Kurtubî tefsiri, ilim dünyasında hem rivayet hem de dirayet tefsir unsurlarını bir arada barındıran ancak daha çok dirayet tefsir ekolünün temsilcileri arasında gösterilen bir eser olarak kabul edilmektedir. Kurtubî, çok fazla olmamakla birlikte el-Câmi li-ahkâmi’l-Kur’ân adlı tefsirinde yararlandığı bazı kaynakların da tesiriyle isrâiliyât kapsamında bazı rivayetlere yer verdiği görülmektedir. O, bu rivayetlerden bazılarını aksi delillerle tenkit edip geçersizliklerini belirtirken; bazı rivayetleri ise eserine aldığı halde bunlar hakkında herhangi bir eleştiride bulunmamaktadır. Şüphesiz Kurtubî’nin, eserine alıp da eleştirmediği isrâilî bilgilerin onun tefsirinde yer almış olması bu tefsirin ilmi özelliğine ve yetkinliğine gölge düşürdüğünü ifade etmek gerekir. Ancak söz konusu zafiyete yol açan bilgilerin toplamının, tefsirin geniş hacmine kıyasla oldukça az bir yekûn teşkil ettiği de gözden ırak tutulmamalıdır. Bu çalışmada Kurtubî’nin ayetlerin tefsirini yaparken eserine alıp eleştirdiği rivayetler ile hiç eleştirmeden bilgi amaçlı naklettiği isrâiliyât haberleri ele alınmıştır. Her iki konu başlığı üzerinden de Kurtubî’nin isrâiliyâta bakışı ve tefsirinin diğer tefsirler arasındaki konumu tespit edilmeye çalışılmıştır.
يُعدّ تفسير القرطبي من التفاسير التي جمعت بين منهجي التفسير بالمأثور و التفسير بالرأي، لكن إذا أردنا تصنيفه بشكل أدق فإنه يميل إلى مدرسة التفسير الثانية، نجد في تفسير القرطبي المسمى الجامع لأحكام القرآن بعض الروايات الإسرائيلية التي ساقها متأثرا بالمصادر التي اعتمدها في تفسيره، في الوقت الذي ينتقد الكثيرون هذا النوع من النصوص بأدلة معارضة، فإن القرطبي لم يبد رأيه حول هذه النصوص منتقدا أو مكذبا، و إن لم يكن حجمها كبيرا في تفسيره، و هذا ما يجعلنا نتساءل عن مدى الكفاءة و المصداقية العلمية لتفسير القرطبي بعد إيراده لمثل هذه النصوص من دون تعليق، مع الإشارة مرة أخرى أن حجم هذه الروايات قليل جدا في عموم تفسيره، في هذه الدراسة سنناقش الروايات الإسرئيلية التي ساقها القرطبي في تفسيره معلّقا أو تلك التي أوردها دون تعليق، محاولا إبراز موقفه من هذه المسألة، مبيّنا موقعه بين التفاسير في خصوص هذه القضية.
Kurtubî's tafsir is accepted as a work that contains both riwaya (tafsir bi’l-rivaya) and diraya (tafsir bi’l-diraya) tafsir elements but it is generally shown among the representatives of the diraya tafsir school in the world of science. It is seen that Kurtubî included some rivayets within the scope of isrâiliyât with the influence of some sources he benefited from in his work al-Câmi li-ahkâmi'l-Kur'an, although not too many. While he criticizes some of these narrations with contrary evidence and states their invalidity; although he included some narrations in his work, he did not criticize them. Undoubtedly, it must be stated that the fact that Kurtubî included the isrâiliyât information in his work, which he did not criticize, casts a shadow on the scientific feature and competence of this tafsir. However, it should not be overlooked that the sum of the information leading to the said weakness constitutes a very small sum compared to the large volume of tafsir. In this study, the narrations that Kurtubî took into his work and criticized while he was interpreting the verses, and the news of isrâiliyât that he conveyed for informational purposes without criticism will be discussed. On both topics, it will be tried to determine Kurtubî's view of isrâiliyât and the position of his commentary among other tafsir books.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 15 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2023 |
Kabul Tarihi | 11 Temmuz 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 24 |