Öz
Contributions
to Anatolian History and Numismatics 4-5
The first of the two essays shows that the reed stem and the fruit-filled cornucopia of the river god Meander with which he is again and again depicted on coins are not unspecificn ttributes but allude to myths and real events, with the banks of the Meander being the setting for the episodes of the metamorphosis of Ι-Calamos and Karpos into reed and fruit as well as for the making of the first reed aulos. The second essay looks into the patria traditions of the city of Apameia, which at the beginning of its ancient history was named Kelainai, but is called Dinar today. In conjunction with copious literary and epigraphic evidence, the coins struck in Apameia in Hellenistic and Imperial times enable recovery of large portions of local myths and of the religious identity of this Phrygian city. It can be shown that leading gods and heros as well as the myths about them are of Phrygian origin. In later times these indigenous traditions underwent Persian, Jewish and principally Greek influence and were partially transformed. The old patria traditions of Kelainai are mainly concerned with the water supply of the city located in a karst region exposed to earthquakes, which constandy gave rise to fears of the water supply's being severely or completely disrupted because of changes in the ground. In addition, there was also the risk of floodings, as elsewhere in Phrygia. The patria traditions of Marsyas, Midas, Kelainos, Poseidon, the landing of the Ark and those of the Great Mother, who adopted traits of the Persian water and river god Anahita, have to do with this possible and always dreaded abundance or dearth of water. Thanks to an impressive number of Phrygian inventors of musical instruments, playing techniques and compositions, Apameia stylised itself as a culturally significant city of music, names such as Hyagnis, Marsyas, Olympos and Lityerses playing an important role in this context. These Phrygian achievements were later contested by Greek traditions and ascribed to Greek gods. Some of the Phrygian musical heros were transformed into ridiculous and ignorant figures or barbarians blinded by hybris, so that the philanthropic spring demon and virtuoso aulos player Marsyas ended up as the cheeky, silly silen Marsyas, who rebelled against the divine world order. His maltreatment, which probably goes back to a Phrygian ritual meant to secure the supply of water, was reinterpreted as punishment for a recalcitrant barbarian's attitude towards Apollo and has served to date as a mythical-metaphoric image for a variety of messages. The Phrygian king Midas, who is reported as having founded and ruled Kelainai, was also exposed to ridicule because of his craving for gold and his donkey ears. Lityerses, the composer of the Phrygian reaper's song, was turned into a glutton and slaughterer of foreigners who was finally removed by Heracles. In Roman imperial times single mythologems of these new Greek traditions influenced also the patria myths of Kelainai. Towards the end of the Classical or beginning of the Hellenistic period, myths came into being which tried to construe a Greek origin of the city with the aid of a hero called Kelainos. Within the context of the foundation of the Hadrianic Panhellenion, these myths gained wider importance, as the son of Poseidon and of a Danaide helped the city achieve eugeneia and acquire respectable relationship connections. The longed-for closeness of the gods and their love towards the city was expressed in myths telling of the birth of Zeus and Dionysos in the city's territory. With the aid of Apameia's coinage it can be shown once again that the city fathers did not have random pictures embossed on their local coins or even leave the selection of motifs up to the die sinkers or workshops, but carefully selected pictures for their local coins to visualise and inculcate the political and religious identity of the minting
city in its citizens.Anahtar Kelimeler
Öz
Küçükasya Numismatiği Üzerine İncelemeler 4-5
İlk makale nehir tanrısı Maiandros ile ilgilidir. Yazar; sikkelerde defalarca Maiandros ile beraber betimlenen kamış gövdesinin ve meyve dolu boynuzunun rastgele seçilmediğini, fakat Kalamos ve Karpos'un kamışa ve meyveye dönüşmesi ve de ilk kamış flütün (aulos) yapımı sahnelerinin geçtiği Büyük Menderes'in kıyılarındaki mitlere ve gerçek olaylara atıfta bulunduğunu göstermektedir.
İkinci makale ise, tarihinin başlangıcında Kelainai olarak adlandırılmış Apameia (bugün Dinar) kentinin patria geleneklerini incelemektedir. Sayıca çok olan edebi ve epigrafik malzemelerle bağlantılı olarak, Helenistik ve İmparatorluk dönemlerinde Apameia'da basılmış olan sikkeler yerel mitlerin büyük bir kısmının ve bu Phrygia kentinin dini kimliğinin ortaya çıkarılmasını sağlamaktadır. Önde gelen tanrılar ve kahramanların yanı sıra onlar hakkında mitlerin Phrygia kökenli olduğu gösterilmektedir. Daha sonraki dönemlerde, bu yerel anlatımlar Pers, Yahudi ve özellikle Yunan etkisine maruz kaldı ve kısmen dönüştürüldüler. Kelainai eski patria anlatımları, su
kaynaklarının şiddetli ya da tamamen kesintiye uğraması korkularını sürekli bir şekilde artıran yer sarsıntılarına maruz kalmış karstik arazideki kentin su rezervlerine ilişkindir.
Buna ek olarak, Phrygia'da başka yerlerde olduğu gibi su taşkınları tehlikesi de vardı. Marsyas, Midas, Kelainos, Poseidon, Nuh'un Gemisi'nin karaya oturması ve Pers su ve nehir tanrısı Anahita'nın özelliklerini alan Büyük Ana'nın patria anlatımları bu mümkün her daim korkulan suyun bolluğu ya da yokluğu ile ilgili olmalıdır. Teknikler ve besteler çalan Phrygialı müzik çalgı aletleri kaşiflerinin sayıca bolluğu sayesinde, Apameia kendisini kültürel olarak dikkate değer bir müzik kenti olarak gelenekselleştirmiştir ve Hyagnis, Marsyas, Olympos ve Lityerses bu bağlamda önemli roller oynamışlardır. Bu Phrygia başarıları daha sonra Yunan gelenekleri ile rekabete girmiştir ve Yunan tanrılarına atfedilmiştir. Bazı Phrygialı müzik kahramanları, gülünç ve cahil kişilere ya da kibrinden kor olmuş barbarlara dönüşmüştür, böylece insancıl kaynak cini ve aulos çalıcısı üstat Marsyas, tanrısal dünya düzenine karşı çıkan arsız aptal silen Marsyas olmuştur. Muhtemelen su rezervini emniyet altına alma içerikli bir Phrygia ayinine kadar geri giden bu hatası, Apollon'a karşı inatçı barbar tavrı için bir cezalandırma olarak yeniden yorumlandı ve değişik mesajlar için efsanevi-mecazi bir görüntü olarak günümüze kadar hizmet etti. Kelainai'ı kurup yönettiği bildirilen Phrygia kralı Midas da, altın arzusu ve eşekkulakları nedeniyle gülünç duruma düşürüldü. Phrygia orakçı şarkıları bestecisi Lityerses, bir açgözlüye, sonunda Herakles tarafından yok edilen bir yabancı katiline doluşturulmuş. Roma imparatorluk dönemlerinde, bu yeni Yunan anlatımlarının tekil temaları Kelainai'ın patria mitlerini de etkilemişti. Klasik donemin sonları ve Helenistik donemin başlangıcına doğru, kente Kelainos adındaki bir kahramanın yardımıyla Yunan kökeni katmayı hedefleyen mitler oluşmaya başladı. Hadrianus Panhellenion'un kuruluşu kapsamında, bu mitler daha da büyük önem kazandılar. Kelainos, Poseidon ve bir Danaid'in oğlu olarak kentin eugeneia almasına ve saygıdeğer ilişkiler kurmasına yardım etmiştir. Tanrıların özlemi çekilen yakınlığı ve kente olan sevgileri, Zeus ve Dionysios'un kent topraklarındaki doğumunu
anlatan mitlerde ifade edilmişti. Apameia sikke basımının yardımıyla kent babalarının sikkeler üzerinde gösterilmiş rasgele görüntüleri olmadığını ya da hatta motiflerin seçimini dahi kalıp dökümcülerine ya da atölyelere bırakmadılar, bilakis sikke basan kentin politik ve dini kimliğini vatandaşlarına canlandırmak ve telkin etmek üzere kendi yerel sikkelerinin betimlemelerini dikkatlice seçtiler.Anahtar Kelimeler
Öz
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Almanca |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Mayıs 2006 |
| Gönderilme Tarihi | 11 Kasım 2005 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 3 |