Bu makalede İmam Rabbânî’nin sûfîlere yönelttiği bazı
tenkitler ele alınmıştır. Öncelikle tenkidin kavramsal analizi yapılarak âyet
ve hadislerde var olan muhtelif tenkit örnekleri zikredilmiş ve
değerlendirilmiştir. Sûfîlerin otokritik faaliyetlerine değinilmiş, otokritiği
ilk dönemden itibaren vazife olarak gördükleri ve önemsediklerinden
bahsedilmiş, tasavvuf klasiklerinin telif sebeplerinde iç tenkit fikrinin
etkisine dair örnekler sunulmuştur. Bu minvalde Serrâc et-Tûsî-”Lüm’a”,
Kelâbâzî-”et-Taarruf” ve Kuşeyrî-”er-Risale” örneklerine yer
verilmiştir. Daha sonra sûfîlerin mahfûz oluşu Kur’ân’da geçen muhlas kavramı
bağlamında değerlendirilmiş, sûfîleri tenkit imkânı İmam Rabbânî’nin “Mektûbat”ı
esas alınarak konu edilmiştir. Rabbânî’nin sûfîlere şeriat-hakikat, bilgi
kaynakları, rüya, keşf ve ilhâm, velâyet-nübüvvet, âlimlere ittibâ, sünnetleri
terk edip bidatlere uyma ve muhtelif konulardaki tenkitleri incelenmiştir. Yer
yer başka sûfîlerin de konulara dair benzer ve farklı fikirleri aktarılmıştır.
Nihai olarak tenkit ameliyesinin sıhhati için öngörülen edep kurallarına
değinilerek çalışma tamamlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2 |