Inclusive growth index at the regional level in Türkiye

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 159 - 178, 28.02.2024

Metin Berber , Büşra Yıldız , Mücahid Samet Yılmaz

https://doi.org/10.30855/gjeb.2024.10.1.010

Öz

Success in inclusive growth may vary between countries and even within their geographical regions. For this reason, while creating regional development policies in today's world, it has become inevitable to design policies that minimize inclusive growth differences. Based on this approach, inclusive growth indices were created in the context of Turkey NUTS Level 2 sub-regions for 2014 and 2021, taking McKinley's (2010) study as a reference to reveal the differences in inclusiveness between regions. Based on the indicators used by McKinley to create the inclusive growth index, 10 variables were determined for each sub-region, and based on these variables, the inclusive growth index was calculated for 2014 and 2021. As a result, the inclusive growth index for Turkey increased in 2021 compared to 2014. At the regional level, it was determined that the most inclusive region was TR10 (Istanbul) in 2014 and TR42 (Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova) in 2021, while the region with the worst inclusiveness in 2014 was TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkâri), and TRA2 (Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan) in 2021. Improvements and declines in inclusive growth performances in the relevant period differ on a regional basis.

Anahtar Kelimeler

inclusive growth, McKinley inclusive growth index, inclusiveness

Türkiye’de bölgesel düzeyde kapsayıcı büyüme indeksi

Öz

Kapsayıcı büyüme konusunda sağlanan başarı sadece ülkeler arasında değil ülkelerin kendi coğrafi bölgelerinde bile farklılık gösterebilmektedir. Bu nedenle günümüz dünyasında bölgesel kalkınma politikaları oluştururken kapsayıcı büyüme farklılıklarını da minimize edecek politikaların dizayn edilmesi kaçınılmaz hale gelmiştir. Bu yaklaşımdan hareketle, bölgeler arasındaki kapsayıcılık farklılıklarını ortaya koymak amacıyla McKinley’in (2010) çalışması referans alınarak 2014 ve 2021 yılları için Türkiye ve İBBS Düzey 2 alt bölgeleri bağlamında kapsayıcı büyüme indeksleri oluşturulmuştur. McKinley’nin kapsayıcı büyüme indeksini oluşturmak için kullandığı göstergelerden yola çıkılarak her bir alt bölge için 10 değişken belirlenmiş, bu değişkenlerden hareketle 2014 ve 2021 yılları için kapsayıcı büyüme indeksi hesaplanmıştır. Bunun neticesinde Türkiye geneli için kapayıcı büyüme indeksi 2014 yılına kıyasla 2021 yılında artış göstermiştir. Bölgesel düzeyde ise 2014’te en kapsayıcı bölgenin TR10 (İstanbul), 2021 yılında TR42 (Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova) olduğu tespit edilirken, 2014 yılında kapsayıcılığı en kötü olan bölgenin TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkâri), 2021’de ise TRA2 (Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan) olduğu tespit edilmiştir. İlgili dönemde kapsayıcı büyüme performanslarındaki iyileşme ve gerilemeler bölgeler bazında farklılaşmaktadır.

Anahtar Kelimeler

kapsayıcı büyüme, McKinley kapsayıcı büyüme indeksi, kapsayıcılık

Kaynakça

• Ahiler Kalkınma Ajansı (2022). TR71 bölgesi beceri beti analizi. Erişim, 10 Ekim 2023, https://www.ahika.gov.tr/assets/upload/dosyalar/tr71-bolgesi-beceri-seti-analizi-raporu.pdf.
• Ali I. ve Son H. H. (2007). Defining and measuring inclusive growth: application to the Philippines. ERD Working Paper Series, ADB, No: 98.
• Ali, I. (2007). Pro-poor to inclusive growth: Asian prescriptions. ERD Policy Brief Series, ADB, No: 48.
• Anand, R., Mishra, S. and Peiris, S. J. (2013). Inclusive growth: measurement and determinants. IMF Working Paper. Erişim 16 Ocak 2024, https://www.imf.org/external/pubs/ft/wp/2013/wp13135.pdf.
• Avcı B. S. ve Tonus, Ö. (2020). Kapsayıcı büyümenin ölçülmesi: Türkiye örneği. Sakarya İktisat Dergisi, 9(4), 277-298.
• Bakker, M. (2019). A conceptual framework for identifying the binding constraints to tourism-driven inclusive growth. Tourism Planning& Development, 16(5), 575-590. Doi: https://doi.org/10.1080/21568316.2018.1541817.
• Barro, R. J. (2000). Inequality and growth in a panel of countries. Journal of Economic Growth, 5(1), 5-32.
• Biswas, A. (2016). Insight on the evolution and distinction of inclusive growth. Development in Practice, 26(4), 503-516. Doi: https://doi.org/10.1080/09614524.2016.1167169.
• Bocutoğlu, E. (2017). Kuruluşunun 20. yılında sürdürülebilir kapsayıcı büyüme açısından D-8 İktisadi İşbirliği Örgütü üye devletlerinin mevcut durumu: Dünya Ekonomik Forumu verileri ile bir değerlendirme. HAK-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 6(15), 187-212.
• Can, Z. G., Can, U. ve Bal, H. (2019, Haziran, 11-13). Kapsayıcı büyüme ve küreselleşme: Türkiye örneği. International Conference on Eurasian Economies, Gaziosmanpaşa, KKTC.
• Cichowicz, E. ve Sadowska, E. R. (2018). Inclusive growth of the CEE countries as a determinant of sustainable development. Sustainability, 10(11), 1-23. Doi: https://doi.org/10.3390/su10113973.
• Diler, G. (2021). Kapsayıcı büyüme: Türkiye ekonomisine bakış (1. Baskı), Ankara: Nobel Bilimsel Eserler.
• Doğan, H. ve S. Bilici, N. (2020). Kırsal kalkınma yaklaşımına farklı bir bakış: yoksul yanlısı turizm ve Elâzığ ili örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 22(2), 332-340. Doi: https://doi.org/10.24011/barofd.676545.
• Doğu Marmara Kalkınma Ajansı (2015). TR42 bölgesi sosyal analiz raporu. Erişim, 10 Ekim 2023, https://www.kalkinmakutuphanesi.gov.tr/assets/upload/dosyalar/sosyal-analiz-raporu-marka-2015.pdf.
• Doğu Marmara Kalkınma Ajansı (2023). Proje veri tabanı ’23 versiyon. Erişim, 10 Ekim 2023, https://marka.org.tr/wp-content/uploads/2023/03/PVT-2023.pdf.
• European Commission (2010). Europe 2020: A European strategy for smart, sustainable and inclusive growth. Erişim, 10 Ekim 2023, https://ec.europa.eu/eu2020/pdf/COMPLET%20EN%20BARROSO%20%20%20007%20-%20Europe%202020%20-%20EN%20version.pdf.
• Güleryüz, E. H. (2021). Inclusive growth in the Middle East and North Africa: before and after the global financial crisis. Journal of Social Sciences of Mus Alparslan University, 9(3), 671-684. Doi: https://doi.org/10.18506/anemon.832156.
• Huang, HC., Lin, YC. and Yeh, CC. (2012). An appropriate test of the Kuznets hypothesis. Applied Economics Letters, 19, 47-51. Doi: https://doi.org/10.1080/13504851.2011.566172.
• Ianchovichina, E. ve Gable, S. L. (2012). What is inclusive growth? Rabah Arezki, Catherine Pattillo, Marc Quintyn, ve Min Zhu (Eds.). Commodity Price Volatility and Inclusive Growth in Low-Income Countries (s. 147-161). International Monetary Fund. Doi: https://doi.org/10.5089/9781616353797.071.
• İstanbul Valiliği (2022). İstanbul’un sosyo-ekonomik analizi (2021). Erişim, 10 Ekim 2023, http://www.istanbul.gov.tr/kurumlar/istanbul.gov.tr/PDF/Sosyo-Ekonomik-Analiz-Calismasi.pdf.
• Jiang, A., Chen, C., Ao, Y. ve Zhou, W. (2022). Measuring the inclusive growth of rural areas in China. Applied Economics, 54(32), 3695-3708. Doi: https://doi.org/10.1080/00036846.2021.1923640.
• Kakwani, N. ve Pernia, E. (2000). What is pro-poor growth? Asian Development Review, No: 1.
• Keyifli, N., Karakurt, B. ve Şentürk, S. H. (2022). Kamu kesimi büyüklüğü ve kapsayıcı büyüme ilişkisi: yükselen piyasa ekonomileri üzerine ekonometrik bir çalışma. Sayıştay Dergisi, 33(124), 39-69. Doi: https://doi.org/10.52836/sayistay.1110377.
• Kiani, K. A. and Ullah, S. (2015). The inclusive growth index: a new measurement of Pakistan’s development. HEC 3rd International Social Science Conference Proceedings, 163-169.
• Klasen, S. (2003). In search of the Holy Grail: how to achieve pro-poor growth? Ibero-America Institute for Economic Research, University of Goettingen, IAI Discussion Papers, No: 96.
• Klasen, S. (2010). Measuring and monitoring inclusive growth: multiple definitions, open questions, and some constructive proposals. Sustainable Development Working Paper Series, ADB, No: 12.
• Kutlu, D. (2012). Madalyonun iki yüzü: yeni kalkınma paradigması ve yoksulluğu azaltma stratejileri. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 8-18.
• Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı (2023). TR82 düzey 2 bölgesi bölge planı: mevcut durum analizi. Erişim, 17 Ocak 2024, https://www.kuzka.gov.tr/Haber/Dosya/www.kuzka.gov.tr_1740_CB2P38JM_bp-mevcut-durum-analizi.pdf.
• Kuznets, S. (1955). Economic growth and income inequality. American Economic Review, 45, 1-28.
• Malak, M. (2023). Türkiye kapsamında yoksulluk üzerine bir inceleme. Kapanaltı Muhasebe Finans Ekonomi Dergisi, 3, 65-66.
• McKinley, T. (2010). Inclusive growth criteria and indicators: an inclusive growth index for diagnosis of country progress. Sustainable Development Working Paper Series, ADB, No: 14.
• MEB (2023). Milli Eğitim istatistikleri. Erişim, 27 Aralık 2023, https://sgb.meb.gov.tr/www/icerik_goruntule.php?KNO=460.
• Metin. B. (2013). Neoliberal yapısal uyum politikalarından kapsayıcı kalkınma çerçevesine Dünya Bankası’nın yoksulluk sorununa yaklaşımı. Çalışma ve Toplum, 215-221.
• OECD. (2014). All on board making inclusive growth happen. Erişim, 11 Ekim 2023, https://www.oecd.org/inclusive-growth/All-on-Board-Making-Inclusive-Growth-Happen.pdf.
• Özel, B. (2021). Bölgesel kalkınma ve turizm ilişkisi: TRB1 bölgesi örneği. Selman Bayrakcı, Zekeriya Yetiş ve Selim Güleç (Eds.). Ekonomik Kalkınma ve Turizm (s. 29-39). Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Yayınları.
• Raheem, I. D., Isah, K. O. ve Adedeji, A. A. (2016). Inclusive growth, human capital development and natural resource rent in SSA. Economic Change and Restructuring, 51(1), 29-48. Doi: https://doi.org/10.1007/s10644-016-9193-y.
• Ranieri, R.ve A. Ramos, R. (2013). Inclusive growth: building up a concept. International Policy Centre for Inclusive Growth, Working Paper, No: 104.
• Rauniyar, G. and Kanbur, R. (2010b). Inclusive development: two papers on conceptualization, application, and the ADB perspective. Working Papers, Cornell University. Doi: https://doi.org/10.22004/ag.econ.57036.
• Rauniyar, G. ve Kanbur, R. (2010a). Inclusive growth and inclusive development: a review and synthesis of Asian Development Bank literature. Journal of the Asia Pacific Economy, (15)4, 455-469. Doi: https://doi.org/10.1080/13547860.2010.517680.
• Ravallion, M. (2004). Pro-poor growth: a primer. World Bank Policy Research Paper. Doi: https://doi.org/10.1596/1813-9450-3242.
• SGK (2023). SGK veri uygulaması. Erişim, 27 Aralık 2023, https://veri.sgk.gov.tr/.
• Soyyiğit, S. ve Elverdi, S. (2021). Türkiye’de İBBS Düzey 1 bölgelerinde kapsayıcı büyüme açısından yakınsama incelemesi. Journal of Econometrics and Statistics, 35(59), 59-81. Doi: https://doi.org/Doi: https://doi.org/10.26650/ekoist.2021.35.967983.
• Sun, C., Liu, L. ve Tang, Y. (2018). Measuring the inclusive growth of China’s coastal regions. Sustainability, 10(8), 1-15. Doi: https://doi.org/10.3390/su10082863.
• Taşkın, T. (2014). Türkiye’de kapsayıcı büyüme. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Ekonomi Notları, 14(2), 31.
• The World Bank (1990). Poverty. Erişim, 11 Ekim 2023, https://openknowledge.worldbank.org/server/api/core/bitstreams/8a00844a-9661-539f-9662-cee8b4ffd046/content.
• TÜİK (2023). Bölgesel istatistikler. Erişim, 27 Aralık 2023, https://biruni.tuik.gov.tr/bolgeselistatistik/sorguGiris.do.
• Vellala, P. S., Madala, M. K. ve Chattopadhyay, U. (2014). A theoretical model for inclusive economic growth in Indian context. International Journal of Humanities and Social Science, 4(13), 229-235.
• WEF (2015). The inclusive growth and development report 2015. Erişim, 11 Ekim 2023, https://www3.weforum.org/docs/WEF_Forum_IncGrwth.pdf.
• WEF (2017). The inclusive growth and development report 2017. Erişim, 11 Ekim 2023, https://www3.weforum.org/docs/WEF_Forum_IncGrwth_2017.pdf.
• Yüce, H. ve Özkan, A. O. (2021). Normalizasyon yöntemlerinin biyomedikal verilerde sınıflandırma performansına etkisi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 30, 35-43. Doi: https://doi.org/10.31590/ejosat.1011723.