İSTANBUL VE TOKYO BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİ’NİN KÜRESEL ISINMAYA KARŞI ÇEVRE POLİTİKALARININ KARŞILAŞTIRILMASI: İÇERİK ANALİZİ YÖNTEMİ

Yıl 2021, Cilt: 16 Sayı: 1, 66 - 77, 29.06.2021

Emrah Akyüz

https://doi.org/10.48145/gopsbad.902303

Cited By: 2

Öz

21. yüzyıl küresel ısınmanın tüm dünyada belirgin bir şekilde hissedildiği alarm verici bir dönemdir. Küresel ısınmanın etkileri tüm dünyada şiddetini arttırmaktadır. Canlı yaşamını ciddi boyutlarda etkileyen küresel ısınmayı önleyebilmek ya da küresel ısınmanın etkilerini azaltabilmek için etkili çevre politikalarına ihtiyaç vardır. Nitekim bu ihtiyacı gidermek amacıyla İngiltere, Japonya, Almanya ve İsveç gibi ülkeler kısa, orta ve uzun dönem çevre politikaları geliştirmektedir. Küresel ısınmanın tüm insanlığı karşı risk teşkil etmesinden dolayı, çevre politikaları sadece merkezi hükümetler tarafından değil, yerel yönetimler tarafından da oluşturulmaktadır. Dünyanın en kalabalık metropolleri olan Tokyo ve İstanbul da küresel ısınma ile mücadelede kendi çevre politikalarını tasarlamaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, benzer demografik yapılara sahip olan Tokyo’yu ve İstanbul’u yöneten yerel yönetim kurumlarından Tokyo Büyükşehir Belediyesi ile İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin küresel ısınmayı önlemek için oluşturdukları çevre politikalarının benzerliklerini ve farklılıklarını, içerik analizi yöntemi ile inceleyerek karşılaştırmaktır. Bu çalışmanın sonuçları göstermektedir ki, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile Tokyo Büyükşehir Belediyesi küresel ısınma ile mücadelede ortaya koydukları çevre politikalarının bazıları benzerlik gösterirken bazıları ise birbirinden tamamen ayrılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Küresel Isınma, Çevre Politikaları, İklim Değişikliği, Tokyo Belediyesi, İstanbul Belediyesi

THE COMPARISON OF ENVIRONMENTAL POLICIES OF ISTANBUL AND TOKYO MUNICIPALITIES AGAINST GLOBAL WARMING: A CONTENT ANALYSIS

Öz

The 21st century is an alarming period when global warming is felt significantly all over the world. The effects of global warming are intensifying all around the world. Environmental policies are needed to prevent or reduce global warming, which seriously affects living life. As a matter of fact, countries such as England, Japan, Germany and Sweden develop short, medium- and long-term environmental policies in order to meet this need. Since global warming poses a risk to all humanity, environmental policies are formed not only by central governments but also by local governments. The world's most populous metropolises -Tokyo and Istanbul- make their own environmental policies to prevent global warming. The main purpose of this study is to compare the environmental policies of Istanbul Municipality and Tokyo Municipality, which have similar demographic structures, by analysing them with content analysis method. The results of this study show that while some of the environmental policies put forward by The Istanbul Metropolitan Municipality and Tokyo Metropolitan Municipality in the fight against global warming are similar, some of them differ significantly from each other.

Anahtar Kelimeler

Global Warming, Environmental Policies, Climate Change, Tokyo Municipality, Istanbul Municipality

Kaynakça

• Aksay, C. S., Ketenoğlu, O., & Latif, K. (2005). “Küresel Isınma ve İklim Değişikliği”. Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Dergisi, 1(25), 29-42.
• Akyüz, E. (2015). “The Solutions to Traffic Congestion in Istanbul”. The Journal of Academic Social Science Studies, 3, 442-449.
• Akyüz, E. (2017). Advantages and disadvantages of nuclear energy in Turkey: Public perception. Eurasian Journal of Environmental Research, 1(1), 1-11.
• Aoki, Y., Yoshizawa, A., & Taminato, T. (2016). “Anti-inundation Measures for Underground Stations of Tokyo Metro”. Procedia Engineering, 165, 2-10.
• Azam, F., & Farooq, S. (2005). Agriculture and Global Warming: Evapotranspiration. Pakistan Journal of Biological Sciences, 8(11), 1630-1638.
• Babbie, Earl (2001). The Practice Of Social Research. Belmont: Wadsworth.
• Bengtsson, M. (2016). “How to Plan and Perform a Qualitative Study Using Content Analysis”. NursingPlus Open, 2, 8-14.
• Biçer, B. K., & Vaizoğlu, S. A. (2015). “Hemşirelik Bölümü Öğrencilerinin Küresel Isınma/İklim Değişikliği Hakkındaki Bilgi ve Farkındalıklarının Belirlenmesi”. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 2(2), 30-43.
• Bolat, İ., Ömer, K., & Ertuğrul, T. (2018). “Küresel Isınma ve İklim Değişikliği: Bartın, Zonguldak ve Düzce Yöresine Ait Örnek Bir Çalışma”. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 20(1), 116-127.
• Butt, T. E., Giddings, R. D., & Jones, K. G. (2012). “Environmental Sustainability and Climate Change Mitigation—CCS Technology, Better Having It than not Having It at All!”. Environmental Progress & Sustainable Energy, 31(4), 642-649.
• Cho, J. Y., & Lee, E. H. (2014). “Reducing Confusion About Grounded Theory and Qualitative Content Analysis: Similarities And Differences”. Qualitative Report, 19(32), 1-20.
• Climate.Gov (2021), Climate Change: Global Temperature. Erişim Adresi: https://www.climate.gov/news-features/understanding-climate/climate-change-global-temperature
• Çolak, N. (2002). “Hareket Sensörleri ile Aydınlatmanın Kontrolü”. 3e Electrotech Dergisi, 105, 7(98): 70-71.
• Demir, A. (2009). “Küresel İklim Değişikliğinin Biyolojik Çeşitlilik ve Ekosistem Kaynakları Üzerine Etkisi”. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 1(2), 37-54.
• Demir, H., Çiraci, G., Reyhan, Kaya, & Ünver, Ü. (2020). “Aydınlatmada Enerji Verimliliği: Yalova Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Durum Değerlendirmesi”. Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, 25(3), 1637-1652.
• Doğan, S., & Tüzer, M. (2011). “Küresel İklim Değişikliği ve Potansiyel Etkileri”. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), 21-34.
• Drake, F. (2014). Global Warming. London; New York: Routledge.
• Drisko, J. W., & Maschi, T. (2016). Content Analysis. Oxford: Oxford University Press.
• Elo, S., & Kyngäs, H. (2008). “The Qualitative Content Analysis Process”. Journal Of Advanced Nursing, 62(1), 107-115.
• Fearnside, P. M. (2012). Brazil's Amazon Forest in Mitigating Global Warming: Unresolved Controversies. Climate Policy, 12(1), 70-81.
• Galip, A. (2017). Küresel Isınma, Nedenleri ve Sonuçları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 46(2), 29-43.
• Graneheim, U. H., & Lundman, B. (2004). “Qualitative Content Analysis in Nursing Research: Concepts, Procedures And Measures To Achieve Trustworthiness”. Nurse Education Today, 24(2), 105-112.
• Graneheim, U. H., Lindgren, B. M., & Lundman, B. (2017). “Methodological Challenges in Qualitative Content Analysis: A Discussion Paper”. Nurse Education Today, 56, 29-34.
• Guthrie, J., & Abeysekera, I. (2006). Content Analysis of Social, Environmental Reporting: What Is New? Journal of Human Resource Costing & Accounting, 10(2), 114-126.
• Guthrie, J., Petty, R., Yongvanich, K., & Ricceri, F. (2004). Using Content Analysis as a Research Method to İnquire into İntellectual Capital Reporting. Journal of Intellectual Capital, 5(2), 282-293.
• Herrero, M., Gerber, P., Vellinga, T., Garnett, T., Leip, A., Opio, C., ... & McAllister, T. A. (2011). Livestock and greenhouse gas emissions: The importance of getting the numbers right. Animal Feed Science and Technology, 166, 779-782.
• Houghton, J. (2005). “Global Warming”. Reports on Progress in Physics, 68(6), 1343.
• Hsieh, H. F., & Shannon, S. E. (2005). “Three Approaches To Qualitative Content Analysis”. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.
• Hunt, C. A. (2009). Carbon Sinks and Climate Change: Forests in the Fight Against Global Warming. Cheltenham; Massachusetts: Edward Elgar Publishing. IEA (2020). Entering the Decade of Electric Drive? Erişim adresi: https://www.iea.org/reports/global-ev-outlook-2020
• İstanbul Büyükşehir Belediyesi (2018). İstanbul İklim Değişikliği Eylem Planı: Final Raporu 2018. Erişim adresi: https://cevrekoruma.ibb.istanbul/istanbul-iklim-degisikligi-eylem-plani-iidep/
• Kanat, Z., & Keskin, A. (2018). “Dünyada İklim Değişikliği Üzerine Yapılan Çalışmalar ve Türkiye'de Mevcut Durum”. Atatürk Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(1), 67-78.
• Karaman, S., & Gökalp, Z. (2010). “Küresel Isınma ve İklim Değişikliğinin Su Kaynakları Üzerine Etkileri”. International Journal of Agricultural and Natural Sciences, 3(1), 59-66.
• Köknaroğlu, H., & Akünal, T. (2010). “Küresel Isınmada Hayvancılığın Payı ve Zooteknist Olarak Bizim Rolümüz”. Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1), 67-75.
• Korkmaz, K. (2007). “Küresel Isınma ve Tarımsal Uygulamalara Etkisi”. Alatarım Dergisi, 6(2), 43-49.
• Koyuncu, M., & Akgün, H. (2018). “Çiftlik Hayvanları Ve Küresel Iklim Değişikliği Arasındaki Etkileşim”. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32(1), 151-164.
• Krippendorff, K. (2009). The Content Analysis Reader. Los Angeles: SAGE.
• Krippendorff, K. (2018). Content Analysis: An İntroduction to Its Methodology. Los Angeles: SAGE.
• Ilea, R. C. (2009). Intensive livestock farming: Global trends, increased environmental concerns, and ethical solutions. Journal of agricultural and environmental ethics, 22(2), 153-167.
• Maslin, M. (2008). Global warming: a very short introduction. Oxford: OUP Oxford.
• Moumen, A., Azizi, G., Chekroun, K. B., & Baghour, M. (2016). The effects of livestock methane emission on the global warming: a review. International Journal of Global Warming, 9(2), 229-253.
• OECD (2016). Agriculture and Climate Change: Towards Sustainable, Productive and Climate-Friendly Agricultural Systems. Erişim adresi: https://www.oecd.org/agriculture/ministerial/background/notes/4_background_note.pdf
• Öz, M. (2011). “Konutlarda Enerji Kullanım Eğilimleri ve Tüketimin Çevre Faktörleri İle İlişkisi, Bursa Örneği”. Tesisat Mühendisliği Dergisi, 57-67.
• Özmen, M. T. (2009). “Sera Gazı-Küresel Isınma ve Kyoto Protokolü”. İMO Dergisi, 453(1), 42-46.
• Parker, C. L. (2011). “Slowing Global Warming: Benefits For Patients and the Planet”. American Family Physician, 84(3), 271-278.
• Rand, D. & Dell, R. M. (2007). Hydrogen Energy: Challenges And Prospects. Cambridge: Royal Society of Chemistry.
• Sağlam, N. E., Düzgüneş, E., & Balık, İ. (2008). “Küresel Isınma ve İklim Değişikliği”. Su Ürünleri Dergisi, 25(1), 89-94.
• Tokyo Metropolitan Government (2020). Creating a Sustaniable City: Tokyo’s Environmental Policy. Erişim adresi: https://www.metro.tokyo.lg.jp/english/directory/documents/creating_a_sustainable_city_2019_e.pdf
• Varol, N., & Meltem, A. (2012). “Küresel İklim Değişikliği ve Zeytincilik”. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 5(1), 11-13.
• White, M. D., & Marsh, E. E. (2006). “Content Analysis: A Flexible Methodology”. Library Trends, 55(1), 22-45.
• Zhang, K., Douglas, B. C., & Leatherman, S. P. (2004). “Global Warming and Coastal Erosion”. Climatic Change, 64(1), 41-58.