Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 3, 998 - 1020, 29.12.2017

Öz




Bu çalışmanın amacı, Maki (2012)’de Amerika Birleşik Devletleri para
talebi tahmini için kullanılan dört modelden iki tanesinin (trend varken
düzeyde kırılma ve rejim değişikliği modelleri) makalede belirtilen eşitliklerle
(2 ve 3) tutarlı olmadığını, makalede kullanılan veri seti ile ortaya koymak ve
Türkiye Ekonomisi için Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) hipotezini test
etmektir. Seriler arasındaki istikrarlılık testi olarak Bai ve Perron (2003)’de
önerilen yöntem kullanılmış ve uzun dönem ilişkiyi belirlemek için yapısal
kırılmaların içsel olarak belirlendiği rejim değişikliği modeli Kejriwal (2008)
tarafından geliştirilen çoklu kırılmalı eşbütünleşme yöntemi kullanılarak Maki
(2012) eşbütünleşme testi sonuçlarıyla karşılaştırılmıştır. Maki (2012)
eşbütünleşme testi sonuçları SAGP hipotezini destekleyen bulgular ortaya
koymazken, Kejriwal (2008) test sonuçları SAGP hipotezini destekleyen bulgular
ortaya koymaktadır. Diğer yandan, Türkiye ekonomisinde 2001 sonrası dönemde
hipotezin güçlü
formunu destekleyen bulgulara ulaşılamamıştır.



Kaynakça

  • Abuaf, N., & Jorion, P. (1990). Purchasing power parity in the long run. The Journal of Finance, 45(1), 157-174.
  • Alba, J. D., & Park, D. (2005). An empirical investigation of purchasing power parity (PPP) for Turkey. Journal of Policy Modeling, 27(8), 989-1000.
  • Arai, Y., Kurozumi, E., 2007. Testing for the Null Hypothesis of Cointegration with a Structural Break. Econometric Reviews 26 (6), 705-739.
  • Aslan, N., & Kanbur, A. N. (2007). Türkiye'de 1980 sonrası satın alma gücü paritesi yaklaşımı. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 9-43.
  • Aslan, Ö., & Korap, L. (2009). Are real exchange rates mean reverting? Evidence from a panel of OECD countries. Applied Economics Letters, 16(1), 23-27.
  • Bai, J., & Perron, P. (2003). Computation and analysis of multiple structural change models. Journal of applied econometrics, 18(1), 1-22.
  • Bahmani-Oskooee, M. (1998). Do exchange rates follow a random walk process in Middle Eastern countries?. Economics Letters, 58(3), 339-344.
  • Bahmani-Oskooee, M., Chang, T., & Lee, K. C. (2014). Purchasing power parity in the BRICS and the MIST countries: Sequential Panel Selection Method.Review of Economics & Finance, 4(1), 1-12.
  • Bozoklu, Ş., & Yılancı, V. (2010). Reel döviz kurlarının durağanlığı: E7 ülkeleri için ampirik bir inceleme. Maliye Dergisi, 158, 587-606.
  • Cassel, G. (1918). Abnormal deviations in international exchanges. The Economic Journal, 28(112), 413-415.
  • Cevıs, I., & Ceylan, R. (2015). Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Journal of Yaşar University, 10(37), 6381-6393.
  • Chang, T., Liu, W. C., Tzeng, H. W., & Yu, C. P. (2010). Purchasing power parity for G-7 countries: panel SURADF tests. Applied Economics Letters,17(12), 1223-1228.
  • Cuestas, J. C., & Regis, P. J. (2013). Purchasing power parity in OECD countries: Nonlinear unit root tests revisited. Economic Modelling, 32, 343-346.
  • Çağlayan, E., & Saçaklı, İ. (2006). Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Sıfır Frekansta Spektrum Tahmincisine Dayanan Birim Kök Testleri İle İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(1).
  • Çağlayan, E., & Şak, N. (2009). Oecd Ülkelerı̇Nde Satınalma Gücü Parı̇Tesı̇: Panel EşBütünleme YaklaşImı. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(1).
  • Demi̇r, A., & Kiymaz, H. (1999). Satın Alma Gücü Paritesi Ve Birlikte Bütünleşme Tükiye Ve Ana Ticaret Ortakları Uygulaması. Iktisat Isletme ve Finans, 14(162), 32-49.
  • Divino, J. A., Teles, V. K., & De Andrade, J. P. (2009). On the purchasing power parity for Latin-American countries. Journal of Applied Economics, 12(1), 33-54.
  • Erlat, H. (2003). The nature of persistence in Turkish real exchange rates.Emerging Markets Finance and Trade, 39(2), 70-97.
  • Frankel, J. A. (1986). International capital mobility and crowding out in the US economy: imperfect integration of financial markets or of goods markets?. in: Hafer, R. (Ed.),How Open is the US Economy, Lexington: Lexington Books.
  • Frankel, J. A., & Rose, A. K. (1996). A panel project on purchasing power parity: mean reversion within and between countries. Journal of International Economics, 40(1), 209-224.
  • Gregory, A. W. ve Hansen, B. E. (1996a). Residual-Based Tests for Cointegration in Models with Regime Shifts, Journal of Econometrics, 70, 99-126.
  • Gregory, A. W. ve Hansen, B. E. (1996b). Tests for the Cointegration in Models with Regime and Trend Shifts, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 58, 3, 555-560.
  • Guloglu, B., Ispir, S., & Okat, D. (2011). Testing the validity of quasi PPP hypothesis: evidence from a recent panel unit root test with structural breaks.Applied economics letters, 18(18), 1817-1822.
  • Güney Ö. , P., Telatar, E., & Hasanov, M. (2012). Re-examining purchasing power parity for selected emerging markets and African countries. Applied Economics Letters, 19(2), 139-144.
  • Güney, A., & Tunalı, H. (2015). Satınalma Gücü Paritesi Teorisinin Döviz Kuru Belirleme Modeli Olabilirliği Üzerine Ampirik Bir İnceleme: Türkiye Örneği.Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Hatemi-j, A. (2008). Tests for cointegration with two unknown regime shifts with an application to financial market integration. Empirical Economics, 35(3), 497-505.
  • Holmes, M. J., Otero, J., & Panagiotidis, T. (2012). PPP in OECD countries: an analysis of real exchange rate stationarity, cross-sectional dependency and structural breaks. Open Economies Review, 23(5), 767-783.
  • Karagöz, K., & Saraç, T. B. (2016). Testing the Validity of PPP Theory for Turkey: Nonlinear Unit Root Testing. Procedia Economics and Finance, 38, 458-467.
  • Kasman, S., Kasman, A., & Ayhan, D. (2010). Testing the purchasing power parity hypothesis for the new member and candidate countries of the European Union: Evidence from lagrange multiplier unit root tests with structural breaks.Emerging Markets Finance and Trade, 46(2), 53-65.
  • Kejriwal, M., 2008. Cointegration with Structural Breaks: An Application to the Feldstein-Horioka Puzzle. Studies in Nonlinear Dynamics and Econometrics 12 (1), 1-37.
  • Kim, Y. (1990). Purchasing power parity in the long run: a cointegration approach. Journal of Money, Credit and Banking, 22(4), 491-503.
  • Lau, C. K. M. (2009). A more powerful panel unit root test with an application to PPP. Applied Economics Letters, 16(1), 75-80.
  • Liew, V. K. S., Baharumshah, A. Z., & Chong, T. T. L. (2004). Are Asian real exchange rates stationary?. Economics Letters, 83(3), 313-316.
  • Lopcu, K., Dülger, F., & Burgaç, A. (2013). Relative productivity increases and the appreciation of the Turkish lira. Economic Modelling, 35, 614-621.
  • Lothian, J. R., & Taylor, M. P. (1996). Real exchange rate behavior: the recent float from the perspective of the past two centuries. Journal of political economy, 488-509.
  • MacDonald, R. (2007). Exchange Rate Economics: Theories and Evidence, Routledge.
  • Maki, D. (2012). Tests for cointegration allowing for an unknown number of breaks. Economic Modelling, 29(5), 2011-2015.
  • Ng, S., Perron, P., 2001. Lag Length Selection and the Construction of Unit Root Tests with Good Size and Power. Econometrica 69 (6), 1519-1554.
  • Oskooee, M. B., Chang, T., & Lee, K. C. (2013). Purchasing Power Parity in the BRICS and the MIST Countries: Sequential Panel Selection Method. Review of Economics and Finance, 4, 1-12.
  • Özdemir, Z. A. (2008). The purchasing power parity hypothesis in Turkey: evidence from nonlinear STAR error correction models. Applied Economics Letters, 15(4), 307-311.
  • Papell, D. H. (1997). Searching for stationarity: Purchasing power parity under the current float. Journal of international Economics, 43(3), 313-332.
  • Papell, D. H., & Prodan, R. (2006). Additional evidence of long-run purchasing power parity with restricted structural change. Journal of Money, Credit, and Banking, 38(5), 1329-1349.
  • Sarno, L. (2000). Real exchange rate behaviour in high inflation countries: empirical evidence from Turkey, 1980-1997. Applied Economics Letters, 7(5), 285-291.
  • Sarno, L., & Taylor, M. P. (2002). Purchasing power parity and the real exchange rate. IMF staff papers, 49(1), 65-105.
  • Sayyan, H. (2005). Satınalma Gücü Paritesi: Vektör Hata Giderme Modeli Yaklaşımı. Iktisat Isletme ve Finans, 20(232), 96-104.
  • Seyrek, İ. (2003). Purchasıng Power Parıty And The Turkısh Exchange Rate. Akdeniz University Faculty of Economics & Administrative Sciences Faculty Journal/Akdeniz Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi, 3(6).
  • Soon, S. V., Baharumshah, A. Z., & Ahn, S. K. (2015). Real Exchange Rate Dynamics in the Asian Economies: Can Regime Shifts Explain Purchasing Power Parity Puzzles?. Global Economic Review, 44(2), 219-236.
  • Şener, S., Yılancı, V., & Canpolat, E. (2015). Satın Alma Gücü Paritesi Ve Varyasyonlarının Türkiye İçin Sınanması. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(25), 53-63.
  • Taylor, M. P., & Sarno, L. (1998). The behavior of real exchange rates during the post-Bretton Woods period. Journal of international Economics, 46(2), 281-312.
  • Telatar, E., & Kazdagli, H. (1998). Re-examine the long-run purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: the case of Turkey 1980–93.Applied Economics Letters, 5(1), 51-53.
  • Yavuz, N. Ç. (2009). Purchasing power parıty with multiple structural breaks: evidence from Turkey''. Economics Bulletin, 29(2), 1201-1210.
  • Yazgan, M. E. (2003). The purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: a re-examination of the case of Turkey. Applied Economics Letters, 10(3), 143-147.
  • Yıldırım, O. (2003). Döviz kurları çerçevesinde satınalma gücü paritesinin zaman serisi analizi ve Türkiye ekonomisi uygulaması. Bankacılar Dergisi, 44, 3-14.
  • Yıldırım, S., & Yıldırım, Z. (2012). Reel Efektif Döviz Kuru Üzerinde Kırılmalı Birim Kök Testleri ile Türkiye için Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Geçerliliğinin Sınanması. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(2), 221-238.
  • Yıldırım, D. (2016). Empirical Investigation of Purchasing Power Parity for Turkey: Evidence from Recent Nonlinear Unit Root Tests (No. 1604). ERC-Economic Research Center, Middle East Technical University.
  • Yildirim, D., & Orman, E. E. (2016). The Feldstein-Horioka Puzzle in the Presence of Structural Breaks: Evidence from China (No. 1601). ERC-Economic Research Center, Middle East Technical University.
  • Xu, Z. (2003). Purchasing power parity, price indices, and exchange rate forcasts. Journal of International Money and Finance, 22(1), 105-130.

Testing Purchasing Power Parity Hypothesis for Turkish Economy with Stability and Cointegration Tests

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 3, 998 - 1020, 29.12.2017

Öz











Maki (2012)
extended cointegration tests with an unknown number of breaks using four models
and studied the money demand of USA. However, two of four models (level shift
with trend and and regime shift models) are not consistent with written
equation (2 and 3) in the article. In this context, the purpose of this study
is to reveal the data set used in the article and to test Purchasing Power
Parity (PPP) hypothesis for Turkish economy. The stability of the relationship
between variables is assessed by using the tests proposed by Bai ve Perron
(2003). To determine the long-run relationship, when multiple regime shifts are
identified endogenously, we test the long-run relationship by using
cointegration with multiple structural breaks proposed by Kejriwal (2008) and
Maki (2012). Maki (2012) cointegration test result does not support PPP
hypothesis while Kejriwal (2008) test results reveal evidence supporting PPP
hypothesis. On the other hand, the strong form of the PPP hypothesis is not
supported for the post-2001 period in the Turkish economy.

Kaynakça

  • Abuaf, N., & Jorion, P. (1990). Purchasing power parity in the long run. The Journal of Finance, 45(1), 157-174.
  • Alba, J. D., & Park, D. (2005). An empirical investigation of purchasing power parity (PPP) for Turkey. Journal of Policy Modeling, 27(8), 989-1000.
  • Arai, Y., Kurozumi, E., 2007. Testing for the Null Hypothesis of Cointegration with a Structural Break. Econometric Reviews 26 (6), 705-739.
  • Aslan, N., & Kanbur, A. N. (2007). Türkiye'de 1980 sonrası satın alma gücü paritesi yaklaşımı. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 9-43.
  • Aslan, Ö., & Korap, L. (2009). Are real exchange rates mean reverting? Evidence from a panel of OECD countries. Applied Economics Letters, 16(1), 23-27.
  • Bai, J., & Perron, P. (2003). Computation and analysis of multiple structural change models. Journal of applied econometrics, 18(1), 1-22.
  • Bahmani-Oskooee, M. (1998). Do exchange rates follow a random walk process in Middle Eastern countries?. Economics Letters, 58(3), 339-344.
  • Bahmani-Oskooee, M., Chang, T., & Lee, K. C. (2014). Purchasing power parity in the BRICS and the MIST countries: Sequential Panel Selection Method.Review of Economics & Finance, 4(1), 1-12.
  • Bozoklu, Ş., & Yılancı, V. (2010). Reel döviz kurlarının durağanlığı: E7 ülkeleri için ampirik bir inceleme. Maliye Dergisi, 158, 587-606.
  • Cassel, G. (1918). Abnormal deviations in international exchanges. The Economic Journal, 28(112), 413-415.
  • Cevıs, I., & Ceylan, R. (2015). Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Journal of Yaşar University, 10(37), 6381-6393.
  • Chang, T., Liu, W. C., Tzeng, H. W., & Yu, C. P. (2010). Purchasing power parity for G-7 countries: panel SURADF tests. Applied Economics Letters,17(12), 1223-1228.
  • Cuestas, J. C., & Regis, P. J. (2013). Purchasing power parity in OECD countries: Nonlinear unit root tests revisited. Economic Modelling, 32, 343-346.
  • Çağlayan, E., & Saçaklı, İ. (2006). Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Sıfır Frekansta Spektrum Tahmincisine Dayanan Birim Kök Testleri İle İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(1).
  • Çağlayan, E., & Şak, N. (2009). Oecd Ülkelerı̇Nde Satınalma Gücü Parı̇Tesı̇: Panel EşBütünleme YaklaşImı. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(1).
  • Demi̇r, A., & Kiymaz, H. (1999). Satın Alma Gücü Paritesi Ve Birlikte Bütünleşme Tükiye Ve Ana Ticaret Ortakları Uygulaması. Iktisat Isletme ve Finans, 14(162), 32-49.
  • Divino, J. A., Teles, V. K., & De Andrade, J. P. (2009). On the purchasing power parity for Latin-American countries. Journal of Applied Economics, 12(1), 33-54.
  • Erlat, H. (2003). The nature of persistence in Turkish real exchange rates.Emerging Markets Finance and Trade, 39(2), 70-97.
  • Frankel, J. A. (1986). International capital mobility and crowding out in the US economy: imperfect integration of financial markets or of goods markets?. in: Hafer, R. (Ed.),How Open is the US Economy, Lexington: Lexington Books.
  • Frankel, J. A., & Rose, A. K. (1996). A panel project on purchasing power parity: mean reversion within and between countries. Journal of International Economics, 40(1), 209-224.
  • Gregory, A. W. ve Hansen, B. E. (1996a). Residual-Based Tests for Cointegration in Models with Regime Shifts, Journal of Econometrics, 70, 99-126.
  • Gregory, A. W. ve Hansen, B. E. (1996b). Tests for the Cointegration in Models with Regime and Trend Shifts, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 58, 3, 555-560.
  • Guloglu, B., Ispir, S., & Okat, D. (2011). Testing the validity of quasi PPP hypothesis: evidence from a recent panel unit root test with structural breaks.Applied economics letters, 18(18), 1817-1822.
  • Güney Ö. , P., Telatar, E., & Hasanov, M. (2012). Re-examining purchasing power parity for selected emerging markets and African countries. Applied Economics Letters, 19(2), 139-144.
  • Güney, A., & Tunalı, H. (2015). Satınalma Gücü Paritesi Teorisinin Döviz Kuru Belirleme Modeli Olabilirliği Üzerine Ampirik Bir İnceleme: Türkiye Örneği.Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Hatemi-j, A. (2008). Tests for cointegration with two unknown regime shifts with an application to financial market integration. Empirical Economics, 35(3), 497-505.
  • Holmes, M. J., Otero, J., & Panagiotidis, T. (2012). PPP in OECD countries: an analysis of real exchange rate stationarity, cross-sectional dependency and structural breaks. Open Economies Review, 23(5), 767-783.
  • Karagöz, K., & Saraç, T. B. (2016). Testing the Validity of PPP Theory for Turkey: Nonlinear Unit Root Testing. Procedia Economics and Finance, 38, 458-467.
  • Kasman, S., Kasman, A., & Ayhan, D. (2010). Testing the purchasing power parity hypothesis for the new member and candidate countries of the European Union: Evidence from lagrange multiplier unit root tests with structural breaks.Emerging Markets Finance and Trade, 46(2), 53-65.
  • Kejriwal, M., 2008. Cointegration with Structural Breaks: An Application to the Feldstein-Horioka Puzzle. Studies in Nonlinear Dynamics and Econometrics 12 (1), 1-37.
  • Kim, Y. (1990). Purchasing power parity in the long run: a cointegration approach. Journal of Money, Credit and Banking, 22(4), 491-503.
  • Lau, C. K. M. (2009). A more powerful panel unit root test with an application to PPP. Applied Economics Letters, 16(1), 75-80.
  • Liew, V. K. S., Baharumshah, A. Z., & Chong, T. T. L. (2004). Are Asian real exchange rates stationary?. Economics Letters, 83(3), 313-316.
  • Lopcu, K., Dülger, F., & Burgaç, A. (2013). Relative productivity increases and the appreciation of the Turkish lira. Economic Modelling, 35, 614-621.
  • Lothian, J. R., & Taylor, M. P. (1996). Real exchange rate behavior: the recent float from the perspective of the past two centuries. Journal of political economy, 488-509.
  • MacDonald, R. (2007). Exchange Rate Economics: Theories and Evidence, Routledge.
  • Maki, D. (2012). Tests for cointegration allowing for an unknown number of breaks. Economic Modelling, 29(5), 2011-2015.
  • Ng, S., Perron, P., 2001. Lag Length Selection and the Construction of Unit Root Tests with Good Size and Power. Econometrica 69 (6), 1519-1554.
  • Oskooee, M. B., Chang, T., & Lee, K. C. (2013). Purchasing Power Parity in the BRICS and the MIST Countries: Sequential Panel Selection Method. Review of Economics and Finance, 4, 1-12.
  • Özdemir, Z. A. (2008). The purchasing power parity hypothesis in Turkey: evidence from nonlinear STAR error correction models. Applied Economics Letters, 15(4), 307-311.
  • Papell, D. H. (1997). Searching for stationarity: Purchasing power parity under the current float. Journal of international Economics, 43(3), 313-332.
  • Papell, D. H., & Prodan, R. (2006). Additional evidence of long-run purchasing power parity with restricted structural change. Journal of Money, Credit, and Banking, 38(5), 1329-1349.
  • Sarno, L. (2000). Real exchange rate behaviour in high inflation countries: empirical evidence from Turkey, 1980-1997. Applied Economics Letters, 7(5), 285-291.
  • Sarno, L., & Taylor, M. P. (2002). Purchasing power parity and the real exchange rate. IMF staff papers, 49(1), 65-105.
  • Sayyan, H. (2005). Satınalma Gücü Paritesi: Vektör Hata Giderme Modeli Yaklaşımı. Iktisat Isletme ve Finans, 20(232), 96-104.
  • Seyrek, İ. (2003). Purchasıng Power Parıty And The Turkısh Exchange Rate. Akdeniz University Faculty of Economics & Administrative Sciences Faculty Journal/Akdeniz Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi, 3(6).
  • Soon, S. V., Baharumshah, A. Z., & Ahn, S. K. (2015). Real Exchange Rate Dynamics in the Asian Economies: Can Regime Shifts Explain Purchasing Power Parity Puzzles?. Global Economic Review, 44(2), 219-236.
  • Şener, S., Yılancı, V., & Canpolat, E. (2015). Satın Alma Gücü Paritesi Ve Varyasyonlarının Türkiye İçin Sınanması. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(25), 53-63.
  • Taylor, M. P., & Sarno, L. (1998). The behavior of real exchange rates during the post-Bretton Woods period. Journal of international Economics, 46(2), 281-312.
  • Telatar, E., & Kazdagli, H. (1998). Re-examine the long-run purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: the case of Turkey 1980–93.Applied Economics Letters, 5(1), 51-53.
  • Yavuz, N. Ç. (2009). Purchasing power parıty with multiple structural breaks: evidence from Turkey''. Economics Bulletin, 29(2), 1201-1210.
  • Yazgan, M. E. (2003). The purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: a re-examination of the case of Turkey. Applied Economics Letters, 10(3), 143-147.
  • Yıldırım, O. (2003). Döviz kurları çerçevesinde satınalma gücü paritesinin zaman serisi analizi ve Türkiye ekonomisi uygulaması. Bankacılar Dergisi, 44, 3-14.
  • Yıldırım, S., & Yıldırım, Z. (2012). Reel Efektif Döviz Kuru Üzerinde Kırılmalı Birim Kök Testleri ile Türkiye için Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Geçerliliğinin Sınanması. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(2), 221-238.
  • Yıldırım, D. (2016). Empirical Investigation of Purchasing Power Parity for Turkey: Evidence from Recent Nonlinear Unit Root Tests (No. 1604). ERC-Economic Research Center, Middle East Technical University.
  • Yildirim, D., & Orman, E. E. (2016). The Feldstein-Horioka Puzzle in the Presence of Structural Breaks: Evidence from China (No. 1601). ERC-Economic Research Center, Middle East Technical University.
  • Xu, Z. (2003). Purchasing power parity, price indices, and exchange rate forcasts. Journal of International Money and Finance, 22(1), 105-130.
Toplam 57 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Almıla Burgaç Çil Bu kişi benim

Fikret Dülger

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 19 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Burgaç Çil, A., & Dülger, F. (2017). İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması. Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 998-1020.
AMA Burgaç Çil A, Dülger F. İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Aralık 2017;19(3):998-1020.
Chicago Burgaç Çil, Almıla, ve Fikret Dülger. “İstikrarlılık Ve Eşbütünleşme Testleri Ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması”. Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 19, sy. 3 (Aralık 2017): 998-1020.
EndNote Burgaç Çil A, Dülger F (01 Aralık 2017) İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 19 3 998–1020.
IEEE A. Burgaç Çil ve F. Dülger, “İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 19, sy. 3, ss. 998–1020, 2017.
ISNAD Burgaç Çil, Almıla - Dülger, Fikret. “İstikrarlılık Ve Eşbütünleşme Testleri Ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 19/3 (Aralık 2017), 998-1020.
JAMA Burgaç Çil A, Dülger F. İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2017;19:998–1020.
MLA Burgaç Çil, Almıla ve Fikret Dülger. “İstikrarlılık Ve Eşbütünleşme Testleri Ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması”. Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 19, sy. 3, 2017, ss. 998-1020.
Vancouver Burgaç Çil A, Dülger F. İstikrarlılık ve Eşbütünleşme Testleri ile Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi için Sınanması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2017;19(3):998-1020.