Bu araştırma İslâm’ın tarih sahnesine çıkışından özellikle de Râşid Halifelerden sonra Osmanlı Hilâfetinin sonuna kadarki dönemde dini (İslâmî)-fikri otorite ile siyasi otorite arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır. Keza bu araştırma ilmi-fikri otoriteler ile siyasi otoriteler arasındaki ilişki bağlamında hem siyaset hem de fikri otoriteye sahip kişilere, ilmî-fikri otoritelerin siyasetle olan ilişkisine, siyâset-i şer‘iyye alanında eser yazan en meşhur fakihlere ve asırlar boyunca İslam medeniyetine öncülük eden bir çok lidere tarihin gerçekleri ve bunların yorumlanması çerçevesinde odaklanmaktadır. Tarihî gerçeklere ve aklî delillere dayanılarak “fikri otorite erken dönemden itibaren-Hz. Osman’ın (r.a) vefatından sonra- siyasi otoriteden kopmuş olup, İslâmî otorite zorunlu olarak siyasi otoriteden izole edilmiştir” söyleminin geçersizliğine odaklanmaktadır. Araştırmada bu söylemin reddiyesine, yanlışlığına, inandırıcılıktan yoksun olduğuna ilişkin deliller, tarihi gerçekler ışığında yer almaktadır. İslam medeniyetinin uzun süren mazisine bakıldığında, onun bütün insanlığa özellikle de Müslümanlarla beraber yaşayanlara veya komşu olanlara adalet, barış ve kardeşlik hukukuna riayet ettiği gerçeğinden hareketle ancak İslâm medeniyetinde “ilmi otoritenin siyasi otoriteden izole olması mümkün değildir” sonucu ortaya çıkacaktır. Araştırmanın sonunda konuyla ilgili ulaşılan sonuçlar yer alacaktır.
Siyaset-i Şer‘iyye Fikri Otorite Siyasi Otorite Şüphe ve Reddiye Uzlet.
يدور محور هذه الدراسة حول العلامة القائمة بين زعماء الفكر الإسلامي وزعماء السياسة، منذ فجر الإسلام وخاصة بعد الخلافة الراشدة، وحتى نهاية الخلافة العثمانية، وسبر وقائع التاريخ واستقرائها، من خلال النظر في العلاقة الوطيدة بين زعماء السياسيين وزعماء الفكر العلمي، وذكر نماذج من الزعماء الذين جمعوا بين السياسة والفكر، وكذا مِن زعماء الفكر العلمي وعلاقتهم بالسياسة، وأشهر الفقهاء الذين ألَّفوا في السياسة الشرعية، والتأكيد على ريادة الحضارة الإسلامية للعالم لقرون كثيرة، والاعتماد على الوقائع التاريخية والبراهين العقلية التي تنطق ببطلان الشبهة التي تقول:" الزعامة الفكرية قد انفصلت منذ زمن مبكر- وذلك بعد مقتل عثمان بن عفان رضي الله عنه- عن الزعامة السياسية، وأصبحتْ الزعامة الإسلامية الملتزمة في عزلة عن الزعامة السياسية"، وأن ما أتى في البحث دليل على الردِّ لهذه الشُبْهَةِ، وزيفها، وعدم مصادقيتها، من خلال الوقائع التاريخية وصفحات منها، والتي لا تترك للعاقل إلا أن يُذْعن أن حضارةً كالحضارة الإسلامية الباسقة وطول عمرها، ورعايتها للعدل والأمن والسلام والمساواة والإخاء للبشرية جمعاء، لا سيما لمن عاشر المسلمين أو اختلط بهم أو جاورهم، إلا أن يقول: لا يمكن أن تكون الزعامة الفكرية معزولة عن الزعامة السياسية، ولنصل في نهاية الدراسة إلى نتائج تُدَوَّنُ في موضعها.
السياسة الشرعية، الزعامة الفكرية، الزعامة السياسية، شبهة وردها، العزلة.
أشكركم جزيل الشكر والتقدير
The focus of this study revolves around the sign that exists between the leaders of ıslamic thought and the leaders of politics, since the dawn of ıslam, especially after the rightly guided caliphate, until the end of the ottoman caliphate, examining the facts of history and extrapolating them, by examining the close relationship between the leaders of politicians and the leaders of scientific thought, and mentioning examples of leaders who combined politics and thought, as well as from the leaders of scientific thought and their relationship to politics, and the most famous jurists who have written in Sharia politics, and the emphasis on the leadership of ıslamic civilization in the world for many centuries, and relying on historical facts and mental evidence that nullifies the suspicion that says: "ıntellectual leadership has been separated since an early time - and that was after the killing of othman bin affan, may god be pleased with him - from the political leadership, and the committed ıslamic leadership became isolated from the political leadership" and that what came in the research is evidence of the response to this suspicion, its falsity, and its lack of credibility, through historical facts and pages thereof, which does not leave the sane person except to acquiesce in the fact that a civilization such as the glorious ıslamic civilization and its longevity, and its care for justice, security, peace, equality and fraternity for all mankind, especially for those who associate with muslims or mix with them or neighbours, however, he says: ıntellectual leadership cannot be isolated from political leadership. at the end of the study, we will reach results that will be recorded in their proper place.
Sharia politics intellectual leadership political leadership Suspicion And İts Response isolation.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları, Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 7 Haziran 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2023 |
Gönderilme Tarihi | 20 Mart 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: 1 |