Milli Takım Sporcularında Antrenör Davranışlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Yıl 2020, , 486 - 498, 14.12.2020

Orhan Gök , İlyas Okan

https://doi.org/10.31680/gaunjss.819132

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı farklı kategorilerdeki milli sporcuların antrenör davranışlarını bazı değişkenlere göre incelemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmaya farklı spor branşlarından faal olarak spor hayatına devam eden 127’si erkek(%53,6), 110’u kadın (%46,4), olmak üzere toplam 237 milli sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın amacına ulaşmak için çalışma kapsamında ölçüm aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ile Côté ve ark., (1999) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Yapar ve İnce (2014) tarafından yapılan “Sporcular için Antrenör Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde ilk olarak ölçek alt boyutlarına ilişkin çarpıklık ve basıklık değerlerine bakıldığında dağılımın normal olduğu tespit edilmiştir. Bu doğrultuda sporcuların cinsiyet, eğitim düzeyi ve branş değişkenlerine göre ölçekten aldıkları puanlar arasında fark olup olmadığını belirlemek amacıyla verilere T-Testi, yaş ile ölçek arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise Pearson-Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenine göre gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilirken, branş değişkenine göre gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Yaş değişkenine göre yapılan korelasyon analizi sonucunda ise, alt boyutlar ve yaş arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Milli Takım Sporcularının Antrenör Davranışlarına İlişkin Görüşlerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı farklı kategorilerdeki milli sporcuların antrenör davranışlarını bazı değişkenlere göre incelemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmaya farklı spor branşlarından faal olarak spor hayatına devam eden 127’si erkek(%53,6), 110’u kadın (%46,4), olmak üzere toplam 237 milli sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın amacına ulaşmak için çalışma kapsamında ölçüm aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ile Côté ve ark., (1999) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Yapar ve İnce (2014) tarafından yapılan “Sporcular için Antrenör Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde ilk olarak ölçek alt boyutlarına ilişkin çarpıklık ve basıklık değerlerine bakıldığında dağılımın normal olduğu tespit edilmiştir. Bu doğrultuda sporcuların cinsiyet, eğitim düzeyi ve branş değişkenlerine göre ölçekten aldıkları puanlar arasında fark olup olmadığını belirlemek amacıyla verilere T-Testi, yaş ile ölçek arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise Pearson-Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenine göre gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilirken, branş değişkenine göre gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Yaş değişkenine göre yapılan korelasyon analizi sonucunda ise, alt boyutlar ve yaş arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Antrenör, Sporcu, Antrenör Davranışı

Kaynakça

• Abakay, U. (2010). Futbolcu-antrenör iletişiminin farklı statülerdeki futbolcuların başarı motivasyonuyla ilişkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Baker, J., Côté, J., & Hawes, R. (2000). The relationship between coaching behaviours and sport anxiety in athletes. Journal of science and medicine in sport, 3(2), 110-119.
• Beswick, B. (2010). Focused for soccer. Human Kinetics.
• Chow, G. M., Murray, K. E., & Feltz, D. L. (2009). Individual, team, and coach predictors of players' likelihood to aggress in youth soccer. Journal of Sport and Exercise Psychology, 31(4), 425-443.
• Côté, J., Yardley, J., Hay, J., Sedgwick, W., &Baker,J. (1999). An ExploratoryExamination of theCoachingBehaviourScale forSport. Avante, 5, 82-92.
• Côté, J., Young, B. W., North, J., & Duffy, P. (2007). Towards a definition of excellence in sport coaching.
• Côté, J., & Gilbert, W. (2009). An integrative definition of coaching effectiveness and expertise. International journal of sports science & coaching, 4(3), 307-323.
• Cushion, C., & Lyle, J. (2010). Sports Coaching: Professionalisation and Practice. Churchill Livingstone, Edinburgh.
• Denison, J., Mills, J. P., & Konoval, T. (2017). Sports’ disciplinary legacy and the challenge of ‘coaching differently’. Sport, Education & Society, 22(6), 772–783.
• Felton, L., & Jowett, S. (2013). Attachment and well-being: The mediating effects of psychological needs satisfaction within the coach–athlete and parent–athlete relational contexts. Psychology of Sport and Exercise, 14(1), 57-65.
• Gilbert, W., Côté, J., & Mallett, C. (2008). Developmental paths and activities of successful sport coaches. International Journal of Sports Science & Coaching, 1(1), 69–76.
• Hazar, K., Hazar, Z., ve Zopalı, M., (2019). Türk Güreş Milli Takımı Sporcularının Antrenör Davranışlarına İlişkin Değerlendirmelerinin İncelenmesi. 2. Dünya Spor Bilimleri Araştırmaları Kongresi, s. 148-154, Celal Bayar Üniversitesi; Manisa.
• Headrick, J., Renshaw, I., Davids, K., Pinder, R. A., & Araújo, D. (2015). The dynamics of expertise acquisition in sport: The role of affective learning design. Psychology of Sport & Exercise, 16, 83–90.
• Høigaard, R., Jones, G. W., & Peters, D. M. (2008). Preferred coach leadership behaviour in elite soccer in relation to success and failure. International Journal of Sports Science & Coaching, 3(2), 241-250.
• İmamoglu, O., & Cetin, H. N. (2016). Perception of the behaviors of the coaches of elite taekwondo fıghter, wrestlers, and basketball player agaınst to them. International Journal of Academic Research, 8.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeler (27.Baskı), Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kim, H. Y. (2013). Statistical NotesforClinicalResearchers: Assessing Normal Distribution (2) Using Skewness andKurtosis. RestorativeDentistry&Endodontics, 38(1), 52-54.
• Lafrenière, M. A. K., Jowett, S., Vallerand, R. J., & Carbonneau, N. (2011). Passion for coaching and the quality of the coach–athlete relationship: The mediating role of coaching behaviors. Psychology of Sport and Exercise, 12(2), 144-152.
• Ledochowski, L., Unterrainer, C., Ruedl, G., Schnitzer, M., & Kopp, M. (2012). Quality of life, coach behaviour and competitive anxiety in Winter Youth Olympic Games participants. British Journal of Sports Medicine, 46(15), 1044-1047.
• Mallett, C., & Dickens, S. (2009). Authenticity in formal coach education: Online postgraduate studies in sports coaching at the University of Queensland. International Journal of Coaching Science, 3(2), 79–90.
• Nash, C., & Sproule, J. (2009). Career development of expert coaches. International Journal of Sport Science & Coaching, 4(1), 121–138.
• Olson, H. O. (2014). Building and Elevating the Coach-Athlete Relationship: Reported Behaviors of Effective High School Athletic Coaches (Doctoral dissertation).
• Smith, R. E., Smoll, F. L., & Barnett, N. P. (1995). Reduction of children's sport performance anxiety through social support and stress-reduction training for coaches. Journal of applied developmental psychology, 16(1), 125-142.
• Smoll, F. L., & Smith, R. E. (2002). Coaching behavior research and intervention in youth sports. Children and youth in sport: A biopsychosocial perspective, 2, 211-234.
• Smoll, F. L., & Smith, R. E. (2006). Enhancing coach-athlete relationships: Cognitive- behavioral principles and procedures. The sport psychologist’s handbook, 19-37.
• Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Yapar, A., & İnce, M. L. (2014). Sporcular için Antrenör Davranışlarını Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması (SADDÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 203-212.
• Zourbanos, N., Hatzigeorgiadis, A., Tsiakaras, N., Chroni, S., & Theodorakis, Y. (2010). A multimethod examination of the relationship between coaching behavior and athletes’ inherent self-talk. Journal of Sport and Exercise Psychology, 32(6), 764-785.