Öz
Teknik Eğitim Fakülteleri (TEF),
temelde mesleki ve teknik ortaöğretime öğretmen yetiştirme amacını yerine
getirmek üzerine kurulmuş ve bu amacı, uzun yıllar yerine getirmiştir. TEF,
gerek öğrenci kaynağı gerekse istihdam alanı olarak uzun yıllar meslek
liselerine bağımlı kalmıştır. Ancak, çeşitli nedenlerden dolayı bu öğretim
kademesinde meydana gelen talep daralması, çok kısa bir zaman zarfında TEF’nin
de önünü tıkamış görünmektedir. Bu gün yapılması gereken, TEF için şimdiye
kadar yapılanların doğru olup olmadığının sorgulanması ve doğru olanın ne
olduğunun belirlenmesidir. Son yıllarda sayıları giderek artmasına rağmen,
mezunlarının çok az bir kısmının MEB tarafından istihdam edilmesi ve piyasada
iş bulmada önemli sorunlarla karşılaşmaları, TEF’in amaç, program, öğretim
elemanı niteliği vb. bakımından önemli sorunlarla yüklü olduğunu
göstermektedir. Bu sorunlar; öğretim
elemanlarının bir çoğunun öğretmenlik formasyonun bulunmaması, uzmanlık
alanları dikkate alındığında özellikle atölye ve laboratuarlarda yetersiz kalmaları,
teknolojiyi takip etmekte ve uygulamakta yetersiz kalmaları ve eğitim-öğretim
faaliyetlerini sürdürmekle görevli olan öğretim elemanı sayısının yetersizliği
şeklinde sıralanabilir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. Akpınar, B. (2004), “Teknik Eğitim Fakültele-rinin İstihdam Sorunu Ve Çözüm İçin Yeni Bir Model Önerisi” Mesleki ve Teknik Eğitimde Öğretmen Eğitim Uluslar Arası Konferansı” Megep/Metem 22-23 ocak 2004, Ankara
- 2. Akpınar, B. (2000). “Teknik Eğitim Fakülte-lerinin Yeniden Yapılanması” IX Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 27-30 Eylül, Erzurum.
- 3. Burchberger, F. (1999). “Avrupa Konseyi Ülke-lerinde Öğretmen Eğitimi Politikaları ve Model-leri” Milli Eğitim Bakanlığı, Avrupa konseyi ve Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi İşbirliği İle Düzenlenen Avrupa Konseyi Ülkele-ri Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Modelleri Toplantısı, T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Öğret-men Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü, 21 – 26 Eylül 1992, Milli Eğitim Basımevi, Ankara, Yayın No: 3.
- 4. Doğan, H., Alkan, C. ve Sezgin, İ. (1980), “Mes-leki ve Teknik Eğitimin Prensipleri”, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara
- 5. Karasar, N. (1981). Ön Lisans Eğitimi ve Teknik Eğitimde Uygulanabilirliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:106
- 6. Mahiroğlu, A. (1996), “Teknik Eğitim Fakültesi Mezunlarının İzlenme Araştırması. Milli Eğitim Bakanlığı, Mesleki ve Teknik Eğitim Araştırma ve Geliştirme Merkezi Başkanlığı (METAR-GEM), Ankara: Milli Eğitim Basımevi, Yayın No: 6
- 7. Nielson, N. (2004). “Ortak Ülkelerde Mesleki Eğitimde ve Öğretimde Öğretmenler ve Eğitim-ciler Genel Açıklama” Mesleki Ve Teknik Eği-timde Öğretmen Eğitim Uluslar Arası Konfe-ransı” Megep/Metem 22-23 ocak 2004, Ankara
- 8. Özden, Y. (1999). “Eğitimde Dönüşüm-Eğitim-de Yeni Değerler”, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
- 9. Özer, B. (2003). “Teknik Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılanma” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
- 10. Özsoy, A. (2004). “Teknik Eğitim Fakültelerinin Modernizasyonu”, Mesleki Ve Teknik Eğitimde Öğretmen Eğitim Uluslar Arası Konferansı” Megep/Metem 22-23 ocak 2004, Ankara.
- 11. Şişman, M. (1999). “Öğretmenliğe Giriş”, Pe-gem A Yayıncılık, Ankara.
- 12. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). “Sosyal Bi-limlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Genişle-tilmiş 5. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Kasım 2007 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 6 Sayı: 1 |