OBJECTIVE: The aim of this study was to evaluate the wear resistance and microhardness of three indirect composite resins after aging in different chemical solutions.
MATERIALS AND METHOD: Three indirect composite resins, GrandioSO, Solidex and Signum, were used. Twenty specimens (diameter: 5 mm, thickness: 2 mm) were prepared from each composite material for the microhardness test and twenty-four specimens (diameter: 6.5 mm, thickness: 4 mm) were prepared from each composite material for the wear test. Solidex and Signum were polymerized at both sides for 180 s by using a 320-500 nm wavelength xenon stroboscopic light-curing unit. GrandioSO was polymerized 20 s by using a halogen light-curing unit. The specimens were then divided into four subgroups and stored for 1 week at 37 °C, in either distilled water, 0.02 N citric acid, 75% ethanol or artificial saliva (control). A pin-on-disc wear device was used to determine the wear rate of the composite resin. A load of 15 N was applied to the specimen surface (sliding velocity: 0.6 m.s-1, sliding distance: 100 m, frequency: 1.5 Hz). Microhardness measurements were determined by using a Vickers testing device.
RESULTS: Of all test materials, GrandioSO revealed the highest microhardness value and the values were statistically different compared with those of Signum and Solidex in citric acid, ethanol, artificial saliva or distilled water (p<0.05). The greatest wear value for Signum was obtained in distilled water (p<0.05). Solidex showed the greatest wear value in citric acid; however this value was significantly different only from that in artificial saliva (p<0.05). Similarly, GrandioSO revealed the greatest wear value in citric acid, and this value was significantly different only from that in distilled water (p<0.05).
CONCLUSION: The effect of the different chemical media on wear and microhardness was found to vary according to the material; no correlation was observed between microhardness and wear measurements.
Composite Dental Resin Microhardness Wear Resistance Dental Restoration
AMAÇ: Farklı kimyasal solüsyonların indirekt kompozit materyallerinin
aşınması ve mikrosertliğine etkisinin değerlendirilmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada GrandioSO, Solidex ve Signum
olmak üzere üç farklı indirekt kompozit rezin materyali
kullanıldı. Her bir materyalden, aşınma testi için 24 adet (6.5
mm çapında, 4 mm kalınlığında), mikrosertlik testi için 20
adet (5 mm çapında, 2 mm kalınlığında) test örneği hazırlandı.
Solidex ve Signum, 320-500 nm dalgaboyu ksenon
stroboskopik ışık cihazıyla her iki yüzden 180 sn süreyle
polimerize edildi. GrandioSO ise 20 sn halojen ışık kaynağı
ile polimerize edildi. Takiben örnekler dört alt gruba ayrılarak
1 hafta süre ile distile su, 0.02 N sitrik asit, %75 etanol
veya yapay tükürükte (kontrol) bekletildi. Aşınma testi için
hazırlanan örnekler pin-on-disk aşınma cihazının pin tutucu
bölümüne yerleştirildi ve test süresince örnek yüzeylerine
15 N kuvvet (kayma hızı: 0.6 m.sn-1, kayma mesafesi: 100
m, frekans 1.5 Hz) uygulandı. Mikrosertlik testi için hazırlanan
örneklerin ölçümleri Vickers mikrosertlik test cihazı
kullanılarak ölçüldü.
BULGULAR: GrandioSO, sitrik asit, etanol, yapay tükürük ve
distile suda Solidex ve Signum’dan daha yüksek sertlik değeri gösterdi (p < 0.05). En yüksek aşınma değeri Signum
için distile suda görüldü (p < 0.05). Solidex için en yüksek
aşınma sitrik asitte görüldü, ancak bu değerin sadece
yapay tükürükte bekletilen örneklerden istatistiksel olarak
farklı olduğu saptandı (p < 0.05). GrandioSO, yine sitrik
asitte bekletilen örneklerde en fazla aşınma gösterirken,
bu değerin sadece distile suda bekletilen örneklerden istatistiksel
farklılık gösterdiği tespit edildi (p < 0.05).
SONUÇ: Farklı kimyasal solüsyonların, aşınma ve mikrosertlik
üzerine etkileri materyale göre değişkenlik gösterdi.
Çalışmada incelenen indirekt kompozitlerin aşınma ve mikrosertlik
ölçümleri arasında herhangi bir ilişkinin olmadığı
görüldü.
Aşınma Direnci Dental Restorasyon Kompozit Dental Rezin Mikrosertlik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Eylül 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 31 Sayı: 3 |