Analysis of Geomorphology and Land Use Interaction: Edremit Creek Basin (Balıkesir)

Yıl 2023, Cilt: 33 Sayı: 2, 567 - 581, 26.05.2023

Melike Durak , İsa Cürebal

https://doi.org/10.18069/firatsbed.1254405

Cited By: 1

Öz

This study was prepared to identify and analyse the relationship between the existing land use and the elevation and slope characteristics of the Edremit creek basin. In the preparation process of the study, first, a detailed literature review was made. In the next stage 1/25.000 scaled topography maps of the study area were used to prepare the base data describing the maps of the slope and elevation. The land use map has been created using ArcMap/Basemap and subsequently updated using Google Earth based on the data from 2022. Afterward, distribution analyses were made by intersecting the slope and elevation maps with the land use map. As a result of these analyses: it has been found that agricultural activities and settlements are concentrated between 0 and 100 m, whereas the formation of forests, bushes, and unusable areas increases as altitude increases. It has been found agricultural activities and settlements are intense on the flat lands between % 0 – 2 slope range, whereas the formation of forests, bushes, and unusable areas increases as slope increases. Land use in the study area is generally compatible with slope and elevation conditions. However, some of the lands where special crop farming is carried out and the location of the settlements are problematic in terms of benefiting from the natural environment and planning for sustainable development.

Anahtar Kelimeler

Land use, Elevation, Slope, Geographical Information Systems, Edremit Creek Basin

JEOMORFOLOJİ VE ARAZİ KULLANIMI İLİŞKİSİNİN ANALİZİ: EDREMİT ÇAYI HAVZASI (BALIKESİR)

Öz

Bu çalışma, Edremit Çayı (Balıkesir) havzasında yükselti ve eğim özellikleri ile mevcut arazi kullanımı arasındaki ilişkinin belirlenmesi ve analizi amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmanın hazırlık sürecinde öncelikle detaylı literatür taraması yapılmıştır. Sonraki aşamada inceleme alanına ait 1/25.000 ölçekli topografya haritaları kullanılarak gerekli altlık veriler hazırlanmış, eğim ve yükselti özelliklerini açıklayan haritalar oluşturulmuştur. Arazi kullanımı haritası, Arcmap/Basemap ile oluşturulmuş sonrasında Google Earth kullanılarak 2022 yılı verisine göre güncellenmiştir. Sonrasında eğim ve yükselti haritaları ile arazi kullanımı haritası kesiştirilerek dağılış analizleri yapılmıştır. Bu analizler sonucunda: 0 – 100 m yükselti aralığında tarımsal faaliyetlerin ve yerleşmelerin yoğunlaştığı, yükseltinin arttığı yerlerde ise orman ve çalı formasyonları ile kullanım dışı alanların arttığı tespit edilmiştir. % 0 ile 2 eğim aralığına sahip tam düzlük ve düzlük arazilerde tarımsal faaliyetler ve yerleşmelerin yoğun olduğu, eğimin arttığı alanlarda ise orman ve çalı formasyonu ile kullanım dışı alanların arttığı görülmüştür. Buna göre inceleme alanında arazi kullanımı ile eğim ve yükselti şartları arasında uyum vardır. Ancak özel ürün arazilerinin bir bölümü ve yerleşmelerin konumu doğal ortamdan yararlanma ve sürdürülebilir kalkınma planlanması bakımından problemlidir.

Anahtar Kelimeler

Arazi Kullanımı, Yükselti, Eğim, Coğrafi Bilgi Sistemleri, Edremit Çayı Havzası

Kaynakça

• Akgül, M. (1994). Daphan Ovası Topraklarının Arazi Kullanım Yetenek Sınıflaması. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 25 (1), 14-29.
• Altınbaş Ü., Çengel M., Uysal H., Okur İ. B., Okur N., Kurucu Y. ve Delibacak S. (2018). Toprak Bilimi (8. Baskı). İzmir: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 557.
• Akbulak, C. (2010). Analitik Hiyerarşi Süreci ve Coğrafi Bilgi Sistemleri ile Yukarı Kara Menderes Havzası’nın Arazi Kullanımı Uygunluk Analizi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7, 2, 557-576.
• Akbulak, C., Erginal, A.E. ve Öztürk, B. (2008). Gelibolu Yarımadası’nın Kuzeybatı Kıyılarında Arazi Kullanımının Uzaktan Algılama ile İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 41-50.
• Akkan, E. (1971). Bingöl’ün Yer Değiştirmesinde Rol Oynayan Jeomorfolojik Etkenler. Jeomorfoloji Dergisi, 3, 38-42.
• Atalay, İ. (1994). Türkiye Vejetasyon Coğrafyası (1. Baskı). İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• Atalay, İ. (2012). Kazdağları ve çevresinin ekolojik özellikleri. I. Kazdağları Ulusal Çalıştayı, 10-18, Balıkesir.
• Atalay, İ. (2013). Doğa Bilimleri Sözlüğü (2. Baskı). İzmir: Meta Basım ve Matbaacılık Hizmetleri.
• Atalay, İ. (2014). Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri (Genişletilmiş 2. Baskı). İzmir: Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri.
• Atalay, İ. (2016). A New Approach To The Land Capability Classification: Case Study Of Turkey. International Conference – Environment At A Crossroads: Smart Approaches For A Sustainable Future, Procedia Environmental Sciences, 32, 264-274.
• Atalay, İ. ve Değerliyurt, M. (2015). Burdur Havzasında Arazi Kabiliyet Sınıflandırılması. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu, 500-520, Samsun.
• Atalay, İ. ve Efe, R. (2015). Türkiye Biyocoğrafyası (1. Baskı). İzmir: Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri.
• Atalay, İ. ve Gökçe Gündüzoğlu, A. (2015). Türkiye’nin Ekolojik Koşullarına Göre Arazi Kabiliyet Sınıflandırılması (1. Baskı). İzmir: Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri.
• Başayiğit, L. (2004). CORINE Arazi Kullanımı Sınıflandırma Sistemine Göre Arazi Kullanım Haritasının Hazırlanması: Isparta Örneği. Tarım Bilimleri Dergisi, 10 (4), 366 – 374.
• Bathrellos, G. D. (2007). An Overview in Urban Geology and Urban Geomorphology. Bulletin of the Geological Society of Greece, 11th International Congress, 1354-1364, Athens.
• Bayar, R. (2018). Arazi kullanımı açısından Türkiye’de tarım alanlarının değişimi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 16 (29), 187 – 200.
• Benek, S. ve Şahap, A. (2016). Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Kullanarak Şehirsel Gelişimin Arazi Kullanımına Etkisinin İncelenmesi: Şanlıurfa Şehri Örneği. Turkish Studies- International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic., 11 (8) Spring, 79-102.
• Bilgin, A. (1989). Yerleşme Alanlarının Seçiminde Jeomorfoloji. Jeomorfoloji Dergisi, 17, 35-43.
• Coates, D. (1976). Urban Geomorphology. Geological Society of America, Boulder, Colo, USA.
• Coşkun, M. ve Uzun Turan, A. N. (2016). The Comparison of The Forms of Land Capability Classification of Atalay and USA in Eskişehir Province (Turkey). Journal of Geoscience and Environment Protection, 4: 72-92.
• Cürebal, İ. (2003). Madra Çayı Havzasının Uygulamalı Jeomorfoloji Etüdü. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Cürebal, İ., Efe, R., Soykan, A. ve Sönmez, S. (2008). Balıkesir Kent Merkezi Yerleşim Alanı ile Jeomorfolojik Birimler Arasındaki İlişkinin CBS ve UA Yöntemleriyle Belirlenmesi. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu (20-23 Ekim 2008), 328-339, Çanakkale.
• Çelebi, H. (1973). Toprak Tasnifinin Tarihçesi, Gayeleri ve Kullanıldığı Sahalar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi – Journal Of The Faculty Of Agriculture, 4 (3), 127-140.
• Çelik, M. A. (2012). İslahiye İlçesi Arazi Kullanımı Üzerinde Yükselti, Eğim ve Toprak Faktörlerinin Etkisi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (4), 173-186.
• Çokoyoğlu, S. (2008). Alibey ve Kağıthane Havzalarında Arazi Kullanımı ve Sorunlarının 50 Yıllık Değişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Çolak, H. E. ve Memişoğlu, T. (2018). Trabzon İlinde Tarımsal Arazi Kullanımındaki Zamansal Değişimin CBS ile Belirlenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 18 (3), 946-958.
• Dağlı, D. ve Çağlayan, A. (2016). Analitik Hiyerarşi Süreci ile Optimal Arazi Kullanımının Belirlenmesi: Melendiz Çayı Havzası Örneği. Türk Coğrafya Dergisi, 66, 83-92.
• Değerliyurt, M. (2014). Kentlerde Mekânın Kullanımını Etkileyen Faktörler. Kent Çalışmaları I (Editörler: Arif Keçeli-Şaban Çelikoğlu), 167-205, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Değerliyurt, M., Çabuk, S. N. ve Aksu, R. (2014). Sürdürülebilir Kentsel Gelişim için Yerleşime Uygun Alanların Belirlenmesi: İskenderun Kenti Örneği. Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi (4-6 Haziran 2014), 380-389, Muğla.
• Demirağ Turan, İ., Dengiz, O. ve Kaya, N.S. (2021). Arazi Örtüsü / Arazi Kullanım Değişimlerinin Farklı Zamanlı Landsat Uydu Görüntüleri ile Belirlenmesi: Çarşamba Delta Ovası Örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 9 (81), 141-152.
• Dengiz, O. ve Demirağ Turan, İ. (2014). Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistem Teknikleri Kullanılarak Arazi Örtüsü / Arazi Kullanımı Zamansal Değişiminin Belirlenmesi: Samsun Merkez İlçesi Örneği (1984-2011). Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 1 (1), 78-90.
• Diao, C. (1999). Urban Geomorphology. Southwest China Normal University Press, Chongqing, People’s Republic of China.
• Durak, M. (2019). Edremit ve Zeytinli Çayı Havzalarının (Balıkesir) Ekolojik Koşullara Göre Arazi Kullanım Kabiliyet Sınıflandırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Efe, R., Soykan, A., Sönmez, S. ve Cürebal, İ. (2008). Quantifying The Effect of Landuse Change on Olive Tree Cultivatıon in The Vicinity of Edremit Between 1979 and 2006 Using GIS and RS Techniques. Fresenius Environmental Bulletin, 17 (6), 696-704.
• Efe, R., Soykan, A., Cürebal, İ. ve Sönmez, S. (2012). Land Use and Land Cover Change Detection in Karinca River Catchment (NW Turkey) Using GIS and RS Techniques. Journal of Environmental Biology, 33, 439-447.
• Efe, R., Soykan, A. Sönmez, S. ve Cürebal, İ. (2012). Kazdağları Ekosistemi ve Ekolojisi. Kazdağları Ulusal Çalıştayı, Balıkesir.
• Ege, İ. (2008). Bolkar Dağları’nın Doğu Kesiminde Jeomorfolojik Birimler Üzerinde Arazi Kullanımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ege, İ. ve Özçağlar, A. (2014). Sürdürülebilir Arazi Kullanımı Bakımından Gülek Kasabası Yaylaları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 81-108.
• Erginal, A. E. ve Erginal, G. (2003). Çanakkale Şehrinde Yer Seçiminin Jeomorfolojik Açıdan Değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 9, 94-116.
• Erkal, T. ve Taş, B. (2013). Jeomorfoloji ve İnsan (Uygulamalı Jeomorfoloji). Yeditepe Yayınevi, İstanbul.
• Erkoçak, A., Dengiz, O. ve Kılıç, Ş. (2010). Land Use Capability Class Data With Land Forms Using GIS Case Study, Samsun-Bafra District. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 25 (2), 102-107.
• Erol, O. (1976). Ankara Şehrinin Gelişmesinde Doğal Koşulların Etkisi. 50. Yıl Konferansları, Ankara Üniversitesi D.T.C.F. Yayınları No: 257, 45-56, Ankara.
• Erol, O. (1993). Ayrıntılı Jeomorfoloji Haritaları Çizim Yöntemi. İ. Ü. Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Bülteni, Sayı: 10, İstanbul.
• Everest, T., Akbulak, C. ve Özcan, H. (2011). Arazi Kullanım Etkinliğinin Değerlendirilmesi: Edirne İli Havsa İlçesi Örneği. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 26 (3), 2541-2547.
• Gupta, A. and Ahmad, R. (1999). Geomorphology and the Urban Tropics: Building an Interface Between Research and Usage. Geomorphology, 31, 133-149.
• Gülersoy, A. E. (2008). Bakırçay Havzası’nda Doğal Ortam Koşulları ile Arazi Kullanımı Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bil. Enstitüsü, İzmir.
• Gülersoy, A. E. (2013). Bakırçay Havzası’nda Arazi Kullanımı ile Arazi Yetenek Sınıfları Arasındaki İlişkiler. Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 6, 1-20.
• Gülersoy, A. E. (2014). Seferihisar’da Arazi Kullanımının Zamansal Değişimi (1984-2010) ve İdeal Arazi Kullanımı İçin Öneriler. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 155-180.
• Günal, N. (1993). Marmara ve Ege Bölgelerinde Kır Yerleşmelerinin Yükselti Kademelerine Göre Dağılışı. Türk Coğrafya Dergisi, 28, 143-154.
• Gündoğan, R., Çullu, M. A., Karlı, B., Şenol, S., Dinç, U. Soysal, M. ve Başar, M. (1995). “Arazi Kullanım Planlamasına Multidisipliner Bir Yaklaşım”, Bozova Arazi Kullanım Planlaması. İlhan Akalan Toprak ve Çevre Sempozyumu, Cilt: 1, 173-183.
• İnan, F. (2019). Altıeylül İlçesinin (Balıkesir) Ekolojik Koşullara Göre Arazi Kullanım Kabiliyet Sınıflandırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Kaçmaz, M. ve Döker, M.F. (2021). Sapanca Gölü Havzası’nda Arazi Kullanımı ve Mekânsal Değişim. Coğrafi Bilimler Dergisi, 19, 1, 161-194.
• Kara, F. ve Karatepe, A. (2012). Uzaktan Algılama Teknolojileri ile Beykoz İlçesi (1986-2011) Arazi Kullanımı Değişim Analizi. Marmara ve Coğrafya Dergisi, 25, 378-389.
• Karadoğan, S. ve Özdemir, M. A. (2002). Malatya Şehri Doğusunda Jeomorfolojik Özelliklerden Kaynaklanan Sorunlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 31-46.
• Koçman, A. (1991). İzmir’in Kentsel Gelişimini Etkileyen Doğal Çevre Faktörleri ve Bunlara İlişkin Sorunlar. Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 3, 101-122.
• Öncel, B. (2016). Jeomorfolojik Özelliklerin Arazi Kullanımına Etkileri: Balya İlçesi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Balıkesir.
• Özdemir, M. A. (1996). Türkiye’de Büyük Yerleşme Alanlarının Seçiminde Jeomorfolojik Esaslar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (2), 209-222.
• Özdemir, M.A. ve Bahadır, M. (2008). Yalova İlinde Arazi Kullanımının Zamansal Değişimi (1992-2007). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Dergisi,17,1-15.
• Özdemir, M. A. ve Şenkul, Ç. (2007). İscehisar Havzası’nda Arazi Kullanımı ve Sorunları. Doğu Coğrafya Dergisi, 12 (17), 111-135.
• Özşahin, E. (2010). İskenderun Akaçlama Havzasında (Hatay) Arazi Örtüsünün Zamansal Değişimi. Turkish Studies- International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5 (2) Spring, 1288-1312.
• Özşahin, E. (2011). Gönen Havzasında Jeomorfolojik Birimlerle Arazi Kullanımı Arasındaki İlişki (Balıkesir). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (7), 187-205.
• Özşahin, E. ve Özder, A. (2011). Antakya Şehri ve Jeomorfolojik Birimler Arasındaki İlişkinin Zamansal Değişimi (HATAY). Fiziki Coğrafya Araştırmaları; Sistematik ve Bölgesel, Türk Coğrafya Kurumu Yayınları, No: 5, 657-680, İstanbul.
• Özşahin E. (2015). Kent Planlaması ve Jeomorfoloji. Kent Çalışmaları II. (Ed. Karakuyu, E., Keçeli, A. & Çelikoğlu, Ş.), Pegem Akademi Yayınları, 215-231.
• Özşahin, E. ve Eroğlu, İ. (2018). Tekirdağ İlinin Ekolojik Koşullarına Göre Arazi Kabiliyet Sınıflandırması. International Journal of Human Sciences, 15 (2), 835-854.
• Özşahin E. ve Kaymaz, Ç. K. (2015). CBS ve AHS Kullanılarak Doğal Çevre Bileşenleri Açısından Kentsel Mekânın Yerleşime Uygunluk Analizine Bir Örnek: Antakya (Hatay). Doğu Coğrafya Dergisi, 20 (33), 111-134.
• Sarı, H. ve Özşahin, E. (2016). Corine Sistemine Göre Tekirdağ İlinin AKAÖ (Arazi Kullanımı / Arazi Örtüsü) Özelliklerinin Analizi. Alinteri Journal Of Agriculture Science, 30 (1), 13-26.
• Şengün, M. T. (2000). Uluova’da Jeomorfolojik Birimler ile Arazi Kullanımı Arasındaki İlişkiler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Şengün, M. T. (2008). Uluova’da Jeomorfolojik Birimler ile Arazi Kullanımı Arasındaki İlişkiler. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu 20-23 Ekim 2008 (Prof. Dr. Mehmet Ardos Anısına), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 167-183, Çanakkale.
• Tağıl, Ş. (2014). Edremit Körfezi’nin Kuzey Sahil Bölgesinde Peyzaj Paterni ve Arazi Örtüsünün Zamansal ve Mekânsal Değişimi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (31), 1-16.
• Taş, B. (2006a). Tosya İlçesinde Araziden Yararlanma ve Planlamaya Yönelik Öneriler. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Taş, B. (2006b). Tosya İlçesinde Jeomorfolojik Birimlerin Arazi Kullanımı Üzerine Etkileri. Coğrafi Bilimler Dergisi, 4(1), 43-66.
• Taş, B. ve Yakar, M. (2010). Afyonkarahisar İlinde Yükselti Basamaklarına Göre Arazi Kullanımı. Coğrafi Bilimler Dergisi, 8 (1), 57-75.
• Tekeş, A ve Cürebal, İ. (2017). Atalay Yöntemine Göre Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıflandırması: Manisa – Şehzadeler İlçesi. Türk Coğrafya Kurumu 75. Yıl Uluslararası Kongresi, 445-464.
• Tekeş, A. (2017). Atalay Yöntemine Göre Arazi Kullanım Kabiliyeti Sınıflandırması: Manisa – Şehzadeler İlçesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Tekeş, A ve Cürebal İ (2019). Arazi Kullanımı ile Yükselti ve Eğim Özellikleri Arasındaki İlişkinin Analizi: Şehzadeler (Manisa) İlçesi. Turkish Studies Social Sciences, 14 (4), 1787-1806.
• Toker, E. (2010). Borçka ve Deriner Barajlarının Çoruh Havzası’nda Neden Olduğu Arazi Kulanım Değişiminin ve Arazi Tahribatının İrdelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Artvin Çoruh Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Tunçdilek, N. (1985). Türkiye'de Relief Şekilleri ve Arazi Kullanımı. İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
• Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2009). Ekonomik Coğrafya Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Türkmen, F. (2004). Ordu’da Melet Irmağı ve Turna Suyu Nehirleri Arasında Kalan Arazilerin Detaylı Arazi Kabiliyet Sınıflaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yaman, M. (2018). Karesi İlçesinin (Balıkesir) Ekolojik Koşullara Göre Arazi Kullanım Kabiliyet Sınıflandırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Yılmaz, E. (2018). Edremit Çayı Havzasının (Balıkesir) Uygulamalı Jeomorfolojisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Yorulmaz, A., Atatanır, L., Aydın, G. ve Şenol, S. (2011). “Tavas Ovası Topraklarında Potansiyel Arazi Kullanımlarının Belirlenmesi”. Prof. Dr. Nuri Munsuz Ulusal Toprak ve Su Sempozyumu, 38-48.