Girişimcilerin Liderlik Davranışlarının Sosyal Sermaye ve Girişimsel Öz Yetkinlik Algıları İle Olan İlişkisi: Teknoparklardaki Şirket Sahipleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 16 Sayı: 1, 106 - 120, 11.08.2021

Özge Kızılöz , Gülsevim Yumuk Günay , Ali İhsan Durgut

Öz

Liderlik kavramına ilişkin literatürde çok sayıda çalışma yapılmış olmasına rağmen kavram hala güncelliğini korumaktadır. Çünkü liderlik, bir organizasyonun belirlenen amaca ulaşması için fayda sağlayan, onu hedefe yönlendiren, başarı için sahip olduğu araçları etkili kullanan ve faaliyetlerin denetimini etkin bir şekilde gerçekleştiren en önemli güçlerden biridir. Faydaları ve ölçüm şekliyle ilgili pek çok tartışmaya konu olan sosyal sermaye ise, fiziki olmayan sosyal ilişkilere, sosyal ağların verimli kullanılmasına dayalı bir kavram olup güven ve iletişim gibi liderlikte de önemli olan kavramlarla açıklanmaya çalışılmıştır. Belirli bir göreve veya davranışa yönelik, öğrenme, motivasyon, performans ve hedefi gerçekleştirmeye olan inanç olarak nitelendirilebilen ve bireysel performansı olumlu etkileyen girişimsel öz yetkinliğin de aslında, liderlik özellikleri ve sahip olunan sosyal sermayenin etkisi gibi içsel ve dışsal faktörlerle şekillenebileceği düşünülmektedir.
Bu bağlamda çalışmada; liderlik davranışları, sosyal sermaye ve girişimsel öz yetkinlik kavramlarının birbirleri ile olan ilişkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Nicel bir araştırma yöntemi olan anket tekniği kullanılarak, 38 farklı teknoparkta yer alan 360 şirket sahibine ulaşılarak gerçekleştirilen bu çalışmada liderlik davranışları, sosyal sermaye ve girişimsel öz yetkinlik değişkenlerinin birbirleri arasında anlamlı ve pozitif ilişkiler olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Liderlik, Sosyal Sermaye, Girişimsel Öz Yetkinlik

Kaynakça

• AĞCA, V., ve KANDEMİR, T. (2008). Aile İşletmelerinde İç Girişimcilik Finansal Performans İlişkisi: Afyonkarahisar'da Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 209-230.Aksoy, M. (2019). Beşeri Sermaye, Sosyal Sermaye ve Öz Yeterliliğin Restoran Performansına Etkisi. Kırklareli: Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• AKSOY, M. (2019). Beşeri Sermaye, Sosyal Sermaye ve Öz Yeterliliğin Restoran Performansına Etkisi. Kırklareli: Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ALACAHAN, O. ve DUMAN , B. (2011, Bahar). Güven ve Sivil Bağlılık Boyutuyla Sosyal Sermaye ve Mezhep: Kahramanmaraş Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(36), 108-131.
• ARIKAN, S. (2003, Bahar). Kadın Yöneticilerin Liderlik Davranışları ve Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-20.
• ARTIK, L. (2019). Okul Yöneticilerinin Liderlik ve Girişimcilik Özelliklerinin İncelenmesi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ASLAN, S. (2012). Demokrasi Bağlamında Sosyal Sermaye ve Sivil Toplum İlişkisi. Mustafa Kemal Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 45-58.
• BAKAR, M. S., RAMLI, A. B., IBRAHIM, N. A., ve MUHAMMAD, I. G. (2017). Entrepreneurial Self-Efficacy Dimensions and Higher Education Institution Performance. IJMS, 24(1), 119-137.
• BALTAŞ, A. (2001). Değişimin İçinden Geleceğe Doğru: Ekip Çalışması ve Liderlik (Cilt 1). İstanbul: Remzi Kitabevi.Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The Exercise Of Control. New York: NY: W. H. Freeman.
• BANDURA, A. (1997). Self-efficacy: The Exercise Of Control. New York: NY: W. H. Freeman.
• BAŞOL, O., ve KARATUNA, I. (2017). Entrepreneurial Self-Efficacy of University Students: A Cross-Cultural Study. Management, 12(1), 27-40.
• BAYHAN, İ. (2018). Liderlik Davranışının Duygusal Emek ve Yenilikçi İklim Üzerindeki Etkisinde Sosyal Sermaye İle Entelektüel Sermayenin Aracılık Rolü: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• BEKTAŞ, Ç. (2016). Liderlik Yaklaşımları ve Modern Liderden Beklentiler. Selçuk Üniversitesi Akşehir Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi , 2 (7), 44-53.
• BIRD, B. J. (1988). Implementing Entrepreneurial Ideas: The Case For Intention. Academy of Management Review , 13 (3), 442-453.
• BOYD, N. G., ve VOZIKIS, G. S. (1994). The Influence Of Self-Efficacy On The Development Of Entrepreneurial Intentions and Actions. Entrepreneurship Theory and Practice , 18 (4), 63-77.
• BROUWER, J., ELLEN, J., ANDREAS, F., ve ADRIAAN, H. (2016). The Impact of Social Capital on Self-Efficacy and Study Success Among First-Year University Students. Learning and Individual Differences (52), 109-118.
• BUENAVENTURA, G. (2017). The Impact of Leader Self Efficacy On The Characteristic Of Work Teams. Omnia Science, 13(4), 824-849.
• CANPOLAT, B. (2011). Yöneticilerin Liderlik Yaklaşımları: Kamu İşletmelerinde Bir Alan Çalışması. Edirne : Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• CELEP, O. (2019). Dönüşümsel ve Etkileşimsel Liderlik Tarzlarının Sosyal Sermaye ve Lider-Üye Etkileşimine Etkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• CEMALOĞLU, N. (2007, Kış). Okul Yöneticilerinin Liderlik Stillerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 73-112.
• CHIANG, C.-F., ve WANG, Y.-Y. (2012). The Effects of Transactional and Transformational Leadership on Organizational Commitment in Hotels: The Mediating Effect of Trust. Journal of Hotel & Business Management , 1 (1), 1-11.
• COLEMAN, J. S. (1988). Social Capital in the Creation Human Capital. American Journal of Sociology , 94 (1), 1-9.
• CÜREOĞLU, M. (2018). Aile İşletmelerinde Sosyal Sermayenin Örgütsel Performansa Etkisi ve Bir Uygulama. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Blimler Enstitüsü.
• ÇAĞLAR, İ. (2004). İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğrencileri ile Mühendislik Fakültesi Öğrencilerinin Liderlik Tarzına İlişkin Eğilimlerinin Karşılaştırmalı Analizi ve Çorum Örneği. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi (2), 91-107.
• ÇALIŞKAN, Ş., ve MEÇİK, O. (2011, Temmuz). Sosyal ve Beşeri Sermayenin Bireysel Ekonomik Getirisi Üzerine. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 7(2), 7-26.
• ÇARIKÇI, İ. H., ve KOYUNCU, O. (2010, Güz). Bireyci-Toplum Kültür ve Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 1-18.
• ÇEKİÇ, T. İ. (2012, Aralık). Türkiye'de Sosyal Sermaye ve Sivil Toplum Bölgesel Yapısı. Megaron, 7(3), s. 181-190.
• ÇELİK, M. (2013). Öğretmen Algılarına Göre İlkokul Yöneticilerinin Dönüşümcü Liderlik ve Girişimcilik Becerileri Arasındaki İlişki (Bağcılar ve Bakırköy İlçeleri Örneği). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ÇETİN, M. (2006). Bölgesel Kalkınmadan Sosyal Ağların Rolü: Silikon Vadisi Örneği. D.E.Ü.İ.İ.B.F Dergisi, 21(1), 1-25.
• DEMİR, S. A. (2011). Aile ve Sosyal Sermaye İlişkisi. e-Journal of New World Sciences Acadedemy (NWSA), 6(4), 897-915.
• DİNÇ, N. (2019). Liderlik Tarzı ve İşe Yabancılaşmanın İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• DUMAN, B., ve ALACAHAN, O. (2011). Sosyal Sermaye / Güven Boyutunda Etniklik. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 181-208.
• ERGÜVEN AKBULUT, S. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Kültürel Sermayeleri, Öz-Yeterlikleri ve Okullarındaki Sosyal Sermayeye Yönelik Algılarının İncelenmesi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ERSOY, B. (2019). Girişimci Kişilik Özelliklerinin Girişimcilik Niyetine Etkisinde Stratejik Güven ve Ortak Değerlerin Moderatör Rolü Üzerine Bir Araştırma. İstanbul: İstanbul Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• EVİN, E. (2019). Kurumsal Sosyal Sermaye Uygulamaları İle Örgütsel Bağlılık İlişkisi Niğde Belediyesi Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Niğde: Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• FIELD, J. (2006). Sosyal Sermaye (Cilt 1). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• GANDOLFI, F., ve STONE, S. (2018). Leadership, Leadership Styles, and Servant Leadership. Journal of Management Research , 18 (4), 261-269.
• GEMİCİOĞLU, A. (2019). Bölgesel Kalkınmada Sosyal Sermayenin Rolü: Zonguldak İli Örneği. Zonguldak: Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• GLASS, J. F. (1991). Understanding Organizations and The Workplace. Working Paper Series-227 , 1-35.
• GUPTA, S. C., ve KAPOOR, V. (2014). Fundamentals of Mathematical Statistics. Mumbai: Sultan Chand and Sons.
• HALPIN, A. W. (1957). Leader Behavior Description Questionnaire. Columbus, Ohio: The Ohio State University.
• HAMAD, A. A. (2017). The Effect of Social Capital on Operational Performance: A resarch in Erbil . Ankara : Atılım University Graduate School of Social Science.
• HAYKIR, Ş. V. (2020). Etik Liderlik ve Örgütsel Adaletin İş Tatminine Etkisi: İstanbul İli Vakıf Üniversiteleri Üzerinde Bir Araştırma. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• IŞIK, M., ve ÇİÇEK, B. (2020). Planlı Davranış Teorisi Perspektifinden Girişimcilik Niyeti Üzerinde Sosyal Sermaye Öz Yeterlilik ve Öz Saygının Rolü. Turkish Studies - Economics Finance Politics , 15 (1), 185-206.
• JONG, J. P., ve HARTOG, D. N. (2007). How Leaders Influence Employees’ Innovative Behaviour. European Journal of Innovation Management , 10 (1), 41-64.
• KAFLE, S. C. (2019). Correlation and Regression Analysis Using SPSS. OCEM Journal of Management, Technology & Social Sciences , 126-132.
• KALSOOM, Z., KHAN, M. A., ve ZUBAIR, S. S. (2018). Impact of Transactional Leadership and Transformational Leadership on Employee Performance: A Case of FMCG Industry of Pakistan. Industrial Engineering Letters , 8 (3), 23-30. KARAGÜL, M., ve MASCA, M. (2005, Bahar). Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (1), 37-52.
• KAPU, H. (2008, Ocak). Sosyal Sermaye ve Organizasyonların Öngörü Yeteneğini Geliştirme Gücü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 259-288.
• KARABEY, C. N. (2009). Girişimcilikte Fırsat Tanımlamayı Etkileyen Bireysel Faktörler: Beşeri ve Sosyal Sermaye Perspektifi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KARADAŞ, A., ve YILDIRIM, A. (2019). Yönetici Hemşirelerde Algılanan Güç Kaynağı: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi , 1 (6), 1-10.
• KARAGÜL, M., ve MASCA, M. (2005, Bahar). Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (1), 37-52.
• KARCIOĞLU, F., ve KAYGIN, E. (2003). Girişimcilik Sürecinde Dönüştürücü Liderlik Anlayışı: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Atatürk Üniveristesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(3), 1-20.
• KENNEDY, B., LOCHNER, K., PROTHROW, D., ve KAWACHI, I. (1997, September). Social Capital, Income Inequality and Mortality. American Journal of Public Health, 87(9), 1491-1498.
• KORKMAZ, Ö. (2020). Proaktif Kişilik Özelliğinin Öz Yeterlilik, Yaratıcılık ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KÖNİG, L. S. (2016, June). Integrating Entrepreneurial Self Efficacy Into Education At Universities. Ekonomski Vjesnik/ Econviews (2), 311-321.
• KÖYBAŞI, F. (2016). Okul Yöneticilerinin Girişimcilik, Öz-Yeterlik ve Örgütsel Bağlılık Algılarının Analizi (Sivas İli Örneği). Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. KRAUSZ, R. (1986). Power and Leadership in Organizations. Transactional Analysis Journal.
• KÜÇÜK, Ş. (2019). Liderlik Yöntemleri ve Çalışanlar Üzerindeki Etkileri. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KÜÇÜK, Y. (2020). Okul Müdürleri Liderlik Davranışlarının Meslek Öğretmenlerinin Performansına Etkisi (Gölbaşı İlçesi Mesleki ve Teknik Okullar). Ankara: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• LIAO, J., ve WELSCH, H. P. (2005). Roles of Social Capital in Venture Creation: Key Dimensions and Research Implications. Journal of Small Business Management , 43 (4), 345-362.
• LUCAS, W., ve COOPER, S. (2005). Measuring Entrepreneurial Self Efficacy. Singapore: Paper Prepared for the EDGE Conference: Bringing the Gap-Entrepreneurship in Theory and Practice.
• MERTEROVA, J., PROCHAZKA, J., VACULİK, M., ve SMUTNY, P. (2015, June). Relationship Between Self Efficacy, Transformational Leadership and Leader Effectiveness. Journal of Advanced Management Science, 3(2), 109-122.
• METİN, B. (2019). Yöneticilerin Liderlik Tarzları İle Şüpheci Düşünme ve Narsistik Kişilik Arasında İlişki. Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
• NARAYAN, D., ve CASSIDY, M. F. (2001). A Dimensional Approach to Measuring Social Capital: Development and Validation of a Social Capital Inventory. Sage Publications , 49 (2), 59-102.
• ÖKSÜZLER, O. (2006). Sosyal Sermaye, Güven ve Belirleyicileri: Bir Panel Analizi. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi (12), 108-129.
• ÖZBEZEK, D., ve PAKSOY, M. (2017). Liderlik Etme Motivasyonu ve Duygusal Zeka Arasındaki İlişkide Öz Yeterliliğin Rolü Üzerine Bir Araştırma. International Journal of Disciplines Economics & Administrative Sciences Studies , 3 (4), 248-269.
• ÖZBİLEN, F. M. (2019). Öğretmen Adaylarının Sosyal Sermaye ve Girişimcilik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ÖZKAN, Ş., EMSEN, S., GÜNDOĞDU, F., ve AKSU, H. (2003). Türkiye'de Girişimcilik ve Belirleyicileri: Marmara ve Doğu Anadolu Bölgesi Üzerine Bir Uygulama. Ankara Üniversiesi SBF Dergisi, 58(4), 145-172.
• ÖZMEN, H. (2009). Liderlik Davranışını Etkileyen Toplumsal Normların Analizi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PEKKAN, N. Ü. (2017). Sosyal Sermaye ve Öz-Yeterliliğin İşe Yabancılaşma Üzerine Etkisi: Sağlık Sektöründe Bir Araştırma. Osmaniye: Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PUTNAM, R. (1993). The Prospperous Community. Current , 4-10.
• RAFFERTY, A. E., ve GRIFFIN, M. (2006). Refining individualized consideration: Distinguishing developmental leadershipand supportive leadership. Journal of Occupational and Organizational Psychology , 79 (1), 37-61.
• ROBBINS, S. P., ve JUDGE, T. A. (2012). Örgütsel Davranış. (İ. Erdem, Çev.) Ankara: Nobel.
• ROBERTS, C. (2013). Building Social Capital through Leadership Development. Journal of Leadership Education , 12 (1), 54-73.
• SAYGIN, M. (2006). Kültürel Sermaye, Beşeri Sermaye ve Sosyal Sermayenin Girişimci Kişilik Özelliklerine Etkisi: İç Anadolu Bölgesi Genç Girişimciler Kurulu Örneği. Aksaray: Aksaray Üniversiitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• SCHERMERHORN, J. R., OSBORN, R. N., & UHL-BIEN, M. (2010). Organizational Behaviour. 11.Edition , 278-288.
• SIĞRI, Ü., TABAK, A., ve GÜNGÖR, H. (2010). Öz Yeterliğin Dönüştürücü Liderlik Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Istanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (17), 51-66.
• SÖYLEMEZ, M. (2019). Dönüşümsel Liderlik, Sosyal Sermaye, Özyeterlilik ve Lider-Üye Etkileşimi İlişkisi: Kocaeli Serbest Bölgesinde Bir Araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ŞİMŞEK, N., ve FİDAN, M. (2005). Kurum Kültürü ve Liderlik (Cilt 1). Konya: Tablet Kitabevi.
• TARAKCI, U. A. (2009). Türk Özel Sektör Yöneticilerinin Çatışmaları Çözmede Kullandıkları Stiller ve Bu Stillerin Öz Yeterlilik Algılamasıyla İlişkisi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TIN, G. (2020). Algılanan Liderlik Tiplerinin Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmini Üzerindeki Etkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. İstanbul: Beykent Üniversitesi Lisanüstü Eğitim Enstitüsü.
• TOPALOĞLU, F. (2019). Kriz Yönetiminde Liderlik: İşletmelerde Kriz Yönetiminin Otantik Liderlik Özellikleri Açısından İncelenmesi Muğla İli Araştırması. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TSAI, W., ve GHOSHAL, S. (1998). Social capital and value creation: The role of intrafirm networks. Academy of Management Journal , 41 (4), 464-476.
• TURAN, S., ve EBİÇLİOĞLU, N. (2002, Yaz). Okul Müdürlerinin Liderlik Özelliklerinin Cinsiyet Açısından Değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi(31), 444-558.
• TÜZEMEN, S. (2013). Güven ve İlişkiler Bağlamında Sosyal Sermayenin Akademik Verimliliğe Etkisi: Karadeniz Teknik Üniversitesi Örneği. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• UÇAR, Ö. (2018). İşgörenlerin Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzları Algılamaları ile Öz-Yeterlilikleri Arasındaki İlişkide Yöneticiye Duyulan Güvenin Aracılık Rolü: Bir Zincir Otel Uygulaması. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ÜNAL, S. R. (2020). Okul Yöneticilerinin Hizmetkar Liderlik Davranışları İle Örgütsel Sinizm Algıları Arasındaki İlişki. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ÜNLÜ, B. (2018). Sivil Toplum Kuruluşları Yöneticilerinin Liderlik Davranışları ve Üyeleri Tarafından Liderlik Davranışlarının Algılanmalarının İncelenmesi: Doğu Akdeniz Sivil Toplum Platformu (DASP) Örneği. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• VAN DE VALK, L. J. (2008). Leadership Development and Social Capital: Is There a Relationship? Journal of Leadership Education , 7 (1), 47-64.
• WEN, T. B., HO, T. C., KELANA, B. W., OTHMAN, R., ve SYED, O. R. (2019). Leadership Styles in Influencing Employees’ Job Performances. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences , 9 (9), 55-65.
• YILDIRIM, E. (2019). Sosyal Sermaye ve Bireysel Motivasyon Faktörlerinin Bilgi Paylaşma Niyeti Üzerine Etkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• YILDIZ, Z., ve TOPUZ, H. (2011). Sosyal Sermaye ve Ekonomik İlişkisi Açısından Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Sosyal Siyaset Konferansları, 61(2), 201-226.
• YÜCEOL, N. (2018). Girişimcilik Eğitimi Alan Kişilerin Girişimci Kişilik Özellikleri ve Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma . İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ZALEZNİK, A. (1992). Managers and Leaders Are They Different? Harvard Business Review.