Mazı Meşesi (Quercus infectoria) Toplarının İshale Sebep Olan Gıda Kaynaklı Bakteriler Üzerindeki Antimikrobiyal Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 2, 39 - 46, 01.11.2021

Murat Altan , Ebru Beyzi , Funda Pınar Çakıroğlu

https://doi.org/10.5281/zenodo.5734881

Öz

Önemli bir halk sağlığı sorunu olan ve özellikle çocukluk çağında yaygın olarak görülen ishalin önlenmesinde ve tedavisinde tıbbi yaklaşımların yanı sıra yöresel bazı bitkiler kullanılmaktadır. Bu bitkilerden biri olan Mazı meşesi (Q. infectoria)’nin tedavi edici etkileri nedeniyle uzun yıllardır insanlar tarafından kullanılmaktadır. Bitkinin geleneksel olarak dünyanın çeşitli yerlerinde ve Türkiye'de ishal tedavisinde kullanıldığı bilinmektedir. Sunulan bu çalışmada disk difüzyon ve kuyu difüzyon yöntemleri kullanılarak Q. infectoria'nın Esherichia coli, Staphylococcus aureus, Salmonella enteritidis bakterilerine karşı antimikrobiyal aktivitesi araştırılmıştır. Çalışmada disk difüzyon yönteminde 0.175 mg/ml, kuyu difüzyon yönteminde 1 mg/ml konsantrasyonundaki mazı meşesi topları ekstraktlarının E.coli ATCC 35218, S. aureus ATCC 29213 ve S.enteritidis ATCC 43571 bakterilerine karşı antimikrobiyal aktivitesi araştırılmıştır. Bulgulara göre en yüksek antimikrobiyal etki her üç bakteri içinde kuyu difüzyon yöntemi sonucunda ölçülmüştür (İnhibasyon zonu: E. coli 20 mm, S. enteritidis 20 mm ve S. aureus 18 mm). Disk difüzyon yöntemi mazı meşesi topları ekstraktının bakterilere karşı farklı seviyede antimikrobiyal etki gösterdiği saptanmıştır (İnhibasyon zonu: E. coli 10 mm, S. aureus 10 mm ve S. enteritidis 8 mm).

Anahtar Kelimeler

Antimikrobiyal etki, İshal, Quercus infectoria

Kaynakça

• [1] Sheth, M., Dwıvedı, R. (2006). Complementary foods associated diarrhea. The Indian Journal of Pediatrics, 73: 61-64.
• [2] World Health Organızatıon. (2009). Diarrhea: why children are still dying and what can be done.
• [3] Alkan, U., Tasdemır, Y., Karaer, F and Teksoy, A. (1998). Evsel atıksuların mikrobiyolojik kompozisyonu ve halk sağlığına etkileri. Kayseri I. Atıksu Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 22-24.
• [4] Bozdemır, M. N, Kuk S., Yıldız M., Atescelık M., Basturk M. and Kılıcaslan I. (2007). Acil servise başvuran ishalli hastaların değerlendirilmesi. Fırat Tıp Dergisi, 12: 118-120.
• [5] Kartal, E. D. (2006). Gıda Kaynaklı İnfeksiyonlar. I. Türkiye Zoonotik Hastalıklar Sempozyumu Kitabı, S.:187.
• [6] Senel, I. (2011). Yiyecek-İçecek Üretim Hizmeti Veren Yataklı Tedavi Kurumlarının Haccp Ve Iso 22000 Gıda Güvenlik Sistemleri Uygulamalarında Karşılaştıkları Engeller. Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 156.
• [7] Ucar, G. (2015). Escherichia coli Enfeksiyonları. Turkiye Klinikleri Journal Food Hygiene Technology-Special Topics, 1: 22-9.
• [8] Alanıs, A. J. (2005). Resistance to antibiotics: are we in the post-antibiotic era? Archives of medical research, 36: 697-705.
• [9] Salman, M. T., Khan, R. A. and Shukla, I. (2008). Antimicrobial activity of Nigella sativa Linn. seed oil against multi-drug resistant bacteria from clinical isolates. Natural Product Radiance, 7: 10-14
• [10] Alam, M. M., Yasmın, M., Nessa, J and Ahsan, C. R. (2010). Antibacterial activity of chloroform and ethanol extracts of black cumin seeds (Nigella sativa) against multi-drug resistant human pathogens under laboratory conditions. Journal of Medicinal Plants Research, 4: 1901-1905.
• [11] Rahman, M. M., Akhter, S., Jamal, M. A. H. M., Pandeya, D. R., Haque, M. A, Alam, M. F. and Rahman, A. (2010). Control of coliform bacteria detected from diarrhea associated patients by extracts of Moringaoleifera. Nepal Medical College Journal, 12: 12-19.
• [12] Janovska, D., Kubıkova, K., Kokoska, L. (2003). Screening for antimicrobial activity of some medicinal plants species of traditional Chinese medicine. Czech Journal of Food Sciences, 21: 107-110.
• [13] Sarıozlu, N. Y. and Kıvanc, M. (2011). Gallnuts (Quercus infectoria Oliv. And Rhus chinensis Mill.) and their usage in health. Nuts and Seeds in Health and Disease Prevention.
• [14] Umachıgı, S. P., Jayaveera, K. N., Kumar, C. A., Kumar, G. S., Kumar, D. K. (2008). Studies on wound healing properties of Quercus infectoria. Tropical Journal of Pharmaceutical Research, 7: 913-919.
• [15] Khare, C. P. (2007). Indian medicinal plants: an illustrated dictionary. Springer Science & Business Media, s.:532.
• [16] Dhıman, A. K. (2006). Ayurvedic drug plants. Daya Publishing House.
• [17] Elham, A., Arken, M., Kalimanjan, G., Arkin, A., Iminjan, M. (2020). A review of the phytochemical, pharmacological, pharmacokinetic, and toxicological evaluation of Quercus infectoria galls. Journal of Ethnopharmacology, 113592.
• [18] Rızak, R., Mohd, R., Abdullah, H. (2011). Spectrophotometric Determination of Total Phenol and Flavanoid Content in Manjakani (Quercus Infectoria) Extracts. Health and the Environmental Journal, 2: 9-13
• [19]Vermani, A., Prabhat, N. and Chauhan, A. (2010). Physico-chemicalanalysis of ash of somemedicinalplantsgrowing in Uttarakhand, India. Nature and Science, 8(6), 88-91.
• [20] Bruneton, J. (1999).Pharmacognosy, Phytochemistry, MedicinalPlants. 2nd ed. Hampshire (UK): Intercept; 539-540.
• [21] Ikpeama, A., Onwuka, G. I., Nwankwo, C. (2014). Nutritional composition of Tumeric (Curcuma longa) and its antimicrobial properties. International Journal of Scientific and Engineering Research, 5(10), 1085-1089.
• [22] Akiyama, H., Fujii, K., Yamasaki, O., Oono, T. and Iwatsuki, K. (2001). Antibacterial action of several tannins against Staphylococcus aureus. Journal of Antimicrobial Chemotherapy, 48(4), 487-491.
• [23] Ho, K. Y., Tsai, C. C., Huang, J. S., Chen, C. P., Lin, T. C. and Lin, C. C. (2001). Antimicrobial activity of tannin components from Vaccinium vitis‐idaea L. Journal of Pharmacy and Pharmacology, 53(2), 187-191.
• [24] Chanwitheesuk, A., Teerawutgulrag, A., Kilburn, J. D.and Rakariyatham, N. (2007). Antimicrobial gallic acid from Caesalpinia mimosoides Lamk. Food Chemistry, 100(3), 1044-1048.
• [25] Ngounou, F. N., Choudhary, M. I., Malik, S., Makhmoor, T., Nur-E-Alam, M., Zareen, S. and Sondengam, B. L. (2001). New antioxidant and antimicrobial ellagic acid derivatives from Pteleopsis hylodendron. Planta Medica, 67(04), 335-339.
• [26] Leela, T. and Satirapipathkul, C. (2011).Studies on theantibacterialactivity of Quercus infectoriagalls. InInternational Conference on Bioscience, Biochemistry and Bioinformatics, Singapore (Vol. 5).
• [27] Aroonrerk, N. and Kamkaen, N. (2009). Anti-inflammatoryactivity of Quercus infectoria, Glycyrrhizauralensis, Kaempferiagalanga and Coptischinensis, the main components of Thai herbal remedies for aphthous ulcer. Journal of Health Research, 23(1), 17-22.
• [28] Dhiman, A. K. and Kumar, A. (2006). Ayurvedic drug plants. Daya Books.
• [29] Basrı, D. F., Tan, L. S., Shafıeı, Z. and Zın, N. M. (2011). In vitro antibacterial activity of galls of Quercus infectoria Olivier against oral pathogens. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2012.
• [30] Chusrı, S. and Voravuthikunchaı, S. P. (2009). Detailed studies on Quercus infectoria Olivier (nutgalls) as an alternative treatment for methicillin‐resistant Staphylococcus aureus infections. Journal of Applied Microbiology, 106: 89-96.
• [31] Balouiri, M., Sadiki, M.and Ibnsouda, S. K. (2016). Methods for in vitro evaluating antimicrobial activity: A review. Journal of Pharmaceutical Analysis, 6(2), 71-79.
• [32] Prıya, P. S., Sasıkumar, J. M. and Gowsıgan, G. (2009). Antibacterial activity of methanol extract of Ruta chalapensis (L), Quercus infectoria (Oliver) and Canthium parviflorum (Lam). Ancient science of Life, 29: 28.
• [33] Voravuthıkunchaı, S. P., Chusrı, S., Suwalak, S. (2008). Quercus infectoria. Oliv. Pharmaceutical Biology, 46: 367-372.