed.), K-Pop: The International Rise of the Korean Music Industry, (1-18. ss.). New York: Routledge.
  • Çağan, K. (2003). Popüler Kültür ve Sanat. Ankara: Altınküre Yayınları.
  • Dellaloğlu, B. F. (2007). Frankfurt Okulu'nda Sanat ve Toplum. İstanbul: Say Yayınları.
  • De Certeau, M. (2009). Gündelik hayatın keşfi I. (Çev. L. A. Özcan). Ankara: Dost Yayınları.
  • Erbaş, H., & Gül, S. S. (2001). Kapitalizm ve Kültür: Popüler Kültürün Küreselleşmesi ve Piyasalaşması. Mülkiye Dergisi, 25 (229), 207-228.
  • Erdoğan, İ. (1999). Popüler Kültür, Kültür Alanında Egemenlik ve Mücadele. N. Güngör (Ed.), Popüler Kültür ve İktidar: Popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler, (18-52. ss.). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Fiske, J. (1991). Popüler Kültürü Anlamak. (Çev. S. İrvan). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Fuhr, M. (2016). Globalization and Popular Music in South Korea: Sounding out K-Pop. London: Routledge.
  • Gardiner, M. (2016). Gündelik Hayat Eleştirileri. (Çev. B. Taşdemir, D. Özçetin). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Geçer, E. (2015). Medya ve Popüler Kültür: Diziler, Televizyon ve Toplum. İstanbul: Metamorfoz Yayıncılık.
  • George, E. (2014). The Theory of the Cultural Industries: a milieu for building dynamic knowledge. Canadian Journal of Communication, 39(1), 29–54.
  • Göktürk, I. (2012). Kültürel Çalışmalar ve Toplumbilimlerinin Yeniden Biçimlenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı: İstanbul.
  • Hall, S. (1982). “The rediscovery of ‘Ideology’; Return of the Repressed in Media Studies”. T. Gurevitch, M. Bennet, J. Curna, J. Woollacott (Eds.), Culture, Society and the Media, (56-90. ss.). London and New York: Routledge.
  • Hall, S. (1992). Introduction. S. Hall, & B. Gieben (Eds.), Formattions of Modernity. Cambridge: Polity Press.
  • Jay, M. (2014). Diyalektik İmgelem: Frankfurt Okulu'nun Tarihi ve Çalışmaları (1923-1950). (Çev. Ü. Oskay) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Jin, D. Y. (2016). The social mediascape of transnational Korean pop culture: Hallyu 2.0 as spreadable media practice. new media & society, 18(7), 1277–1292.
  • Jin, D. Y. (2017). A Critical Interpretation of the Cultural Industries in the Era of the New Korean Wave. T.J. Yoon, & D.Y. Jin (Eds.) The Korean Wave: Evolution, Fandom ant Transnationality, (43-64. ss.). London: Lexington Books.
  • Jin, D. Y. (2018). An Analysis of the Korean Wave as Transnational Popular Culture: North American Youth Engage Through Social Media as TV Becomes Obsolete. International Journal of Communication, 12, 404–422.
  • Jin, D. Y. ve Yi, H. (2020). Transnationality of Popular Culture in the Korean Wave. The Academy of Korean Studies, 60(1), 5-16.
  • Kellner, D. (2016). Kültürel Marksizm ve Kültürel Çalışmalar. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 9(2), 132-151.
  • Keskin. A. (2021). Güney Kore Müzik Diplomasisi Aracı Olarak K-Pop ve BTS Grubu Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 22(49), 196-220.
  • Kızılçelik, S. (2008). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayınları.
  • Korkmaz, N. (2008). Kültürel İncelemeler Geleneğinde "Kültür, Popüler Kültür ve İdeoloji" Sorunu. L. Yaylagül ve Nilüfer Korkmaz (Der.), Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji, (171-185. ss.). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Laffan, D. A. (2020). Positive Psychosocial Outcomes and Fanship in K-Pop Fans: A Social Identity Theory Perspective. Psychological Reports. 124(5):2272-2285. doi:10.1177/0033294120961524
  • Lee, J. & Kim, S. (2021, 7 Ekim). ‘Squid Game’ Takes Korean Soft Power Up a Notch, And It’s Good for Economy Too. Bloomberg. https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-10-07/k-pop-tosquid-game-lift-korean-soft-power-and-the-economy
  • Lefebvre, H. (1995). Yaşamla Söyleşi, sosyalizm, Günlük Yaşam, Ütopya. (Çev. E. Oğuz). İstanbul: Belge.
  • Lefebvre, H. (2007). Modern Dünyada Gündelik Hayat. (Çev. I. Gürbüz ). İstanbul: Metis Yayınları
  • Lunn, E. (2010). Marksizm ve Modernizm: Lukacs, Brecht, Benjamin ve Adorno Üzerine Tarihsel Bir İnceleme. (Çev. Y. Alogan). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Marcuse, H. (1990). Tek-Boyutlu İnsan. (Çev. A.Yardımlı). Ankara: İdea Yayınları.
  • McLaren, C., & Jin, D. Y. (2020). You Can't Help But Love: BTS, Transcultural Fandom, and Affectiv Identities. The Academy of Korean Studies, 60(1), 100-127.
  • Miege, B. (2011). Principal ongoing mutations of cultural and information industries. A. Winseck (Eds.), The Political Economies of Media: The Transformation of the Global Media Industries, (51-65. ss.) London: Bloomsbury.
  • Murdock, G. (1989,). Cultural Studies: Missing Links. Critical Studies in Mass Communication, 6(4), 436-440.
  • Mutlu, E. (2001). Popüler Kültürü Eleştirmek. Doğu Batı, 4(15), 11-44.
  • Oktay, A. (1994). Türkiye'de Popüler Kültür. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ono, K. A. ve Kwon, J. (2013). Re-Worlding culture? YouTube as a K-pop Interlocutor. Y. Kim (Eds.), The Korean Wave: Korean Media Go Global, (199-214. ss.). London: Routledge.
  • Ryoo, W. (2009). Globalization, or the logic of cultural hybridization: the case of the Korean wave. Asian Journal of Communication, 19(2), 137-151.
  • Schudson, M. (1999). Popüler Kültürün Yeni Gerçekliği, Akademik Bilinç ve Duyarlılık . N. Güngör (Der.), Popüler Kültür ve İktidar, (168-200. ss.). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Sezen, D. (2016). Dijital Sonrası Hayran Kültürünün Dönüşümü Üzerine. N. Timisi (Der.), Dijital: Kavramlar, Olanaklar, Deneyimler, (161-187. ss.). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Slater, P. (1998). Frankfurt Ekolü: Kökeni ve Önemi. (Çev. A. Özden), İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle Kültürü Efsanesi. (Çev. A. Kansu). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Trzcinska, J. (2018). Polish K-Pop Fandom: phenomenon, Structure & Communication. Wroclaw: Trickster.
  • Türkoğlu, N. (2004). İletişim Bilimlerinden Kültürel Çalışmalara Toplumsal İletişim: Tanımlar, Kavramlar, Tartışmalar. İstanbul: Babil Yayınları. Zipes, J. (2005). Frankfurt Okulu ve Kültür Eleştirisi. E. Mutlu (Der), Kitle İletişim Kuramları, (227-232. ss.). Ankara: Ütopya Yayınları.

GÜNDELİK HAYAT VE POPÜLER KÜLTÜR YAKLAŞIMLARI ÇERÇEVESİNDEN “K-POP”

Yıl 2022, , 783 - 794, 24.05.2022
https://doi.org/10.18069/firatsbed.1062055

Öz

K-Pop, Güney Kore popüler kültür ürünü olarak tüm dünyada gençler arasında hızla yükselen bir müzik türüdür. K-Pop grupları hayranlarının sayısı dünya genelinde sosyal mecraların yardımıyla gün geçtikçe artmaktadır. K-Pop gruplarının belirtilen popülerliğinin, gündelik hayat ve popüler kültür yaklaşımlarınca nasıl açıklanabileceği bu çalışmanın temel amacıdır. Çalışmada belirtilen amaç için ilk olarak popüler kültürün gündelik hayatta bireydeki yansımaları ortaya konacaktır. Daha sonra popüler kültür yaklaşımlarından Frankfurt Okulu ve Kültürel Çalışmalar Okulu’nun popüler kültüre bakış açıları karşılaştırılacak ve her iki yaklaşımın temel parametreleri ile K-Pop’a yönelik bir bakış açısı geliştirilmeye çalışılacaktır. Çalışmanın sonunda K-Pop’un hayranları nezdinde gündelik hayatın birçok kesiminde etkili olduğu belirtilmiştir. Ayrıca K-Pop’un Güney Kore hükümetlerince desteklenen medya endüstrisinin bir ürünü olduğu ortaya konulmuştur. K-Pop’un sosyal medya ağlarının desteği ile tüm dünyada fan kitlelerine ulaştığı, bu yönüyle Frankfurt Okulunca ileri sürülen kültür endüstrisi kavramına yakın birçok tarafının olduğu anlaşılmaktadır. Ancak salt Frankfurt Okulu yaklaşımı ile okunmaya çalışıldığında günümüz bireyinin günlük yaşamının bir parçası haline gelen popüler kültür ürünlerine yönelik alımlama sebeplerini veya başka bir ifadeyle izleyicilerin duygu, düşünce veya tepkilerini “anlama”ya yönelik bir bakış açısının gözardı edileceği sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Adorno, T. W. & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Çev. N. Ülner, E. Ö. Karadoğan). İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
  • Akkol, M. L. (2018). Müzik Sosyolojisinde T. W. Adorno'nun Yeri. Alternatif Politika, 10 (1), 111-130.
  • Arık, M. B. (2004). "Medya ve Kültür" Çalışmaları Kapsamında Kültürel Çalışmalar Ekolüne Bir Bakış. M. Işık (Der), Medyada Yeni Yaklaşımlar içinde (83-104. ss.). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Batmaz, V. (2006). Medya Popüler Kültürü Gizler. İstanbul: Karakutu Yayınları.
  • Benjamin, J. (2019, Kasım 25). Big Hit Entertainment CEO Bang Si-Hyuk Explains What Makes BTS ‘The Beatles of the YouTube Generation’ at Korean Culture Summit. Erişim Tarihi: 13.04.2020. Billboard: https://www.billboard.com/articles/news/international/8544708/bang-si-hyuk-bts-beatles-of-youtube-generation-asean-rok-culture-summit-
  • Bennett, T. (1999). Popüler ve Popüler Kültür Politikası. N. Güngör (Der), Popüler Kültür ve İktidar: popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler içinde (53-72. ss. ). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Binark, M. (2018). K-Pop Fenomeni BTS’nin v EXO’nun Dayanılmaz Çekiciliğinin Ekonomi Politiği. Varlık Dergisi, Nisan, 42-47.
  • Binark, M. (2019). Kültürel Diplomasi ve Kore Dalgası "Hallyu". Güney Kore'de Sinema Endüstrisi, K Dramalar ve K-Pop. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Binark, M. (2020). Arttırılmış Eğlence Olarak K-Pop ve BTS’in Çekim Gücü. Der. :M. Binark, Asya’da Popüler Kültür ve Medya (189-225). Ankara: Umag
  • Binark, M. (2020a, Mart 25). Pandemi Günlerinde Şov Devam Etmeli Ve Sosyal Medya Platformlarının Rolü Bts’den Yeni Bir Sürpriz-Madem Konser Yok Gelin BTS İle Korece Öğrenin. Erişim Tarihi: 13.04.2020.turk-internet.com:http://turk-internet.com/pandemi-gunlerinde-sov-devam-etmeli-ve-sosyal-medya-platformlarinin-rolu-btsden-yeni-bir-supriz-madem-konser-yok-gelin-bts-ile-korece-ogrenin/
  • Binark, M. (2020b, Şubat 25). Parazit'in Başarısının Arkasında Yatan Nedenler: Kore Sinema Endüstrisine Yönelik "Uzun Erimli" Kültür Politikası. Erişim Tarihi: 13.04.2020. turk-internet.com: http://www.turk-internet.com/parazitin-arkasinda-yatan-nedenler-kore-sinema-endustrisine-yönelik-uzun-erimli-kultur-politikasi/
  • Choi, J., & Maliangkay, R. (2015). Introduction: WhyFandom Matter to the International Rise of K-Pop. J. Choi, & R. Maliankay (Ed.), K-Pop: The International Rise of the Korean Music Industry, (1-18. ss.). New York: Routledge.
  • Çağan, K. (2003). Popüler Kültür ve Sanat. Ankara: Altınküre Yayınları.
  • Dellaloğlu, B. F. (2007). Frankfurt Okulu'nda Sanat ve Toplum. İstanbul: Say Yayınları.
  • De Certeau, M. (2009). Gündelik hayatın keşfi I. (Çev. L. A. Özcan). Ankara: Dost Yayınları.
  • Erbaş, H., & Gül, S. S. (2001). Kapitalizm ve Kültür: Popüler Kültürün Küreselleşmesi ve Piyasalaşması. Mülkiye Dergisi, 25 (229), 207-228.
  • Erdoğan, İ. (1999). Popüler Kültür, Kültür Alanında Egemenlik ve Mücadele. N. Güngör (Ed.), Popüler Kültür ve İktidar: Popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler, (18-52. ss.). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Fiske, J. (1991). Popüler Kültürü Anlamak. (Çev. S. İrvan). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Fuhr, M. (2016). Globalization and Popular Music in South Korea: Sounding out K-Pop. London: Routledge.
  • Gardiner, M. (2016). Gündelik Hayat Eleştirileri. (Çev. B. Taşdemir, D. Özçetin). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Geçer, E. (2015). Medya ve Popüler Kültür: Diziler, Televizyon ve Toplum. İstanbul: Metamorfoz Yayıncılık.
  • George, E. (2014). The Theory of the Cultural Industries: a milieu for building dynamic knowledge. Canadian Journal of Communication, 39(1), 29–54.
  • Göktürk, I. (2012). Kültürel Çalışmalar ve Toplumbilimlerinin Yeniden Biçimlenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı: İstanbul.
  • Hall, S. (1982). “The rediscovery of ‘Ideology’; Return of the Repressed in Media Studies”. T. Gurevitch, M. Bennet, J. Curna, J. Woollacott (Eds.), Culture, Society and the Media, (56-90. ss.). London and New York: Routledge.
  • Hall, S. (1992). Introduction. S. Hall, & B. Gieben (Eds.), Formattions of Modernity. Cambridge: Polity Press.
  • Jay, M. (2014). Diyalektik İmgelem: Frankfurt Okulu'nun Tarihi ve Çalışmaları (1923-1950). (Çev. Ü. Oskay) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Jin, D. Y. (2016). The social mediascape of transnational Korean pop culture: Hallyu 2.0 as spreadable media practice. new media & society, 18(7), 1277–1292.
  • Jin, D. Y. (2017). A Critical Interpretation of the Cultural Industries in the Era of the New Korean Wave. T.J. Yoon, & D.Y. Jin (Eds.) The Korean Wave: Evolution, Fandom ant Transnationality, (43-64. ss.). London: Lexington Books.
  • Jin, D. Y. (2018). An Analysis of the Korean Wave as Transnational Popular Culture: North American Youth Engage Through Social Media as TV Becomes Obsolete. International Journal of Communication, 12, 404–422.
  • Jin, D. Y. ve Yi, H. (2020). Transnationality of Popular Culture in the Korean Wave. The Academy of Korean Studies, 60(1), 5-16.
  • Kellner, D. (2016). Kültürel Marksizm ve Kültürel Çalışmalar. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 9(2), 132-151.
  • Keskin. A. (2021). Güney Kore Müzik Diplomasisi Aracı Olarak K-Pop ve BTS Grubu Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 22(49), 196-220.
  • Kızılçelik, S. (2008). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayınları.
  • Korkmaz, N. (2008). Kültürel İncelemeler Geleneğinde "Kültür, Popüler Kültür ve İdeoloji" Sorunu. L. Yaylagül ve Nilüfer Korkmaz (Der.), Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji, (171-185. ss.). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Laffan, D. A. (2020). Positive Psychosocial Outcomes and Fanship in K-Pop Fans: A Social Identity Theory Perspective. Psychological Reports. 124(5):2272-2285. doi:10.1177/0033294120961524
  • Lee, J. & Kim, S. (2021, 7 Ekim). ‘Squid Game’ Takes Korean Soft Power Up a Notch, And It’s Good for Economy Too. Bloomberg. https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-10-07/k-pop-tosquid-game-lift-korean-soft-power-and-the-economy
  • Lefebvre, H. (1995). Yaşamla Söyleşi, sosyalizm, Günlük Yaşam, Ütopya. (Çev. E. Oğuz). İstanbul: Belge.
  • Lefebvre, H. (2007). Modern Dünyada Gündelik Hayat. (Çev. I. Gürbüz ). İstanbul: Metis Yayınları
  • Lunn, E. (2010). Marksizm ve Modernizm: Lukacs, Brecht, Benjamin ve Adorno Üzerine Tarihsel Bir İnceleme. (Çev. Y. Alogan). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Marcuse, H. (1990). Tek-Boyutlu İnsan. (Çev. A.Yardımlı). Ankara: İdea Yayınları.
  • McLaren, C., & Jin, D. Y. (2020). You Can't Help But Love: BTS, Transcultural Fandom, and Affectiv Identities. The Academy of Korean Studies, 60(1), 100-127.
  • Miege, B. (2011). Principal ongoing mutations of cultural and information industries. A. Winseck (Eds.), The Political Economies of Media: The Transformation of the Global Media Industries, (51-65. ss.) London: Bloomsbury.
  • Murdock, G. (1989,). Cultural Studies: Missing Links. Critical Studies in Mass Communication, 6(4), 436-440.
  • Mutlu, E. (2001). Popüler Kültürü Eleştirmek. Doğu Batı, 4(15), 11-44.
  • Oktay, A. (1994). Türkiye'de Popüler Kültür. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ono, K. A. ve Kwon, J. (2013). Re-Worlding culture? YouTube as a K-pop Interlocutor. Y. Kim (Eds.), The Korean Wave: Korean Media Go Global, (199-214. ss.). London: Routledge.
  • Ryoo, W. (2009). Globalization, or the logic of cultural hybridization: the case of the Korean wave. Asian Journal of Communication, 19(2), 137-151.
  • Schudson, M. (1999). Popüler Kültürün Yeni Gerçekliği, Akademik Bilinç ve Duyarlılık . N. Güngör (Der.), Popüler Kültür ve İktidar, (168-200. ss.). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Sezen, D. (2016). Dijital Sonrası Hayran Kültürünün Dönüşümü Üzerine. N. Timisi (Der.), Dijital: Kavramlar, Olanaklar, Deneyimler, (161-187. ss.). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Slater, P. (1998). Frankfurt Ekolü: Kökeni ve Önemi. (Çev. A. Özden), İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle Kültürü Efsanesi. (Çev. A. Kansu). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Trzcinska, J. (2018). Polish K-Pop Fandom: phenomenon, Structure & Communication. Wroclaw: Trickster.
  • Türkoğlu, N. (2004). İletişim Bilimlerinden Kültürel Çalışmalara Toplumsal İletişim: Tanımlar, Kavramlar, Tartışmalar. İstanbul: Babil Yayınları. Zipes, J. (2005). Frankfurt Okulu ve Kültür Eleştirisi. E. Mutlu (Der), Kitle İletişim Kuramları, (227-232. ss.). Ankara: Ütopya Yayınları.
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Sosyoloji
Yazarlar

Alptekin Keskin 0000-0001-9955-1803

Yayımlanma Tarihi 24 Mayıs 2022
Gönderilme Tarihi 23 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Keskin, A. (2022). GÜNDELİK HAYAT VE POPÜLER KÜLTÜR YAKLAŞIMLARI ÇERÇEVESİNDEN “K-POP”. Firat University Journal of Social Sciences, 32(2), 783-794. https://doi.org/10.18069/firatsbed.1062055