Öz
Yerleşmelerin doğası itibariyle bir canlı gibi olması onun, zamansal ve mekânsal değişikliklere tepki
verdiği, başkalaştığı anlamına gelmektedir. Kırsal yerleşmeler günümüzde sosyal ve iktisadi yapının
değişmesinin yanında, kentlerin ve kentlileşmenin etkisiyle başkalaşmaya uğramaktadır. Bu başkalaşma
meskenler, yerleşmeler ve arazi kullanım özellikleri gibi çeşitli coğrafi unsurlar üzerinden belirgin olarak
gözlemlenmektedir.
Araştırma sahası, Elazığ ili sınırları içinde, Elazığ-Malatya Karayolu üzerinde yer alan ve coğrafi açıdan
bir geçiş sahası-eşik özelliği gösteren, Büyükçay Havzasıdır.
Sahada yerleşmeler, tipolojik olarak mezra ve mahalle, morfolojik açıdan yol boyu, küme ve şekilsiz
olarak sınıflandırılabilir. Havzadaki meskenlerin konumları üzerinde, ulaşım, eğim ve yükselti özellikleri etkili
olmuştur. Küçük bir saha olmasına rağmen, arazi kullanım özellikleri bakımından çeşitlilik göstermektedir.
Nüfus itibariyle azalma trendinde bir coğrafi ünitedir.
Araştırmanın amacı: yüzölçüm itibariyle küçük bir saha olmasına rağmen, 115 kadar iskan biriminin yer
aldığı, yerleşme özellikleri bakımından kendi içinde farklılıklar arz eden ve zamansal süreç bakımından da
değişim gösteren, sahadaki bu yapının, coğrafi analizini yapmaktır.
Anahtar Kelimeler: Elazığ, Kırsal Coğrafya, Büyükçay Havzası, Kırsal Yerleşme, Kırsal Mesken
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Coğrafya |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Nisan 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 21 Nisan 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 26 Sayı: 1 |