Bu çalışmanın amacı, V/XII. yüzyıl âlimlerinden olan Begavî’nin Me‘âlimu’t-Tenzîl
adlı tefsirinde esas aldığı kıraat anlayışını ve kıraatleri kullanma
keyfiyetini ortaya koymaktır. Begavî’nin tefsiri her ne kadar kıraat ilmine
dair bir eser olmasa da, Kur’ân’ın okunuşu ile ilgili pek çok kıraat
farklılığını içermektedir. Ayrıca kıraat tarihinde on’lu sistemin (kıraat-i
aşere) yerleşmesinde önemli bir role sahip olan Begavî, kıraat ilmine dair
müstakil bir eser kaleme almıştır. Biyografik kaynakların çoğunda Begavî’den “mukrî”
olarak da bahsedilmektedir. Bu özellikleri sebebiyle kıraat ilminde önemli bir
konuma sahip olan Begavî’nin bakış açısıyla kıraatlerin nasıl ele alındığı ve
değerlendirildiği önem arz etmektedir.
The aim of this study is to present understanding
of the recitation and the determination of the using arbitrariness of
recitation in the 5th and 12th century scholar al-Baghawī's interpretation called Me‘ālimu’t-Tenzīl. Although al-Baghawī's
commentary is not a work of recitation science, it includes lots of differences
of the recitation in the readings of the Qur’ān.
Moreover, al-Baghawī who had an important role in the settlement of the system of ten (Reading ten
of the recitation sciences) in the history of recitation, has received an
specific piece of work related to the recitation science. Biographical sources are referred to as “reader” by
himself. Because of these features, it is important to see how the cherries are
handled and evaluated by al-Baghawī who is an important personal figure in the
recitation.
Qur’ān Interpretation Recitation Reading ten of the recitation sciences al-Baghawī
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | İlahiyat |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2018 |
Gönderilme Tarihi | 6 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |