AMAÇ: Ortodontik kuvvet elemanlarından nikel-titanyum kapalı yayların, elastomerik zincirlerin ve aktif tie- backlerin zamana göre kuvvet kayıplarının yapay tükürük içeren in vitro ortamda karşılaştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada 3 farklı markadan elastomerik zincirler, Ni-Ti kapalı yaylar ve aktif tie-backler 9 gruba ayrıldı. Örneklerin yapay tükürük içeren in vitro ortamda zamana bağlı kuvvet kayıp yüzdeleri karşılaştırıldı. Kuvvet değerleri başlangıçta, 1. saatte, 24. saatte, 7. günde, 21. günde ve 28. günde ölçüldü ve kaydedildi. Elde edilen veriler Kolmogorov-Smirnov, Kruskal Wallis, Mann- Whitney U ve Wilcoxon testleri ile istatistiksel analize tabi tutuldu. Anlamlılık değeri p<0.05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: Başlangıçta en fazla ve en az kuvvetler sırasıyla elastomerik zincirlerde ve nikel-titanyum kapalı yaylarda ölçüldü (p<0.05). 24. saatte yapılan ölçümlerde elastomerik zincirler, nikel-titanyum kapalı yaylar ve aktif tie-back’ler arasında anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). 28. günde tüm gruplarda anlamlı kuvvet kayıpları ölçülse de, aktif tie-backlerde elastomerik zincirlere göre markadan bağımsız olarak anlamlı şekilde daha az kuvvet kaybı ölçüldü (p<0.05). 28. günde en az ve fazla kuvvetler sırasıyla elastomerik zincirlerde ve Ni-Ti kapalı yaylarda ölçüldü (p<0.05).
SONUÇ: Ortodontik boşluk kapatma mekaniklerinden, nikel-titanyum kapalı yaylar en stabil olmak üzere, aktif tie-backlerin elastomerik zincirlere göre daha stabil bir kuvvet uyguladığı dolayısıyla kullanılan kuvvet elemanı tipinin kuvvet kaybı düzeyinde temel belirteç olduğu görüldü.
OBJECTIVE: This study aims to compare the force losses of nickel-titanium closed springs, elastomeric chains, and active tie-backs over time in an in vitro environment containing artificial saliva.
MATERIALS AND METHODS: In the study, elastomeric chains, nickel-titanium closed springs, and active tie-backs from 3 different brands were divided into 9 groups. The percentages of force loss in the samples over time were compared in the in vitro environment containing artificial saliva. Force values were measured and recorded at initial activation, 1st hour, 24th hour, 7th day, 21st day, and 28th day. Statistical analysis of the data were performed with Kolmogorov-Smirnov, Kruskal Wallis, Mann-Whitney U, and Wilcoxon tests. The significance value was considered as p<0.05.
RESULTS: The highest and lowest forces at the initial activation hour were measured in elastomeric chains and nickel-titanium closed springs, respectively (p<0.05). There was no significant difference between elastomeric chains, nickel-titanium closed springs, and active tie-backs in the measurements performed at the 24th hour (p>0.05). Although significant force losses were measured in all groups on the 28th day, active tie-backs lost significantly less force than elastomeric chains, regardless of brand. On the 28th day, the lowest and highest forces were measured in elastomeric chains and nickel-titanium closed springs, respectively (p<0.05).
CONCLUSIONS: Among the orthodontic space closure mechanics, nickel-titanium closed springs were the most stable; however, active tie-backs produced a more stable force than elastomeric chains, so the type of force element used was the main indicator of the force loss level.
closed spring elastomerics orthodontics orthodontic space closure
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 41 Sayı: 2 |