Objective: The aim of this study was to evaluate the effects of 18% ethylenediamine tetraacetic acid (EDTA), 2% peracetic acid (PAA), and 9% etidronic acid (HEBP) on the organic tissue dissolution activity of sodium hypochlorite (NaOCl).
Materials and Method: Sixty samples with similar weight and dimensions were obtained from bovine muscle tissue. The tissue samples were blotted dry on filter paper and weighed with a precision balance. The specimens were immersed in following solutions: (1) 2 mL 2.5% NaOCl, (2) 1 mL 5% NaOCl + 1 mL 18% EDTA, (3) 1 mL 5% NaOCl + 1 mL 2% PAA, (4) 1 mL 5% NaOCl + 1 mL 9% HEBP. The specimens were then dried and weighed again. The weight loss of each specimen incubated in the test solutions was measured at 30 and 60 min. The data were statistically analyzed with one-way ANOVA and post-hoc Tukey tests.
Results: Use of NaOCl (5%) together with 18% EDTA resulted in minimal tissue dissolution capacity compared to the other groups at both time points (p<0.001). The tissue dissolution capacity of NaOCl was also affected by 9% HEBP. The greatest tissue weight reduction values were obtained in the NaOCl+PAA group at 30 minutes (p<0.001). At 60 min, NaOCl and NaOCl+PAA groups exhibited the greatest tissue dissolution capacity (p<0.001); no significant difference was found between these two groups (p=0.169).
Conclusion: EDTA and HEBP decreased the tissue dissolution capacity of NaOCl, whereas PAA did not have any negative effect on the ability of NaOCl to dissolve the organic tissue.Amaç: Bu çalışmanın amacı %18 etilendiamin tetraasetik asit (EDTA), %2 perasetik asit (PAA) ve %9 etidronik asit (HEBP) solüsyonlarının, sodyum hipokloritin (NaOCl) organik doku çözücü aktivitesi üzerindeki etkisinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Dana kas dokusundan benzer ağırlık ve boyutta 60 adet örnek elde edildi. Doku örnekleri gözenekli kağıt üzerinde kurutuldu ve hassas tartı ile tartıldı. Örnekler sırasıyla: (1) 2 mL %2.5 NaOCl, (2) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %18 EDTA, (3) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %2 PAA, (4) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %9 HEBP solüsyonlarına daldırıldı. Daha sonra örnekler kurutuldu ve tekrar tartıldı. Test solüsyonlarında bekletilen her örneğin ağırlık kaybı 30. ve 60. dakikalarda ölçüldü. Veriler, one-way ANOVA ve post-hoc Tukey testleri ile istatiksel olarak analiz edildi
Bulgular: Sodyum hipoklorit (%5) ve %18 EDTA’nın birlikte kullanımı, her iki zaman diliminde de diğer gruplarla karşılaştırıldığında en az doku eritme kapasitesine sahipti. (p<0.001). Etidronik asit (%9) solüsyonu kullanımı da, NaOCl’nin doku çözücü kapasitesini azalttı. En yüksek doku ağırlık düşüş değerleri 30. dakikada NaOCl + PAA grubundan elde edildi (p<0.001). Altmış dakikanın sonunda ise en fazla doku çözücü etkiyi NaOCl ve NaOCl + PAA grupları gösterdi (p<0.001); bu iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.169).
Sonuç: EDTA ve HEBP, NaOCl’nin doku eritme kapasitesini düşürdü. PAA, NaOCl’nin organik doku çözme yeteneği üzerine olumsuz etki göstermedi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 34 Sayı: 2 |