Turkish Diaspora in France

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 140 - 162, 22.06.2021

Şeyda Nur Koca

Öz

The phenomenon of transnational migration has a multidimensional appearance shaped by state policies as well as starting with an individual process. It is possible to say that the visibility of the political plans for the interests of the recipient state of the mass Turkish immigration, which started as a minority in France, has become clear since the Second World War. When the utilitarian policies implemented by the French government are considered, although it shows the positive side of migration mobility, the ethnic and cultural problems experienced afterwards reached dimensions that most countries do not take into account. The problems that occurred within the scope of migration mobility continued with the axis of the state’s interest policies, with orientations such as assimilation, integration, and multiculturalism. Migration mobility has also created a diaspora identity in the migrated society. It can be said that in the third generation of Turkish immigration, the appearance of diasporic identity has become more pronounced. In this study, the sociological and historical dimensions of the formation of the diaspora identity and the ongoing migration mobility caused by the increasing Turkish migration to France after the 1960s were approached theoretically.

Anahtar Kelimeler

Turkish diaspora in France, diaspora identity., Minority status

Fransa'da Türk Diasporası

Öz

Ulusötesi göç olgusu bireysel bir süreç ile başlamasının yanı sıra devlet politikaları ile biçimlenen çok boyutlu bir görünüme sahiptir. Fransa’ya azınlık konumu statüsüyle temellenen kitlesel Türk göçü alıcı devletin menfaatlerine yönelik politik planlamalarının görünürlüğü İkinci Dünya Savaşı’ndan itibaren netlik kazandığını söylemek mümkündür. Fransa hükûmetince uygulanan menfaatçi politikalar ele alındığında her ne kadar göç hareketliliğinin olumlu yönünü sergilese de devamında yaşanan etnik ve kültürel sorunlar çoğu ülkelerin hesaba katmadığı boyutlara ulaşmıştır. Göç hareketliliği kapsamında meydana gelen problemler yine devletin menfaat politikaları ekseni ile asimilasyon, entegrasyon, çokkültürcülük gibi yönelimlerle devam etmiştir. Göç hareketliliği aynı zamanda göç edilen toplumda bir diaspora kimliği yaratmıştır. Türk göçünün üçüncü kuşağında diasporik kimlik görünümü daha belirgin bir hal aldığı söylenebilmektedir. Bu çalışmada, Fransa’ya yönelik 1960’lı yıllar sonrası artan Türk göçünün meydana getirdiği diaspora kimliğinin oluşumu ve devam eden göç hareketliliğinin sosyolojik ve tarihsel boyutlarına teorik biçimde ele alınmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fransa’da Türk diasporası, Diaspora kimliği, Azınlık statüsü

Kaynakça

• (2019, Ekim 20). Aralık 15, 2019 tarihinde https://www.cnnturk.com/dunya/dunyada-hangi- ulkede-kac-turk-yasiyor?page=25 adresinden alındı
• Adıgüzel, Y. (2019). Göç Sosyolojisi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Akdemir, E. (2009). 11 Eylül 2001, 11 Mart 2004 ve 7 Temmuz 2005 Terörist Saldırılarının
• Ardından İslam'ın Avrupa'da Algılanışı. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 8(1), 1-26.
• Akdoğan Öztürk, S., & Taş, Y. T. (2018). Fransa'daki Üçüncü Kuşak Türklerin Kültürel Uyum Durumlarının İncelenmesi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 55-66.
• Akıncı, M. A. (2012). “Ben zaten Türkçe biliyorum, Türkçe derslerine niye gideyim ki?”:Fransa’da Türkçenin öğretilmesinde son durum . Dünya Türk Forumu (s. 361-374).Tasam Yayınları.
• Akıncı, M. A. (2014). Fransa’daki Türk Göçmenlerinin Etnik ve Dinî Kimlik Algıları. Bilig, 29-58.
• Akıncı, M. A., & Yağmur, K. (2015). Fransa'daki Türk Göçmenlerin Dili Kullanımı ve Dile YönelikTutumları ve Onların Öznel Etnik-Dilsel Canlılık Algıları. Türkçe Konuşurların Akademik Dergisi, 2(2).
• Aktaş, M. (2014). Avrupa'da Yükselen İslamofobi ve Medeniyetler Çatışması Tezi. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 13(1), 31-54.
• Castles, S., & Miller, M. (2008). Göçler Çağı. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Cohen, R. (2001). Global Diasporas: An Introduction. Taylor & Francis e-Library.
• Çağlayan, S. (2006). Göç Kuramları, Göç ve Göçmen İlişkisi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 67-91.
• Çelik, Y., & Gülcü, İ. (2016). Yurtdışında Kullanılan Türkçe ve Türk Kültürü Ders Kitaplarına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,5(2), 287-296.
• Danış, D., & İrtiş, V. (2008). Entegrasyonun Ötesinde Türkiye'den Fransa'ya Göç ve Göçmenlik Halleri. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Demirkıran, M., & Akgün, A. (2017). Kültür(süz)leşme ve Dil Erozyonu Sorunsalı: Fransa’daki Türklerin Entegrasyon ve Dilsel Kimlik Profilleri. Türkçe KonuşurlarınAkademik Dergisi, 1(4), 62-75.
• Erbaş, A. (2002). Fransa'da Yaşayan Türkler (Cilt 20). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Faucault, M. (1976). Cinselliğin Tarihi. (H. U. Tanrıöver, Çev.) Ayrıntı Yayınları.
• Gürbüz, O. (2017). Fransa'da Yaşayan İki Dilli Türk Göçmen Çocukların Türkçeye Karşı Tutumları ve Fransa'daki Ana Dil Eğitim Politikaları. Sobider Sosyal BilimlerDergisi(12), 1-25.
• Kaya, A. (2015). Euro-Türkler, Kuşaklararası Farklılıklar, İslam ve Entegrasyon Tartışmaları. Göç Araştırmaları Dergisi, 44-79.
• Koç, M. (2013). Diasporada Dindarlık ve Umutsuzluk: Fransalı Müslüman- Türk Azınlık Grup Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(39), 415-444.
• Kurtoğlu, A. (2004). Hemşehrilik ve Şehirde Siyaset: Keçiören Örneği. İstanbul: İletişim Yay.
• Özocak, Ö. (2015). Diaspora Kavramı ve Ermeni Diasporası. Erciyes Üniversitesi Stratejik Araştırmalar Merkezi.
• Park, R. E. (2018). Rekabet ve Çatışma. (G. İnan Yağlı, Çev.) Pinhan Yayıncılık.
• Safran, W. (1991). Diasporas In Modern Societies: Myths Of Homelandand Return. Diaspora: A Journal Of Transnationalstudies(1), 83-99.
• Sağlam, İ. (2010). Fransa’daki Türklerin Din Görevlilerini Meslekî Yeterlik Açısından Değerlendirmeleri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19(1), 275-299.
• Sönmez, H. (2018). Fransa'da Türkçe Eğitiminin İhtiyaçları Üzerine Bir Durum İncelemesi. Turkish Studies Educational Sciences, 27(13), 1285-1303.
• Şahin Kütük, B. (2015). Hollanda'da Yaşayan Türklerde Kimlik ve Ulusötesi Medya Kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi(22), 203-218.
• Şahin Kütük, B. (2015). Türkiye'den Batı Avrupa'ya İşçi Göçünün Sosyolojik Çalışmalara Yansımaları. Sosyoloji Konferansları, (s. 609-654). Ankara. Aralık 20, 2019 tarihinde alındı
• Şahin, B. (2010). Almanya'daki Türk Göçmenlerin Sosyal Entegrasyonunun Kuşaklar Arası Karşılaştırması: Kültürleşme. Bilig(55), 103-134.
• Şahin, E., & Duğan, Ö. (2017). Almanya ve Fransa'da Yaşayan Türkler Örnekleminde Gurbetçilerin AB ve AB'ye Katılım Tutumu. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi,16(2), 121-145.
• Telli, R., & Cengiz, O. (2014). AB Kurucu Ülkelerindeki Türk Diasporasının Rolü. VI. Uludağ Uluslararası İlişkiler Konferansı. Bursa: Uludağ Üniversitesi.
• Türkdoğan, O. (1984). İkinci Neslin Dramı (Avrupa'daki İşçilerimiz ve Çocuklarımız) . İstanbul: Orkun Yay. Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu. (2001). Fransa Raporu.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu Başkanlığı. (2012). Avrupa'da Türkiye Kökenlilere Yönelik Irkçı ve Yabancı Düşmanlığı Motifli Eyemler 2012 Yılı Ara İzleme Raporu.
• Yardım, M. (2017). Göç ve Entegrasyon Politikaları Işığında Fransa’da Toplumsal Kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, 3(2), 100-136.