Cumhuriyetin İlk Yıllarında Okçuluk Faaliyetleri Ve Okspor Kurumu

Yıl 2023, , 333 - 338, 26.12.2023

Tarkan Tuzcuoğulları , Fikret Alıncak

https://doi.org/10.31680/gaunjss.1397324

Öz

Osmanlı’nın son dönemlerinde ateşli silah teknolojisi oldukça gelişmişti. Özellikle tüfeklerin hafiflemesi, doldur boşalt mekanizmasının daha hızlı ve daha ekonomik kullanımını sağlayan teknik gelişim ateşli silahlara olan ilgiyi yükseltirken okçuluk ise eski önemini kaybetmişti. Kan kaybeden ve Cumhuriyetin kurulumuna kadar gitgide önemini yitiren okçuluk bu dönemde geleneksel, milli bir spor olarak yaşatılmaya çalışılmıştır. Bir zamanlar hâkimiyetin sembolü olan ok ve yay tekkelerde varlığını uzun süre sürdürmeyi başarabilmiştir. Cumhuriyetin ilanından sonra Diyanet İşleri Reisliği kurulmuş ve bir yıl kadar sonrada tekke ve zaviyeler kapatılmıştı. Vakıf ve tekkelerin çatısı altında sadece ilmi ve dini eğitim verilmiyordu. Geleneksel yapı içerisinde tasavvuf, edebiyat, el sanatları ile uğraşan zanaatkârların yanı sıra kemankeşlerde buralardan yetişmekteydi. Dolayısıyla bundan sonra kısa bir dönem okçuluk resmi bir çatı altında olmaksızın kişisel gayretler ile varlığını sürdürmüştür.

Anahtar Kelimeler

Cumhuriyet, Okçuluk, Okspor kurumu

Kaynakça

• Acar, Ş; Özveri, M. (2017). Bir İstanbul Okçuluk Menzilnamesi. Osmanlı Bilim Araştırmaları, 18(2),24-58.
• Çoruhlu, T. (1993). Osmanlı Tüfek, Tabanca ve Teçhizatları. Ankara: Genel Kurmay Basımevi.
• Evcin, E. (2014). Atatürk’ün Spora ve Sporculara Bakışı. Tarih Araştırmaları Dergisi. 55,(33),303-378.
• Hattatoğlu, İ. (2006). İstanbul Ok Meydanı ve Fatih Sultan Mehmed’in Okçuluğu. Vakıflar Dergisi,104-115.
• Ölmez, F.N.,& Özdamar, H. (2017). Bir yüzüğün Öyküsü: Zihgir. İdil, 33(6): 1555-1579.
• Öngel, H. B. (2001). Gelişim Sürecinde Erken İç Asya Türk okçuluğu. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (21),189-215.
• Kunter, H. B. (1943). Ok Meydanı’ndaki Eski ve Yeni Çalışmalar. Ülkü Dergisi, 3, Sayı (31),12-16.
• Ünver, D. (2004). Atatürk ve Spor. Balkan Türkoloji Araştırmaları Merkezi Türklük Bilgisi Dergisi, (1) 167-172.
• Tuzcuoğulları Ö.T. (2022). The Current Studies in Sport Science, “Türklerde Okçuluk”, ISRES 2022,40-51.
• Yücel, Ü. (1967). Sultan Mahmut II. Devrinde Okçuluk. Türkiye Etnografya Dergisi, (60)89-102.