Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Defence Sports and Empathy: Investigation of the Empathy Skills in Elite Athletes

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 2, 203 - 218, 06.04.2021

Öz

The aim of this study is to examine the empathy skills of senior athletes engaged in martial arts (judo, taekwondo and kickboxing) and to determine differences. The research group consisted of 273 elite athletes judo blue, brown, 1. Dan and above (81), taekwondo 2. Gıp, 1 Gıp, 1. Dan and above (71) and kickboxing light brown, dark brown, 1. Dan and above (121) aged between 15-30, selected among randomly selected athletes with various degrees national or international who participated in tournaments throughout Ankara. In order to collect the data, Interpersonal Reactivity Index (IRI), which were developed by Davis (1983) and translated into Turkish by Engeler (2005) was used to measure the empathic skills of the athletes. In the research analysis, t-test, one-way ANOVA analysis and post hoc tukey test and pearson correlation tests were used. As a result of the research, the empathy skills of the elite athletes who are doing martial arts are examined according to the gender variable, it is seen that the female athletes are higher than the male athlete. The empathy skills of the athletes are examined according to the sports branch variable; taekwondo sports athletes have a higher level of empathic thoughts compared to athletes engaged in kick boxing, and there was a statistically significant negative and significant relationship between the ages of the athletes and the personal disturbance sub-dimension. As a result, it was found that the elite athletes who were doing martial arts differed according to the gender and sport branches there was a significant relationship between the ages of the athletes and their empathy skills; It was concluded that there was no significant difference between empathy skills according to sports age, belt level, national athletes or not.

Kaynakça

  • 1. Akçakoyun, F., Çalışkan, E. ve Karlı, H. (2010). Dövüş ve takım sporcularının empati düzeylerinin karşılaştırılması. Türkiye Kickboks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 38-47.
  • 2. Akyol, K. A. ve Çiftçibaşı, K. H. (2005). Okul öncesi öğretmen adaylarının empatik beceri düzeylerinin belirlenmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 21, 13-23.
  • 3. Alisinanoğlu, F. ve Köksal, A. (2000). Gençlerin ben durumları (ego state) ve empatik becerilerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 11-16.
  • 4. Alver, B. (1998). Bireylerin uyum düzeyleri ile empatik becerileri arasındaki ilişkiler (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • 5. Arslan, Y. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2019). Genderwise investigation of empahty skills in child athletes. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(2), 234-237.
  • 6. Arslan, Y. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2019). Fiziksel performans düzeyi empati ve sportmenliği etkiler mi?: Elit kadın voleybolcular üzerine bir araştırma. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 10(2), 140-148. doi: 10.17155/omuspd.544916
  • 7. Aydın, A. (1996). Empatik becerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • 8. Barret-Lenard, G. T. (1981). The empathy cycle: Refinement of a nuclear concept. Journal of Counseling Psychology, 28(2), 91-100.
  • 9. Culotta-Hackenberg, L. S. (2002). Empathy development and its relationship with aggressive and delinquent behavior in adolescents (Dissertation Thesis). Cleveland State University, Ohio.
  • 10. Daniels, K. ve Thornton, E. W. (1990). An analysis of the relationship between hostility and training in the martial arts. Journal of Sports Sciences, 8(2), 95-101.
  • 11. Davis, H. M. (1980). A multidimensional approach to individual differences in empathy. JSAS Catolog of Selected Documents in Psychology, 10, 85.
  • 12. Davis, H. M. (1983). Measuring individual differences in empathy: Evidence for a multidimensional approach. Journal of Personality and Social Psychology, 44(1), 113-126.
  • 13. Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1), 155-190.
  • 14. Dökmen, Ü. (2005). Küçük şeyler (3.basım). İstanbul: Sistem Yayınevi.
  • 15. Dökmen, Ü. (2015). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati (53. basım). İstanbul: Remzi Yayınevi.
  • 16. Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarının empati-yardım etme eğilimleri ilişkisi ve yardım etme eğiliminin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 21-36.
  • 17. Eisenberg, N. ve Mc Wolly, S. (1993). Socialization and related empathy characterictic of maternal and adolescence. Psychological Abstract, 80(11), 542-565.
  • 18. Engeler, A. (2005). Psikopati ve antisosyal kişilik bozukluğu (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
  • 19. Engeler, A. ve Yargıç, L. İ. (2007). Kişilerarası tepkisellik indeksi: Empatinin çok boyutlu ölçümü. Yeni Symposium Psikiyatri, Nöroloji ve Davranış Bilimleri Dergisi, 45(3), 119-127.
  • 20. Erkmen, G. (2007). Selçuk Üniversitesi beden eğitimi ve spor yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin empatik eğilimlerinin sporda tercih ettikleri liderlik davranışları ile karşılaştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • 21. Finkenberg, M. E. (1990). Effect of participation in taekwondo on college women's self-concept. Perceptual and Motor Skills, 71, 891-894.
  • 22. Giesbrecht, N. (1998). Gender patterns of psychosocial development. Sex Roles, 39(5-6), 463-478.
  • 23. Gleser, J. M., Margulies, J. Y., Nyska, M., Porat, S. ve Mendelberg, H. (1992). Physical and psychosocial benefits of modified judo practice for blind, mentally retarded children: a pilot study. Perceptual and Motor Skill, 74, 915-925.
  • 24. Goleman, D. (1998). Duygusal zekâ neden IQ’ dan daha önemlidir? (6. Baskı). İstanbul: Varlık/Bilim Yayınevi.
  • 25. Gülle, M. (2015). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bölümlerine göre eleştirel düşünme ve empati kurma düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • 26. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. L. (2013). Multivariate data analysis: Pearson education limited. Harlow.
  • 27. Hoffman, M. L. ve Levine, L. E. (1976). Early sex differences in empaty. Developmental Psychology, 12(6), 557-558.
  • 28. Hoffman, M. L. (1990). The contribution of empathy to justice and moral judgment. N. Esinberg ve J. Strayer (Editors), In Empathy and Its Development (pp. 47-80). New York: Cambridge University Press.
  • 29. Hojat, M., Gonnella, J., Nasca, T., Mangione, S., Vergare, M. ve Magee, M. (2002). Physician empathy: Definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. The American Journal of Psychiatry, 159, 1563–1569.
  • 30. Kalliopuska, M. (1987). Relation of empathy and selfesteem to active participation in finnish baseball. Perceptual and Motor Skills, 65, 107-113.
  • 31. Kalliopuska, M. ve Tiitinen, U. (1991). Influence of two developmental programmes on the empathy and prosociability of preschool children. Perceptual and Motor Skills, 72, 323-238.
  • 32. Karabulut, E. O. ve Bahadır, Z. (2013). Ümit milli judo takımının olumsuz değerlendirilmekten korkma ve empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(2), 108-115.
  • 33. Karakaya, A. D. (2001). Akdeniz üniversitesindeki hemşirelik öğrencilerinin empati becerileri (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 34. Kavussanu, M., Stamp, R., Slade, G. ve Ring, C. (2009). Observed prosocial and antisocial behaviors in male and female soccer players. Journal of Applied Sport Psychology, 21 (Supp. 1), 62-76.
  • 35. Kumbaroğlu, Z. B. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilim düzeyleri ile benlik saygısı düzeylerinin çeşitli sosyo-demografik özelliklerine göre karşılaştırılması (Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 36. Layton, C. (1988). The personality of black-belt and nonblack-belt traditional karateka. Perceptual and Motor Skills, 67, 218.
  • 37. Madden, M. E. (1995). Perceived vulnerability and control of martial arts and physical fitness students. Perceptual and Motor Skills, 80, 899-910.
  • 38. Matsumoto, D. (2004). The psychological and behavioral effects the usjf development committee of judo. United States Judo Federation, 1-11.
  • 39. Mutlu, M. T., Şentürk, H. E. ve Zorba, E. (2014). Üniversite öğrencisi tenisçilerde empatik eğilim ve iletişim becerisi [Özel Sayı 1]. International Journal of Science Culture and Sport, 129-137. Doi: 10.14486/IJSCS85
  • 40. Nelson, R. J. (1995). Danışma psikolojisi kuramları (F. Akkoyun, Çev.). Ankara: TDFO.
  • 41. Öztürk, F., Koparan, Ş., Haşıl, N., Efe, M. ve Özkaya, G. (2004). Antrenör ve hakemlerin empati durumlarının araştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 19-25.
  • 42. Preisser, G. (1990). Adolescent prosocial behaviors in relation to empathy identity and selfesteem. Dissertation Abstracts International, 51(5), 1555.
  • 43. Richman, C. L. ve Rehberg, H. (1986). The development of selfesteem through the martial arts. International Journal of Sport Psychology, 17, 234-239.
  • 44. Rogers, C. (1982). A social psychology of schooling. London: Routhledge Regan Paul.
  • 45. Sezen, G. (2003). Profesyonel ve amatör futbolcuların fair play anlayışları üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 46. Sezen-Balçıkanlı, G. (2009). Profesyonel futbolcuların fair playe yönelik davranışları ile empatik eğilim düzeyleri arasındaki ilişki (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 47. Sezen-Balçıkanlı, G., İlhan, E. L., Esentürk, O. K. ve Çelik, O. B. (2019). The prosocial-antisocial behavior and empathic skill levels of wheelchair basketball players in sports. International Journal of Disabilities Sports and Health Sciences, 2(1), 1-11.
  • 48. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Sezen, M. (2017). Professional Sports and empathy: relationship between professional futsal players’ tendency toward empathy and fouls. Physical Culture and Sport Studies and Research, 73(1), 27-35. doi: 10.1515/pcssr-2017-0003.
  • 49. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2011). Profesyonel futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 49-56.
  • 50. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2012). Sportspersonship orientation and empathy: a study of professional football players. Journal of Physical Education and Sport, 12(1), 18.
  • 51. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2018). Elit salon hokeyi oyuncularında empatik beceri ile prososyal davranışlar arasındaki ilişki. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1), 1-8.
  • 52. Shields, L. L. D. ve Bredemeier, L. J. B. (1994). Chracter development and physical activity. USA: Human Kinetics.
  • 53. Solak, N. (2011). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ile empatik eğilim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Çorum ili örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 54. Sönmez, İ. H. (2016). Judo; bedenen, fikren ve ahlaken gelişmek için. Ankara: ARCS.
  • 55. Şakar, M. (2012). Voleybolcuların empati beceri düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • 56. Şinoforoğlu, T. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2020). Investigating the empathic skills of physical education teachers. Acta Educationis Generalis, 10(1).
  • 57. Tekin, A. (2008). Dövüş sanatlarının psikososyal faydaları: Mit mi gerçek mi?. Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-12.
  • 58. Uygun, E. (2006). Psikiyatri servisinde çalışan hemşirelerin empati beceri düzeylerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • 59. Warner, R. E. (1984). Can teachers learn empathy?. Education Canada, 17(5), 39-41.
  • 60. Yüksel, A. (2004). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 341-354.
  • 61. Yiğiter, K. (2008). Kocaeli ilinde görevli ilk ve orta öğretim kurumlarında çalışan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin empati becerilerinin incelenmesi (Kocaeli il merkezi örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Savunma Sporları ve Empati: Elit Sporcularda Empati Becerilerinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 2, 203 - 218, 06.04.2021

Öz

Bu araştırmanın amacı savunma sporları (judo, taekwondo ve kick boks) ile uğraşan üst düzey sporcuların empati becerilerini incelemek ve farklılıkları belirlemektir. Araştırma grubunu, Ankara genelinde yapılan turnuvalara katılmış, ulusal ya da uluslararası çeşitli derecelere sahip sporcular arasından tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilmiş, yaşları 15-30 arasında değişen, judo mavi, kahverengi, 1. Dan ve üzeri (81), taekwondo 2. Gıp, 1. Gıp, 1. Dan ve üzeri (71) ve kick boks açık kahverengi, koyu kahverengi, 1. Dan ve üzeri (121) kuşak sahibi 273 elit sporcu oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Davis (1983) tarafından geliştirilen, Engeler (2005) tarafından Türkçeye çevrilen “Kişilerarası Tepkisellik İndeksi (Interpersonal Reactivity Index: IRI)” kullanılmıştır. Araştırma analizinde, t-testi, tek yönlü varyans (one way ANOVA) analizi, post hoc tukey testi ve pearson korelasyon testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, savunma sporu yapmakta olan elit sporcuların empati becerileri cinsiyet değişkenine göre incelendiğinde, kadın sporcuların erkek sporculara oranla daha yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sporcuların empati becerileri spor branşı değişkenine göre incelendiğinde; taekwondo sporu yapan sporcuların kick boks sporu yapan sporculara oranla empatik düşüncelerinin daha yüksek düzeyde olduğu, sporcuların yaşları ile yalnızca kişisel rahatsızlık alt boyutu arasında istatistiki olarak ters yönlü, anlamlı ve düşük düzeyde bir ilişkinin varlığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, savunma sporu yapmakta olan elit sporcuların empati becerileri cinsiyet ve spor branşı değişkenlerine göre farklılık gösterdiği, sporcuların yaşları ile empati becerileri arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulunurken, spor yaşı, kuşak seviyesi, milli sporcu olup/olmama durumuna göre empati becerileri arasında anlamlı bir farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • 1. Akçakoyun, F., Çalışkan, E. ve Karlı, H. (2010). Dövüş ve takım sporcularının empati düzeylerinin karşılaştırılması. Türkiye Kickboks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 38-47.
  • 2. Akyol, K. A. ve Çiftçibaşı, K. H. (2005). Okul öncesi öğretmen adaylarının empatik beceri düzeylerinin belirlenmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 21, 13-23.
  • 3. Alisinanoğlu, F. ve Köksal, A. (2000). Gençlerin ben durumları (ego state) ve empatik becerilerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 11-16.
  • 4. Alver, B. (1998). Bireylerin uyum düzeyleri ile empatik becerileri arasındaki ilişkiler (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • 5. Arslan, Y. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2019). Genderwise investigation of empahty skills in child athletes. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(2), 234-237.
  • 6. Arslan, Y. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2019). Fiziksel performans düzeyi empati ve sportmenliği etkiler mi?: Elit kadın voleybolcular üzerine bir araştırma. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 10(2), 140-148. doi: 10.17155/omuspd.544916
  • 7. Aydın, A. (1996). Empatik becerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • 8. Barret-Lenard, G. T. (1981). The empathy cycle: Refinement of a nuclear concept. Journal of Counseling Psychology, 28(2), 91-100.
  • 9. Culotta-Hackenberg, L. S. (2002). Empathy development and its relationship with aggressive and delinquent behavior in adolescents (Dissertation Thesis). Cleveland State University, Ohio.
  • 10. Daniels, K. ve Thornton, E. W. (1990). An analysis of the relationship between hostility and training in the martial arts. Journal of Sports Sciences, 8(2), 95-101.
  • 11. Davis, H. M. (1980). A multidimensional approach to individual differences in empathy. JSAS Catolog of Selected Documents in Psychology, 10, 85.
  • 12. Davis, H. M. (1983). Measuring individual differences in empathy: Evidence for a multidimensional approach. Journal of Personality and Social Psychology, 44(1), 113-126.
  • 13. Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1), 155-190.
  • 14. Dökmen, Ü. (2005). Küçük şeyler (3.basım). İstanbul: Sistem Yayınevi.
  • 15. Dökmen, Ü. (2015). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati (53. basım). İstanbul: Remzi Yayınevi.
  • 16. Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarının empati-yardım etme eğilimleri ilişkisi ve yardım etme eğiliminin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 21-36.
  • 17. Eisenberg, N. ve Mc Wolly, S. (1993). Socialization and related empathy characterictic of maternal and adolescence. Psychological Abstract, 80(11), 542-565.
  • 18. Engeler, A. (2005). Psikopati ve antisosyal kişilik bozukluğu (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
  • 19. Engeler, A. ve Yargıç, L. İ. (2007). Kişilerarası tepkisellik indeksi: Empatinin çok boyutlu ölçümü. Yeni Symposium Psikiyatri, Nöroloji ve Davranış Bilimleri Dergisi, 45(3), 119-127.
  • 20. Erkmen, G. (2007). Selçuk Üniversitesi beden eğitimi ve spor yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin empatik eğilimlerinin sporda tercih ettikleri liderlik davranışları ile karşılaştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • 21. Finkenberg, M. E. (1990). Effect of participation in taekwondo on college women's self-concept. Perceptual and Motor Skills, 71, 891-894.
  • 22. Giesbrecht, N. (1998). Gender patterns of psychosocial development. Sex Roles, 39(5-6), 463-478.
  • 23. Gleser, J. M., Margulies, J. Y., Nyska, M., Porat, S. ve Mendelberg, H. (1992). Physical and psychosocial benefits of modified judo practice for blind, mentally retarded children: a pilot study. Perceptual and Motor Skill, 74, 915-925.
  • 24. Goleman, D. (1998). Duygusal zekâ neden IQ’ dan daha önemlidir? (6. Baskı). İstanbul: Varlık/Bilim Yayınevi.
  • 25. Gülle, M. (2015). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bölümlerine göre eleştirel düşünme ve empati kurma düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • 26. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. L. (2013). Multivariate data analysis: Pearson education limited. Harlow.
  • 27. Hoffman, M. L. ve Levine, L. E. (1976). Early sex differences in empaty. Developmental Psychology, 12(6), 557-558.
  • 28. Hoffman, M. L. (1990). The contribution of empathy to justice and moral judgment. N. Esinberg ve J. Strayer (Editors), In Empathy and Its Development (pp. 47-80). New York: Cambridge University Press.
  • 29. Hojat, M., Gonnella, J., Nasca, T., Mangione, S., Vergare, M. ve Magee, M. (2002). Physician empathy: Definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. The American Journal of Psychiatry, 159, 1563–1569.
  • 30. Kalliopuska, M. (1987). Relation of empathy and selfesteem to active participation in finnish baseball. Perceptual and Motor Skills, 65, 107-113.
  • 31. Kalliopuska, M. ve Tiitinen, U. (1991). Influence of two developmental programmes on the empathy and prosociability of preschool children. Perceptual and Motor Skills, 72, 323-238.
  • 32. Karabulut, E. O. ve Bahadır, Z. (2013). Ümit milli judo takımının olumsuz değerlendirilmekten korkma ve empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(2), 108-115.
  • 33. Karakaya, A. D. (2001). Akdeniz üniversitesindeki hemşirelik öğrencilerinin empati becerileri (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 34. Kavussanu, M., Stamp, R., Slade, G. ve Ring, C. (2009). Observed prosocial and antisocial behaviors in male and female soccer players. Journal of Applied Sport Psychology, 21 (Supp. 1), 62-76.
  • 35. Kumbaroğlu, Z. B. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilim düzeyleri ile benlik saygısı düzeylerinin çeşitli sosyo-demografik özelliklerine göre karşılaştırılması (Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 36. Layton, C. (1988). The personality of black-belt and nonblack-belt traditional karateka. Perceptual and Motor Skills, 67, 218.
  • 37. Madden, M. E. (1995). Perceived vulnerability and control of martial arts and physical fitness students. Perceptual and Motor Skills, 80, 899-910.
  • 38. Matsumoto, D. (2004). The psychological and behavioral effects the usjf development committee of judo. United States Judo Federation, 1-11.
  • 39. Mutlu, M. T., Şentürk, H. E. ve Zorba, E. (2014). Üniversite öğrencisi tenisçilerde empatik eğilim ve iletişim becerisi [Özel Sayı 1]. International Journal of Science Culture and Sport, 129-137. Doi: 10.14486/IJSCS85
  • 40. Nelson, R. J. (1995). Danışma psikolojisi kuramları (F. Akkoyun, Çev.). Ankara: TDFO.
  • 41. Öztürk, F., Koparan, Ş., Haşıl, N., Efe, M. ve Özkaya, G. (2004). Antrenör ve hakemlerin empati durumlarının araştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 19-25.
  • 42. Preisser, G. (1990). Adolescent prosocial behaviors in relation to empathy identity and selfesteem. Dissertation Abstracts International, 51(5), 1555.
  • 43. Richman, C. L. ve Rehberg, H. (1986). The development of selfesteem through the martial arts. International Journal of Sport Psychology, 17, 234-239.
  • 44. Rogers, C. (1982). A social psychology of schooling. London: Routhledge Regan Paul.
  • 45. Sezen, G. (2003). Profesyonel ve amatör futbolcuların fair play anlayışları üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 46. Sezen-Balçıkanlı, G. (2009). Profesyonel futbolcuların fair playe yönelik davranışları ile empatik eğilim düzeyleri arasındaki ilişki (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 47. Sezen-Balçıkanlı, G., İlhan, E. L., Esentürk, O. K. ve Çelik, O. B. (2019). The prosocial-antisocial behavior and empathic skill levels of wheelchair basketball players in sports. International Journal of Disabilities Sports and Health Sciences, 2(1), 1-11.
  • 48. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Sezen, M. (2017). Professional Sports and empathy: relationship between professional futsal players’ tendency toward empathy and fouls. Physical Culture and Sport Studies and Research, 73(1), 27-35. doi: 10.1515/pcssr-2017-0003.
  • 49. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2011). Profesyonel futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 49-56.
  • 50. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2012). Sportspersonship orientation and empathy: a study of professional football players. Journal of Physical Education and Sport, 12(1), 18.
  • 51. Sezen-Balçıkanlı, G. ve Yıldıran, İ. (2018). Elit salon hokeyi oyuncularında empatik beceri ile prososyal davranışlar arasındaki ilişki. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(1), 1-8.
  • 52. Shields, L. L. D. ve Bredemeier, L. J. B. (1994). Chracter development and physical activity. USA: Human Kinetics.
  • 53. Solak, N. (2011). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ile empatik eğilim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Çorum ili örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 54. Sönmez, İ. H. (2016). Judo; bedenen, fikren ve ahlaken gelişmek için. Ankara: ARCS.
  • 55. Şakar, M. (2012). Voleybolcuların empati beceri düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • 56. Şinoforoğlu, T. ve Sezen-Balçıkanlı, G. (2020). Investigating the empathic skills of physical education teachers. Acta Educationis Generalis, 10(1).
  • 57. Tekin, A. (2008). Dövüş sanatlarının psikososyal faydaları: Mit mi gerçek mi?. Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-12.
  • 58. Uygun, E. (2006). Psikiyatri servisinde çalışan hemşirelerin empati beceri düzeylerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • 59. Warner, R. E. (1984). Can teachers learn empathy?. Education Canada, 17(5), 39-41.
  • 60. Yüksel, A. (2004). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 341-354.
  • 61. Yiğiter, K. (2008). Kocaeli ilinde görevli ilk ve orta öğretim kurumlarında çalışan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin empati becerilerinin incelenmesi (Kocaeli il merkezi örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İbrahim Koçak 0000-0001-8442-4414

Gülfem Sezen Balçıkanlı 0000-0002-0006-2856

Yayımlanma Tarihi 6 Nisan 2021
Gönderilme Tarihi 6 Aralık 2020
Kabul Tarihi 27 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 26 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Koçak, İ., & Sezen Balçıkanlı, G. (2021). Savunma Sporları ve Empati: Elit Sporcularda Empati Becerilerinin İncelenmesi. Gazi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 26(2), 203-218.

Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi yılda dört kez yayımlanan bilimsel ve hakemli bir dergidir.


Gazi Journal of Physical Education and Sports Sciences is a scientific and peer-reviewed journal published quarterly.