Bu çalışmada, 1960-2023 dönemi için Türkiye ekonomisinin uzun dönem birikim ve büyüme dinamikleri, kâr oranı ve reel kâr kütlesinin hareketi ile analiz edilmektedir. Bir ekonominin genişleme evresinden durgunluk evresine geçişi, kâr oranındaki uzun dönemli düşüşün bir sonucu olarak reel kâr kütlesindeki durgunlukla karakterize olmaktadır. Kâr kütlesindeki durgunluk, yatırım seviyesinde uzun süreli bir durgunluğa yol açar. Bu perspektiften yola çıkarak, çalışmada kâr oranı ve reel kâr kütlesinin uzun dönem hareketinin Türkiye ekonomisinde iki uzun genişleme ve durgunluk dönemine işaret ettiği ileri sürülmektedir. Birinci genişleme aşaması 1960'larda başlamakta ve 1970'lerin ortalarına kadar devam etmektedir. 1970’li yılların ortasından itibaren ekonomi kâr kütlesindeki durgunluk ve yatırımlardaki çöküşle karakterize edilen bir kriz dönemine girmiştir. Bu kriz Türkiye ekonomisinin kurumsal çerçevesinin dönüşümüyle aşılmıştır. İkinci durgunluk belirtilerini 2010’ların ikinci yarısından itibaren göstermeye başlamıştır. Bu durgunluk, kendisini, reel kâr kütlesi, reel yatırım düzeyi ve üretken olmayan emek istihdamında ortaya koymaktadır. Çalışmamız bölüşüm ilişkilerinin emek aleyhine düzenlenmesinin bu durgunluktan çıkılması için yeterli olup olmadığı sorusuna da cevap vermektedir.
This study analyzes the long-term accumulation and growth dynamics of the Turkish economy from 1960 to 2023 by examining the movement of the profit rate and the real mass of profit. The transition of an economy from the expansion phase to the stagnation phase is characterized by stagnation in the real mass of profit due to a long-term decline in the rate of profit. Stagnation in the mass of profit leads to prolonged stagnation in the level of investment. The paper argues that the Turkish economy experienced two long periods of expansion and stagnation, as evidenced by the long-run movement of the profit rate and the real mass of profit. The first expansionary phase began in the 1960s and lasted until the mid-1970s. From the mid-1970s onwards, the economy entered a period of crisis characterized by stagnation in the profit mass and a collapse in investment. The crisis was overcome by transforming the institutional framework of the economy. The second recession began to show symptoms in the second half of the 2010s and manifests itself in levels of the real mass of profit, investment, and employment of unproductive labor. Our study addresses whether adjusting distributional relations to the detriment of labor is enough to overcome this stagnation.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi Politik Teorisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 27 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 3 |
Fiscaoeconomia is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.