Relationship between Coaches and Soccer Players from Different Professional Levels

Yıl 2022, , 219 - 229, 30.07.2022

Umut Gök , Yağmur Özatik , Günay Yıldızer

https://doi.org/10.53434/gbesbd.1098732

Cited By: 1

Öz

The purpose of this this study was to examine the athlete-coach relationship between soccer players with respect to their professional level and age of starting soccer. 284 amateur football players and 154 professional football players, aged 15 and over, participated to the study. Athlete–Coach relationship scale was used as a data collection tool. The analysis of the obtained data was analyzed by two-way multivariate variance analysis (2-way MANOVA). As a result of the analysis, the level of communication between the coach and the athlete the age of starting soccer and the status of becoming amateur, professional soccer player had emerged significant difference. Amateur footballers have a better communication level with their coaches than professional footballers, and when the age of starting sport is considered the relations of football players who started sports after 11 years of age and becoming professional footballers are at the highest level of communication with coaches according to this result.

Anahtar Kelimeler

Football, Coach-athlete relationship, Coach behaviour

Farklı Profesyonellik Düzeyindeki Futbolcular ve Antrenörleri Arasındaki İlişki

Öz

Bu çalışmanın amacı, aktif olarak futbol oynayan profesyonel ve amatör futbolcuların antrenörleri ile ilişkilerini yakınlık, bağlılık ve tamamlayıcılık alt boyutlarında, spora başlama yaşı ve oynadığı lig düzeyine göre incelemektir. Çalışmaya 15 yaş ve üzeri 284 amatör futbolcu ve 154 profesyonel futbolcu katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ve Sporcu-Antrenör İlişkisi Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi iki yönlü çok değişkenli varyans analizi (İki-yönlü MANOVA) ile incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda antrenör sporcu arasındaki iletişim düzeyinin spora başlama yaşı ve amatör, profesyonel olma statüsü ile iletişim düzeyleri arasında anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuca göre amatör futbolcuların profesyonel futbolculara göre antrenörleri ile daha iyi iletişim düzeyine sahip olduğu ayrıca spora başlama yaşı değişkenine bakıldığında 11 yaşından sonra spora başlayan ve profesyonel olan futbolcuların antrenörleri ile ilişkilerinin en yüksek düzeyde olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Futbol, Sporcu-Antrenör İlişkisi, Antrenör davranışı

Kaynakça

• 1. Abakay, U. (2010). Futbolcu-antrenör iletişiminin farklı statülerdeki futbolcuların başarı motivasyonuyla ilişkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 2. Abakay, U. ve Kuru, E. (2011). Profesyonel ve amatör futbolcuların antrenörleri ile olan iletişim düzeyi farklılıklarının karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(1), 125-131.
• 3. Ağduman, F. (2018). Antrenör sporcu ilişkisi ve kişilik özelliklerinin kış sporlarında motivasyona etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• 4. Almagro, B. P., Sáenz, L. ve Moreno, J. (2010). Prediction of sport adherence through the influence of autonomy-supportive coaching among spanish adolescent athletes. Journal of Sports Science & Medicine, 9(1), 8-14.
• 5. Altıntaş, A., Çetinkalp, Z. ve Aşçı, H. (2012). Antrenör-sporcu ilişkisinin değerlendirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 23(3), 119-128.
• 6. Bayrak, E. ve Nacar, E. (2015). Profesyonel takım sporlarında görev yapan antrenörlerin iletişim beceri düzeylerinin araştırılması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(14), 391-405.
• 7. Çalışkan, G. (2011). Karizmatik antrenör algısının futbolcularda antrenör-sporcu ilişkisi, sporcu doyumu, takım birlikteliği ve takım bağlılığına etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 8. Çelik, V. O. (2013). Takım sporlarında görev yapan sporcuların antrenörleri ile ilgili karizmatik liderlik algılarının değerlendirilmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması: basketbol branşı örneği. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 2, 16-45.
• 9. Field, A. (2009). Factor analytical examination of the evidence-based practice beliefs scale: ındications of a two-factor structure. Open Journal of Nursing, 6,9.
• 10. Ford, P. R., Ward, P., Hodges, N. J. ve Williams, A. M. (2009). The role of deliberate practice and play in career progression in sport: the early engagement hypothesis. High Ability Studies, 20(1), 65-75.
• 11. Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. Creative Education, 4, 12.
• 12. Fraser-Thomas, J., Côté, J. ve Deakin, J. (2008a). Examining adolescent sport dropout and prolonged engagement from a developmental perspective. Journal of Applied Sport Psychology, 20(3), 318-333.
• 13. Fraser-Thomas, J., Côté, J. ve Deakin, J. (2008b). Understanding dropout and prolonged engagement in adolescent competitive sport. Psychology of Sport and Exercise, 9(5), 645-662.
• 14. Güllü, S. (2018). Sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi ile sportmenlik yönelimleri üzerine bir araştırma. Spormetre, 16(4),190-204.
• 15. Isoard-Gautheur, S., Trouilloud, D., Gustafsson, H. ve Guillet-Descas, E. (2016). Associations between the perceived quality of the coach–athlete relationship and athlete burnout. An examination of the mediating role of achievement goals. Psychology of Sport and Exercise, 22, 210-217.
• 16. Jackson, B., Dimmock, J. ve Compton, J. (2018). Persuasion and communication in sport. Exercise and Physical Activity (First Edition). London and Newyork: Routledge Taylor & Francis Group.
• 17. Jowett, S. ve Cockeril, M. (2002). Incompatibility in the coach-athlete relationship. Solutions in Sport Psychology, 16-31.
• 18. Jowett, S. ve Ntoumanis, N. (2004). The coach–athlete relationship questionnaire development and initial validation. Scandavian Journal of Medicine and Science in Sports, 24, 245-257.
• 19. Kolayiş, H. ve Çelik, N. (2018, Kasım). Examining the relationship between coach-athlete relationship and sport participation motivation among athletes. 16. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresinde sunulan bildiri, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• 20. Margaret, G. D., Kirubakar, S. G. ve Kumutha, N. (2010). Communication skills: A cognitive-behavioural approach to enhance relationship skills in young sport coaches. British Journal of Sports Medicine, 44(S1), 49-50.
• 21. Özdenk, S. ve Kaya, K. (2019). Examination on communication and happiness levels of athletes. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21, 305-310.
• 22. Reinboth, M., Duda, J. L. ve Ntoumanis, N. (2004). Dimensions of coaching behavior, need satisfaction, and the psychological and physical welfare of young athletes. Motivation and Emotion, 28(3), 297-313.
• 23. Selağzı, S. ve Çepikkurt, F. (2014). Antrenör ve sporcu iletişim düzeylerinin belirlenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 11-18.
• 24. Ulukan, M. (2006). Futbolcuların kulübe bağlılıklarında antrenörlerin liderlik özelliklerinin rolü (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• 25. Yıldız, S. M. (2011). Relationship between leader-member echange and burnout in professional footballers. Journal of Sports Sciences, 29(14), 1493-1502.
• 26. Yücel, M. G. (2010). Antrenör-sporcu ilişkisini etkileyen faktörler (Güreş Örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.