Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Egzersiz Bağımlılığı ve Mutluluk İlişkisi ile Egzersiz Yapamama Durumunda Yaşananlar

Yıl 2022, , 281 - 296, 28.10.2022
https://doi.org/10.53434/gbesbd.1118766

Öz

Araştırmada, haftada en az dört gün egzersiz yapan ve riskli, bağımlı, yüksek egzersiz bağımlılığı düzeyine sahip olan bireylerin, egzersiz yapamadığı zamanlarda tecrübe ettiği duygu ve davranışların saptanması, egzersiz bağımlılığı-mutluluk düzeylerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Karma modelin kullanıldığı araştırmanın nicel basamağına 452, nitel basamağına 103 birey katılmıştır. Araştırmada açık uçlu soru formu, Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği ve Mutluluk Ölçeği kullanılmıştır. Nitel verilerin analizinde içerik analizi, nicel verilerin analizinde regresyon ve Pearson Moment Korelasyon analizinden faydalanılmıştır. Araştırmanın nitel bulgularında, katılımcıların egzersize katılamadığı anlarda, olumsuz hissettiğine, olmayan bir şeyi olmuş gibi hissettiğine, sosyal ilişkilerde aksama yaşadığına, olumsuz davranış sergilediğine dair görüş bildirdiği tespit edilmiştir. Araştırmanın nicel bulgularında, katılımcıların mutluluk ve egzersiz bağımlılığı puanları arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki saptanmıştır. Regresyon analizi sonucunda ise, egzersiz bağımlılığının mutluluktaki değişimin %19’unu açıkladığı, egzersiz bağımlılığının mutluluğu pozitif yönde ve anlamlı olarak yordadığı tespit edilmiştir. Araştırmada, katılımcıların egzersize katılamadığı zamanlarda duygu ve davranışlarının olumsuz etkilendiği, egzersiz bağımlılığındaki artışın mutluluk düzeyini arttırdığı sonucuna varılmıştır.

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Kaynakça

  • 1. Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). DSM-5 tanı ölçütleri başvuru el kitabı. (E. Köroğlu, Çev.). Ankara: Hekimler.
  • 2. Başaran, Z., Doğanay, M., Çolak, S. ve Erdal, R. (2019, April). Examination of exercise addiction, happiness and life satisfaction of persons continuing to fitness centers in terms of personal characteristics. 2. Internatıonal Conference on Sports for All and Wellness kongresinde sunulan bildiri, Antalya.
  • 3. Blair, S. N., Kohl, H. W., Paffenbarger, R. S., Clark, D. G., Cooper, K. H. ve Gibbons, L. W. (1989). Physical fitness and all-cause mortality: a prospective study of healthy men and women. Jama, 262(17), 2395-2401.
  • 4. Bratland-Sanda, S., Sundgot-Borgen, J., Ro, O., Rosenvinge, J. H., Hoffart, A. ve Martinsen, E. W. (2010). “I'm not physically active e I only go for walks”: Physical activity in patients with longstanding eating disorders. International Journal of Eating Disorders, 43, 88-92. https://doi.org/10.1002/eat.20753.
  • 5. Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • 6. Cohen, S. (2004). Social relationships and health. American Psychologist, 59(8), 676. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.59.8.676.
  • 7. Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd Ed), Thousand Oaks: SAGE publishers.
  • 8. Çetin, E., Bulğay, C., Demir, G. T., Cicioğlu, H. İ., Bayraktar, I. ve Orhan, Ö. (2021). The examination of the relationship between exercise addiction and performance enhancement in elite athletes. International Journal of Mental Health and Addiction, 19(4), 1019-1030.
  • 9. Demir, G. T. ve Türkeli, A. (2019). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin egzersiz bağımlılığı ve zihinsel dayanıklılık düzeylerinin incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 10-24. https://doi.org/10.25307/jssr.505941.
  • 10. Demir, G., Hazar, Z. ve Cicioğlu, H. İ. (2018). Egzersiz bağımlılığı ölçeği (EBÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(3), 865-874.
  • 11. Demirci, İ. ve Ekşi, H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice, 18(29), 303–354. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.2.0799.
  • 12. Demirel, H. G. ve Cicioğlu, H. İ. (2020). Üst düzey sporcuların egzersiz bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 242-254. https://doi.org/10.31680/gaunjss.737158.
  • 13. Denizci-Nazlıgül, M. (2019). The influence of emotional maltreatment, emotional schemas, and avoidance on gamıing addiction and exercise addiction (Doktora Tezi). Dokuz Eylül University, İzmir.
  • 14. Diener, E. (1984) Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575.
  • 15. Diener, E. ve Chan, M. Y. (2011). Happy people live longer: subjective well-being contributes to health and longevity. Applied Psychology, 3(1), 1-43.
  • 16. Egorov, A. Y. ve Szabo, A. (2013). The exercise paradox: An interactional model for a clearer conceptualization of exercise addiction. Journal of Behavioral Addictions, 2(4), 199-208. https://doi.org/10.1556/jba.2.2013.4.2.
  • 17. Fahey, T., Insel, P. ve Roth, W. (2014). Fit and well: Core concepts and labs in physical fitness and wellness. New York: McGraw-Hill Education.
  • 18. Güler, Y. E. ve Çalokağlu, T. (2021). E-sporcularda dijital bağımlılık ve saldırganlık eğilimi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(8-1), 112-131.
  • 19. Güvendi, B., Demir, G. T. ve Keskin, B. (2019). Ortaokul öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığı ve saldırganlık. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1194-1217. https://doi.org/10.26466/opus.547092.
  • 20. Hagan, A. L. ve Hausenblas, H. A. (2003). The relationship between exercise dependence symptoms and perfectionism. American Journal of Health Studies, 18(2/3), 133-137.
  • 21. Hall, H. K., Kerr, A. W., Kozub, S. A. ve Finnie, S. B. (2007). Motivational antecedents of obligatory exercise: The influence of achievement goals and multidimensional perfectionism. Psychology of Sport and Exercise, 8(3), 297-316.
  • 22. Hamer, M. ve Karageorghis, C. I. (2007). Psychobiological mechanisms of exercise dependence. Sports Medicine, 37(6), 477-484.
  • 23. Hausenblas, H. A. ve Symons Downs, D. (2002). Exercise dependence: A systematic review. Psychology of Sport and Exercise, 3(2), 89-123. https://doi.org/10.1016/S1469-0292(00)00015-7.
  • 24. Karademir, T. (2020). The effects of regular sports activities on exercise dependence. International Journal of Applied Exercise Physiology, 9(9), 190-197.
  • 25. Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: Developing and managing psychological strengths. Academy of Management Executive, 16(1), 57-72. https://doi.org/10.5465/ame.2002.6640181.
  • 26. Lyons, H. A. ve Cromey, R. (1989). Compulsive jogging: Exercise dependence and associated disorder of eating. The Ulster Medical Journal, 58(1), 100.
  • 27. Lyubomirsky, S. (2007).The How of happiness: A scientific approach to getting the life you want. New York: The Penguin Press.
  • 28. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publications.
  • 29. Polat, C. ve Şimşek, K. Y. (2015). Spor merkezlerindeki bireylerin egzersiz bağımlılığı düzeylerinin incelenmesi: Eskişehir ili örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(15), 354-369.
  • 30. Schreiber, L. R., Grant, J. E. ve Odlaug, B. L. (2012). Emotion regulation and impulsivity in young adults. Journal of Psychiatric Research, 46(5), 651-658.
  • 31. Shokoufeh, S. (2014). Erzurum’da farklı branşlarla ilgilenen sporcular ile spor yapmayan sedanterlerin kişilik ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • 32. Starcevic, V. (2016). Behavioural addictions: A challenge for psychopathology and psychiatric nosology. Australian & New Zealand Journal of Psychiatry, 50(8), 721-725. https://doi.org/10.1177/0004867416654009.
  • 33. Türk Dil Kurumu (2022, 12 Nisan). Bağımlılık nedir? Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bba6786cc03e5.62007271
  • 34. Uzbay, İ. T. (2009). Madde bağımlılığının tarihçesi, tanımı, genel bilgiler ve bağımlılık yapan maddeler. Meslek İçi Sürekli Eğitim Dergisi, 9(1), 5-15.
  • 35. Yates, A., Leehey, K. ve Shisslak, C. M. (1983). Running-an analogue of anorexia?. New England Journal of Medicine, 308(5), 251-255.
  • 36. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin.
  • 37. Yıldırım, Y. ve Yıldırım, İ. (2016, October). Relationship between exercise addiction and depression. In Proceedings book of the 2nd International Conference on the Changing World and Social Research kongresinde sunulan bildiri (pp. 14-16), Barcelona.
  • 38. Zengin, S. ve Kirkbir, F. (2021). An analyzing of the relationship between exercise addiction and obesity awareness. Shanlax International Journal of Education, 9, 45-51. https://doi.org/10.34293/ education.v9iS2-Sep.4369
  • 39. Zmijewski, C. F. ve Howard, M. O. (2000). Exercise dependence and attitudes toward eating among young adults. Eating Behaviors, 4, 181-195.

Relationship between Exercise Addiction and Happiness and Experiences in the Case of Exercise Intolerance

Yıl 2022, , 281 - 296, 28.10.2022
https://doi.org/10.53434/gbesbd.1118766

Öz

The study, aimed to determine the induvidual’s emotion and behaviors they have when they don’t exercise at least four days a week and who are risky, dependent and have a high level of exercise addiction, and to determine their exercise addiction-happiness levels. Four hundred fifty-two individuals participated in the quantitative step of the research, in which the mixed model was used, and 103 individuals participated in the qualitative step. Open-ended question form, Exercise Addiction Scale and Happiness Scale were used in the study. While the content analysis was used in the analysis of qualitative data, regression and Pearson Moment Correlation analysis were used to analyze quantitative data. In study's qualitative findings, it was determined that the participants stated that they felt negative, felt that what had not happened as if it happened, had a disruption in social relations, and exhibited negative behavior when they could not participate in the exercise. In the study's quantitative findings, a moderate positive correlation was found between the happiness and exercise addiction scores of the participants. As a result of the regression analysis, it was determined that exercise addiction explained 19% of change in happiness, and exercise addiction positively and significantly predicted happiness. In the study, it was concluded that the emotions and behaviors of the participants were negatively affected when they could not participate in the exercise, and the increase in exercise addiction increased the level of happiness.

Proje Numarası

yok

Kaynakça

  • 1. Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). DSM-5 tanı ölçütleri başvuru el kitabı. (E. Köroğlu, Çev.). Ankara: Hekimler.
  • 2. Başaran, Z., Doğanay, M., Çolak, S. ve Erdal, R. (2019, April). Examination of exercise addiction, happiness and life satisfaction of persons continuing to fitness centers in terms of personal characteristics. 2. Internatıonal Conference on Sports for All and Wellness kongresinde sunulan bildiri, Antalya.
  • 3. Blair, S. N., Kohl, H. W., Paffenbarger, R. S., Clark, D. G., Cooper, K. H. ve Gibbons, L. W. (1989). Physical fitness and all-cause mortality: a prospective study of healthy men and women. Jama, 262(17), 2395-2401.
  • 4. Bratland-Sanda, S., Sundgot-Borgen, J., Ro, O., Rosenvinge, J. H., Hoffart, A. ve Martinsen, E. W. (2010). “I'm not physically active e I only go for walks”: Physical activity in patients with longstanding eating disorders. International Journal of Eating Disorders, 43, 88-92. https://doi.org/10.1002/eat.20753.
  • 5. Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • 6. Cohen, S. (2004). Social relationships and health. American Psychologist, 59(8), 676. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.59.8.676.
  • 7. Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd Ed), Thousand Oaks: SAGE publishers.
  • 8. Çetin, E., Bulğay, C., Demir, G. T., Cicioğlu, H. İ., Bayraktar, I. ve Orhan, Ö. (2021). The examination of the relationship between exercise addiction and performance enhancement in elite athletes. International Journal of Mental Health and Addiction, 19(4), 1019-1030.
  • 9. Demir, G. T. ve Türkeli, A. (2019). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin egzersiz bağımlılığı ve zihinsel dayanıklılık düzeylerinin incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 10-24. https://doi.org/10.25307/jssr.505941.
  • 10. Demir, G., Hazar, Z. ve Cicioğlu, H. İ. (2018). Egzersiz bağımlılığı ölçeği (EBÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(3), 865-874.
  • 11. Demirci, İ. ve Ekşi, H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice, 18(29), 303–354. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.2.0799.
  • 12. Demirel, H. G. ve Cicioğlu, H. İ. (2020). Üst düzey sporcuların egzersiz bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 242-254. https://doi.org/10.31680/gaunjss.737158.
  • 13. Denizci-Nazlıgül, M. (2019). The influence of emotional maltreatment, emotional schemas, and avoidance on gamıing addiction and exercise addiction (Doktora Tezi). Dokuz Eylül University, İzmir.
  • 14. Diener, E. (1984) Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575.
  • 15. Diener, E. ve Chan, M. Y. (2011). Happy people live longer: subjective well-being contributes to health and longevity. Applied Psychology, 3(1), 1-43.
  • 16. Egorov, A. Y. ve Szabo, A. (2013). The exercise paradox: An interactional model for a clearer conceptualization of exercise addiction. Journal of Behavioral Addictions, 2(4), 199-208. https://doi.org/10.1556/jba.2.2013.4.2.
  • 17. Fahey, T., Insel, P. ve Roth, W. (2014). Fit and well: Core concepts and labs in physical fitness and wellness. New York: McGraw-Hill Education.
  • 18. Güler, Y. E. ve Çalokağlu, T. (2021). E-sporcularda dijital bağımlılık ve saldırganlık eğilimi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(8-1), 112-131.
  • 19. Güvendi, B., Demir, G. T. ve Keskin, B. (2019). Ortaokul öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığı ve saldırganlık. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1194-1217. https://doi.org/10.26466/opus.547092.
  • 20. Hagan, A. L. ve Hausenblas, H. A. (2003). The relationship between exercise dependence symptoms and perfectionism. American Journal of Health Studies, 18(2/3), 133-137.
  • 21. Hall, H. K., Kerr, A. W., Kozub, S. A. ve Finnie, S. B. (2007). Motivational antecedents of obligatory exercise: The influence of achievement goals and multidimensional perfectionism. Psychology of Sport and Exercise, 8(3), 297-316.
  • 22. Hamer, M. ve Karageorghis, C. I. (2007). Psychobiological mechanisms of exercise dependence. Sports Medicine, 37(6), 477-484.
  • 23. Hausenblas, H. A. ve Symons Downs, D. (2002). Exercise dependence: A systematic review. Psychology of Sport and Exercise, 3(2), 89-123. https://doi.org/10.1016/S1469-0292(00)00015-7.
  • 24. Karademir, T. (2020). The effects of regular sports activities on exercise dependence. International Journal of Applied Exercise Physiology, 9(9), 190-197.
  • 25. Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: Developing and managing psychological strengths. Academy of Management Executive, 16(1), 57-72. https://doi.org/10.5465/ame.2002.6640181.
  • 26. Lyons, H. A. ve Cromey, R. (1989). Compulsive jogging: Exercise dependence and associated disorder of eating. The Ulster Medical Journal, 58(1), 100.
  • 27. Lyubomirsky, S. (2007).The How of happiness: A scientific approach to getting the life you want. New York: The Penguin Press.
  • 28. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publications.
  • 29. Polat, C. ve Şimşek, K. Y. (2015). Spor merkezlerindeki bireylerin egzersiz bağımlılığı düzeylerinin incelenmesi: Eskişehir ili örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(15), 354-369.
  • 30. Schreiber, L. R., Grant, J. E. ve Odlaug, B. L. (2012). Emotion regulation and impulsivity in young adults. Journal of Psychiatric Research, 46(5), 651-658.
  • 31. Shokoufeh, S. (2014). Erzurum’da farklı branşlarla ilgilenen sporcular ile spor yapmayan sedanterlerin kişilik ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • 32. Starcevic, V. (2016). Behavioural addictions: A challenge for psychopathology and psychiatric nosology. Australian & New Zealand Journal of Psychiatry, 50(8), 721-725. https://doi.org/10.1177/0004867416654009.
  • 33. Türk Dil Kurumu (2022, 12 Nisan). Bağımlılık nedir? Erişim Adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bba6786cc03e5.62007271
  • 34. Uzbay, İ. T. (2009). Madde bağımlılığının tarihçesi, tanımı, genel bilgiler ve bağımlılık yapan maddeler. Meslek İçi Sürekli Eğitim Dergisi, 9(1), 5-15.
  • 35. Yates, A., Leehey, K. ve Shisslak, C. M. (1983). Running-an analogue of anorexia?. New England Journal of Medicine, 308(5), 251-255.
  • 36. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin.
  • 37. Yıldırım, Y. ve Yıldırım, İ. (2016, October). Relationship between exercise addiction and depression. In Proceedings book of the 2nd International Conference on the Changing World and Social Research kongresinde sunulan bildiri (pp. 14-16), Barcelona.
  • 38. Zengin, S. ve Kirkbir, F. (2021). An analyzing of the relationship between exercise addiction and obesity awareness. Shanlax International Journal of Education, 9, 45-51. https://doi.org/10.34293/ education.v9iS2-Sep.4369
  • 39. Zmijewski, C. F. ve Howard, M. O. (2000). Exercise dependence and attitudes toward eating among young adults. Eating Behaviors, 4, 181-195.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gönül Tekkurşun Demir 0000-0002-2451-5194

Proje Numarası yok
Yayımlanma Tarihi 28 Ekim 2022
Gönderilme Tarihi 19 Mayıs 2022
Kabul Tarihi 24 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Tekkurşun Demir, G. (2022). Egzersiz Bağımlılığı ve Mutluluk İlişkisi ile Egzersiz Yapamama Durumunda Yaşananlar. Gazi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 27(4), 281-296. https://doi.org/10.53434/gbesbd.1118766

Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi yılda dört kez yayımlanan bilimsel ve hakemli bir dergidir.


Gazi Journal of Physical Education and Sports Sciences is a scientific and peer-reviewed journal published quarterly.