Plato is often referred to as a philosopher who neglected the empirical sciences, who was an obstacle to the progress of the empirical sciences in Ancient Greece and afterwards, who did not value any knowledge or scientific opinion beyond the purely formal and theoretical structure of the mathematical sciences, who thought that only doctrinal knowledge could be deduced from sensible reality, who thought that at best one could not go beyond developing the most plausible or possible mythos about nature. In this context, the article aims to question the now well-known image of Plato as an "other-worldly philosopher" who sees nature as a mere illusion, an appearance, and who therefore recommends sailing away from sensible things towards the "safe zone" of pure reason and contemplation and experiencing ideas as a "separate" and "transcendent" reality. This is because the Platonic "narrative" is largely the result of a certain interpretation of Plato. In this direction, the article aims to paint the idea-nature relationship in Plato in a different way by focusing on the interpretations of commentators such as Nettleship, Burnet, Natorp, Lutoslawski, who emphasize Plato's "scientist" aspect, on passages such as "The Analogy of the Divided Line" and "The Classification of Science" in the "State" dialogue, and thus to show that Plato is a philosopher who encourages scientific thought rather than hindering scientific development.
Platon, sık sık deneysel bilimleri ihmal eden, Antik Yunan’da ve sonrasında empirik bilimlerin ilerlemesinin önünde engel oluşturan, matematiksel bilimlerin salt formal ve kuramsal yapısının dışında herhangi bir bilgiye ya da bilimsel görüşe değer vermeyen, duyulur gerçeklikten yalnızca doksa düzeyinde bilgiler çıkarılabileceğini düşünen, en iyi ihtimalle doğa hakkında akla en yatkın ya da olası bir mitos geliştirmenin ötesine geçilemeyeceğini düşünen bir filozof olarak anılır. Makale bu bağlamda artık meşhûrât haline gelmiş, doğayı salt bir yanılsamadan, görünüşten ibaret gören ve bu sebeple duyulur şeylerden uzaklaşarak saf aklın, tefekkürün “emin sularına” doğru yelken açarak “ayrı” ve “aşkın” bir gerçeklik olarak ideaları temaşa etmeyi salık veren bir “öte-dünyacı filozof Platon” imajını sorgulatmayı hedef edinmiştir. Çünkü ifade edilen Platon “anlatısı” büyük oranda Platon’un belirli bir biçimde yorumlanmasının neticesi olarak ortaya çıkmaktadır. Bu doğrultuda makale, Platon'un “bilimci” yönünü vurgulayan Nettleship, Burnet, Natorp, Lutoslawski gibi yorumcuların Devlet diyalogunun "Bölünmüş Çizgi Analojisi" ve "Bilim Sınıflaması" gibi pasajları üzerine yorumlarına odaklanarak Platon'da idea-doğa ilişkisini farklı bir biçimde resmetmeyi ve böylece Platon'un bilimsel gelişmeyi engelleyen değil, tersine bilimsel düşünceyi teşvik eden bir filozof olduğunu göstermeyi hedefliyor.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eskiçağ Felsefesi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 38 |
Dergimiz 2024 yılından itibaren ikisi olağan biri dosya konulu özel sayı olmak üzere 3 sayı olarak, Mayıs (olağan sayı) Eylül (özel sayı) ve Aralık (olağan sayı) aylarında yayınlanacaktır.
2024 yılı özel sayımız ve Aralık ayındaki olağan sayımız için makale kabulü tamamlanmıştır.
Özel sayılarımızda yalnızca dosya kapsamında yer alan makalelere yer verilecektir. Makalenizi gönderirken hangi sayıda değerlendirilmesini istediğinizi bir notla bildirmeniz karışıklıkları önleyecektir.
İlginiz için teşekkür ederiz.