A CRITICAL APPROACH TO PHILOSOPHICAL AND SCIENTIFIC METHOD IN F.C.S. SCHILLER’S PRAGMATIC HUMANISM

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 26, 429 - 441, 29.12.2018

Nihat Durmaz

Öz

Schiller aimed to provide a method to cover both, rather than
philosophical and scientific methods, in an abstract or naturalist structure. In
order to achieve such an aim, he has dealt with both methods in a manner
dependent on human nature. This issue has enabled the pragmatic humanist
method to have a real and verifiable meaning and to remain within the realm
of experience. Such a framework shows that the new method explains the reality
as it appears to us, and the sciences in a manner dependent on the interests and
tendencies of man. This represents a humanist structure that is centered on an
ordinary person equipped with all kinds of defects rather than a foreign and
unknown person. Schiller argues that the distinction between science and
philosophy will disappear by this structure.

Anahtar Kelimeler

F.C.S. Schiller, Pragmatic Humanism, Methods, Philosophy, Science

F.C.S. SCHILLER’İN PRAGMATİK HÜMANİZMİNDE FELSEFİ VE BİLİMSEL METOTLARA DAİR ELEŞTİREL BİR YAKLAŞIM

Öz

Soyut
veya natüralist bir yapıda olan felsefi ve bilimsel metotlar yerine her ikisini
de kapsayacak bir metot ortaya koymayı hedefleyen Schiller, böyle bir hedefi
gerçekleştirmek için her iki metodu insan doğasına bağımlı bir şekilde ele
almıştır. Bu durum, pragmatik hümanist metodun gerçek ve doğrulanabilir bir
anlama sahip olmasını ve deneyim alanı içerisinde kalmasını sağlamıştır. Böyle
bir çerçeve, yeni metodun gerçekliği bize göründüğü biçimde, bilimleri de
insanın ilgi ve eğilimlerine bağımlı bir şekilde açıkladığını gösterir. Bu
husus, yabancı ve bilinmez bir insandan ziyade her türlü kusurla donatılmış bir
sıradan insanın merkeze alındığı hümanist bir yapıyı temsil eder. Schiller, bu
yapı sayesinde bilim ve felsefe arasında var olan ayrımın ortadan kalkacağını
iddia eder. 

Anahtar Kelimeler

F.C.S. Schiller, Pragmatik Hümanizm, Metot, Felsefe, Bilim

Kaynakça

• Abel, Reuben, Pragmatic Humanism of F.C.S. Schiller, King’s Crown Press, New York, 1955.
• Aristoteles, Organon IV: İkinci Analitikler, Çev. H. Ragıp Atademir, MEB Yay., İstanbul, 1996.
• Demir, Ömer, Bilim Felsefesi, Sentez Yay., İstanbul, 2012.
• Descartes, Rene, Aklın Yönetimi İçin Kurallar, Çev. Engin Sunar, Say Yay. İstanbul, 2013.
• Frolov, Ivan, Felsefe Sözlüğü, Çev. A. Çalışlar, Cem Yay., İstanbul, 1991.
• Gordon, Scott, The History and Philosophy of Social Science, Routledge Publish., New York, 1993.
• Rosee, John, A Historical Introduction to the Philosophy of Science, Oxford Univ. Press, New York, 2001.
• Schiller, F.C.S, “Must Philosophers Disagree?”, Proceedings of the Aristotelian Society Supplement, Vol. 12, 1933.
• Schiller, F.C.S., “Why Pluralism?”, Proceedings of the Aristotelian Society, Sy. 9, 1909.
• Schiller, F.C.S., Comtemporary British Philosophy: Personal Statements, ed. Muirhead, J.H., George Allen and Unwin Publishing, London, 1924.
• Schiller, F.C.S., Humanism; Philosophical Essays, London and New York, 1903.
• Schiller, F.C.S., Our Human Truths, ed. Louise S. Schiller, Columbia University Press, New York, 1939.
• Schiller, F.C.S., Problems of Belief, Hodder and Stoughton, New York, 1924.
• Winetrout, Kenneth, “Aspects of F.C.S. Schiller’s Concept of Truth”, Educational Theory, Vol.6, I.2, 1956, ss.105-122.
• Winetrout, Kenneth, “Must Pragmatists Disagree? Dewey and Schiller”, Educational Theory, Vol.10, I.1,
• Yıldırım, Cemal, Bilim Felsefesi, Remzi Yay., İstanbul, 1991.