TÜRKİYE’DE TARIM SEKTÖRÜNDE KADIN ERKEK ÜCRET ADALETSİZLİĞİ: TRB1 BÖLGESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 129 - 148, 11.06.2020

Ayşe Esra Peker , İlkay Saltık

Öz

Günümüzde birçok sosyal bilimci tarafından yapılan çalışmaların öncelikli konularının arasında yoksulluk olgusu sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Tarihsel süreç içerisinde yoksulluk olgusunun kapsamında değişimler yaşansa da, ülkelerin gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun, yoksulluk birçok ülke için halen küresel bir sorun olmaya devam etmektedir. Türkiye’de yoksullukla mücadele politikaları oldukça geniş bir perspektifte değerlendirilmektedir. Ancak ülkemizde yoksullukla mücadeleye yönelik oluşturulan politikalar içerisinde belki de en önemli yeri kırsalda kadın yoksulluğu sorunsalı oluşturmaktadır. Unutulmamalıdır ki kırsal alanlarda yaşanan yoksulluk en fazla kadınları ve çocukları olumsuz yönde etkilemektedir. Ayrıca kırsal kesimde aile bütçesine katkı sağlamak amacıyla çalışan kadınların büyük bir çoğunluğu ya ücretsiz aile işçisi olarak çalışmakta yada ücretli olarak çalışsa dahi cinsiyet ayrımcılığı anlayışının hâkim olması nedeniyle aynı işi yapmasına rağmen erkeklere nazaran daha düşük ücret ile çalışmak durumunda kalmaktadır. Ulusal ve uluslararası boyutta çok sayıda yasal düzenlemeye rağmen din, dil, ırk, yaş, cinsiyet, eğitim gibi pek çok nedene dayandırılarak; açık ya da gizli ayrımcılık sonucu kadınlar eşit olmayan konumlarda istihdam edilmekte ve bu durum en önemli toplumsal sorunlardan birini oluşturmaktadır. Literatürde kadın erkek ücret adaletsizliği konusunda çok sayıda çalışma yapılmıştır. Ancak çalışmaların büyük bir çoğunluğu kadın erkek ücret adaletsizliği konusunu kavramsal perspektifte yada sadece istatistiksel karşılaştırmalar yaparak değerlendirmiştir. Bu bağlamda çalışmada TRB1 Bölgesi tarım sektöründe kadın erkek ücret adaletsizliğinin varlığı tespit edilerek sorunun gerekçeleri ortaya konması hedeflenmiştir. Çalışmanın özgün yönünü, konunun TRB1 (Elazığ, Bingöl, Malatya, Tunceli) Bölgesi’nde tarım sektöründe faaliyet gösteren işverenlere yönelik uygulanan mülakat yöntemi ile değerlendirilmesi oluşturmaktadır. Çalışmanın bölgesel düzeyde ve sektör uygulamalı olması nedeniyle kadın erkek ücret adaletsizliğine yönelik daha etkin politika önerilerinin geliştirilmesinin mümkün olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

TARIM SEKTÖRÜ

Kaynakça

• Ata, Namık; “Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılma Oranı Hakkında Bir Not”, İşveren Dergisi, Cilt 44, Sayı 4, Ocak 2006. Atıl Yörü H. (2009). Türk Kütüphaneciliği 23, Anadolu Üniversitesi Kütüphane ve Dokümantasyon Merkezi. 351-366. Belet, N. (2013). Kriz Olgusunun Kadına Yönelik Algıya Ve Kadın İşgücüne Etkisi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (1) , 1-28. Retrieved from http://dergipark.org.tr/tr/pub/gaziuiibfd/issue/28314/300889 Berber, M, Eser, B . (2008). Türkiye'de Kadın İstihdamı: Ülke Ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analiz. ISGUC TheJournal of Industrial Relationsand Human Resources , 10 (2) , 1-16 . Biçerli M. Kemal. (2005); Çalışma Ekonomisi, Beta yayınları, İstanbul. ÇEPNi, S. (2005). Aratırma ve Proje Çalışmalarına Giriş, Trabzon: Üçyol Kültür Merkezi Yayınları Duruoğlu T. 2007. Emek Piyasasında Cinsiyetçi Ücret Ayrımı: Bursa Organize Sanayi Bölgesinde Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi İletişim kuram ve araştırma dergisi Sayı 24 Kış-Bahar 2007, 61-76. Ecevit, F. Yıldız; (1995), “Kentsel Üretim Sürecinde Kadın Emeğinin Konumu ve Değişen Biçimleri”, iç. Şirin Tekeli (Ed.) 1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar, İletişim Yayınları, , 3. Baskı, 117-128. Ecevit, Y., (2003), Toplumsal Cinsiyetle Yoksulluk İlişkisi Nasıl Kurulabilir? Bu İlişki Nasıl Çalışılabilir Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metodlarına Giriş, Ankara: Anı Yayıncılık. Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler, Ankara: Siyasal Kitabevi. Farrell Helen ve Aherne Caitlin, (2003) “Women and Poverty”, NationalWomen’sCouncil of Ireland, NWCIFactsheet No. 2, (Çevrimiçi) . Fichter J. H., (2004) Sosyoloji Nedir, (Çev. Nilgün ÇELEBİ), Anı Yayınları, Ankara. Gerşil G. (2015). Küresel Boyutta Yoksulluk Ve Kadın Yoksulluğu. Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F., Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü cilt; 22 sayı ; 1, Manisa. Karasar,, N. (2007). Bilimsel Aratırma Yöntemi. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Yayınevi. MEB, (2012). Kılıç D., Öztürk S., (2014). Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımı Önündeki Engeller ve Çözüm Yolları: Bir Ampirik Uygulama.Amme İdaresi Dergisi, Cilt 47, Sayı 1, s.107-130 Mincer, Jacob (1958), “Investment in Human CapitalandPersonalIncomeDistribu-tion”, TheJournal of PoliticalEconomy, Vol. 66, No: 4, August, s. 281-302. Özaydınlık K., (2014), Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi Yıl: 14 Sayı: 33 Tarih: Temmuz-Aralik 2014 SS: 93-112 ISSN: 2148-9424. Peker E.,Kubar Y.. 2012. Türkiye’de Kırsal Kesimde Kadın İstihdamına Genel Bir Bakış. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi ( C.XIV, S II, 2012 ) s.173-188 Soysal, A . (2013). Kırsal Alanda Kadın Girişimciliği:Türkiye İçin Durum Değerlendirmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8 (1) , 163-190. Şener Ü., (2012). Kadın Yoksulluğu. Mülkiye Dergisi 36(4), 51-64, Ankara. TÜİK istatistiklerle Kadın 2010, s.48, 60; TÜİK, istatistik Göstergeler 1923- 2010, s.131. TÜİK, istatistiklerle Kadın 2010, s.62, 63; Gülay Tokgöz, Türkiye’de Kadın istihdamının Durumu, Ankara, Uluslararası Çalışma Ofisi, 2007, s.27; TÜİK, www.tüik.gov.tr. Yildirim, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Aratırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık Van Eitim Sorunları Çalıtayı 18-19 Haziran 2012. Yılmaz, A., Bozkurt, Y., İzci, F., (2008), Kamu Örgütlerinde Çalışan Kadın İşgörenlerin Çalışma Yaşamlarında Karşılaştıkları Sorunlar Üzerine Bir Araştırma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), Aralık 2008, 89.Tan, F., Kayısoglu, B., Okur, E. (2018). Effects of compaction pressure on the temperature distribution in bunker type silage silo. Indian Journal of Animal Sciences 88 (1): 116–120