Amaç: Bu in vitro
çalışmanın amacı EDTA solüsyonuna çeşitli yüzey aktif ajanların ilave
edilmesinin epoksi rezin içerikli patın kök kanal dentinine bağlanma dayanımına
olan etkisini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Altmış adet tek köklü insan alt küçük azı dişinin
kronları uzaklaştırıldı. Döner alet sistemi kullanılarak kök kanalları
şekillendirildi. Örnekler farklı EDTA (Wizard, Rehber Kimya, İstanbul, Türkiye)
solüsyonlarına göre dört farklı gruba (n=15) ayrıldı: Grup 1: %17 EDTA + %0.1 benzalkonyum klorür; Grup 2: %17 EDTA + %0.1 Tween 80; Grup 3: %17 EDTA + %0.1 Triton X-100; ve kontrol grubu: yüzey
aktif ajan içermeyen %17 EDTA. EDTA solüsyonlarının yüzey gerilim değerleri
tensiometre ile kontrol edildi. Final irrigasyon 1 dk süreyle 5 mL %5 sodyum
hipoklorit (Wizard) ve ardından atanan
gruptaki EDTA solüsyonu ile gerçekleştirildi (5 mL; 1 dk). Kök kanalları soğuk
lateral sıkıştırma yöntemi kullanılarak güta perka ve AH Plus patı (Dentsply DeTrey,
Konstanz, Almanya) ile dolduruldu. Kökten horizontal kesitler alınarak, kök
kanal dentini ve pat arasındaki bağlanma dayanımı push-out testi ile ölçüldü.
Veriler iki yönlü varyans analizi ve post
hoc Tukey testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi (p<0.05).
Bulgular: Yüzey aktif ajanların ilave edildiği
EDTA grupları ile kontrol grubu arasında patın bağlanma dayanımı açısından bir
fark bulunmadı (p=0.106). Tüm gruplarda koronal ve orta üçlü bölgelerinde push-out bağlanma
dayanımları apikal üçlü bölgesinden anlamlı oranda daha yüksek bulundu (sırasıyla
p=0.004 ve p=0.002). Koronal ve orta üçlü bölgelerinde ise bağlanma dayanımı açısından istatistiksel
olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.979).
Objective: The aim of this in vitro
study was to evaluate the effect of addition of various surface-modifying
agents to EDTA solution on the bond strength of an epoxy-based sealer to the
root canal dentin.
Materials and
Method: Sixty single-rooted human mandibular
premolars were decoronated and instrumented using rotary system. The specimens
were then randomly divided into four groups (n=15) according to irrigation with
different EDTA solution (Wizard, Rehber Kimya, Istanbul, Turkey) combinations as follows: Group 1: 17% EDTA + 0.1%
benzalkonium chloride; Group2: 17% EDTA + 0.1%
Tween 80; Group 3: 17% EDTA + 0.1% Triton X-100 and
control group: 17% EDTA without any surface-modifying
agents. Surface tensions of the EDTA solutions were controlled
with a tensiometer. Final irrigation was with 5
mL of 5% sodium hypochlorite (Wizard) for 1 min, followed by 5 mL of
the mentioned EDTA solution for another minute. Roots were obturated
with gutta-percha and AH Plus sealer (Dentsply DeTrey,
Konstanz, Germany) using cold lateral
compaction technique. Horizontal root sections were obtained, and push-out test was used to measure the bond strength
between the root canal dentin and sealer. Data were analyzed using the two-way analysis of variance and post hoc Tukey tests (p<0.05).
Results: The bond strength of sealer in groups irrigated with EDTA in
combination with surface modifying agents did not differ from that of the
control (p=0.106). The coronal and middle third
in all groups exhibited significantly greater bond strength values when
compared with the apical third (p=0.004 and p=0.002, respectively). There was
no statistical significant difference between the coronal and the middle thirds
(p=0.979).
Conclusion: The addition of surface modifying agents to EDTA solution did not affect
the bond strength of the epoxy resin–based sealer.
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Şubat 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 34 Sayı: 3 |