Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

METROPOLITAN MUNICIPALITIES AND SOCIAL MEDIA USAGE ACTIVITY: AN ANALYSIS OF TRABZON METROPOLITAN MUNICIPALITY’S TWITTER USE

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 3, 491 - 514, 25.12.2021
https://doi.org/10.46849/guiibd.995803

Öz

Developing with the effect of information and communication technologies and reaching millions of users, social media has added a new dimension to the managing-managed relationship. Through social networks, people can follow the managements of their local governments and make criticisms. It actively uses social media in institutions and can carry out public relations through social networks. In recent years, especially metropolitan municipalities have come to the fore with their use of social media. In this context, understanding how social media creates an environment in terms of public relations and revealing the use of social media by metropolitan municipalities constitute the basis of the study. The study aims to measure the effectiveness of municipalities' use of social media through Trabzon Metropolitan Municipality’s Official Corporate Twitter account. The method of the research is qualitative research. The technique of the research is content analysis. As a result of the research, it was concluded that metropolitan municipalities use social media as a one-way communication tool with a more informative aspect, and they prefer less interaction and dialogue-oriented two-way communication. In addition, the limitation of participation-based sharing shows that the democratic character of social media is not sufficiently adopted.

Kaynakça

  • Arslan, Ş. (2016). Yerel politikacıların sosyal medya kullanımı: büyükşehir belediye başkanlarının günlük sosyal medya kullanımlarının incelenmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(22), 1374-1391.
  • Agostino, D. (2013). Using social media to engage citizens: a study of Italian municipalities, Public Relation Review, 39(3), 232-234. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2013.02.009
  • Aydın, M. P. (2018). Belediyelerde halkla ilişkiler aracı olarak sosyal medya kullanımı: büyükşehir belediyelerinin Twitter hesapları üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • BBC (2020). Türkiye’de sosyal medya ne kadar ve nasıl kullanılıyor? [basın bülteni], Erişim adresi: https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-53259275.
  • Bonson, E., Torres, L., Royo, S. & Flores, F. (2012). Local e-government 2.0: social media and corporate transparency in municipalities, Government Information Quarterly, 29, 123-132. https://doi.org/10.1016/j.giq.2011.10.001.
  • Dara Yağmurlu, A. (2011). Kamu yönetiminde halkla ilişkiler ve sosyal medya, Selçuk İletişim, 7(1), 5-15.
  • Erkek, S. (2016). Kamu kurumlarında sosyal medya kullanımı: Sağlık Bakanlığı örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 141-150.
  • Göçoğlu, İ. D. (2020). Türkiye’de yerel yönetimlerde sosyal medya kullanımı ve yerel katılım: büyükşehir belediyelerinin Twitter hesapları üzerinden bir analiz. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Henden, B. & Henden R. (2005). Yerel yönetimlerin hizmet sunumlarındaki değişim ve e-belediyecilik, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 48-66. Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/makale/TlRnM01UTXo/yerel-yonetimlerin-hizmet-sunumlarindaki değișim-ve-e-belediyecilik.
  • Karaçor, S. & Oltulu, A. (2011). Demokrasi ve yönetişim boyutu ile yeni kamu yönetimi anlayışı, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 403-418.
  • Karakoç, H. (2019). Halkla ilişkiler aracı olarak sosyal medya kullanımı: Türkiye’deki büyükşehir belediyelerinin sosyal medya hesapları üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Kaypak, Ş., Yılmaz, V. & Bimay, M. (2017). Dijital çağda yerel yönetimler, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22, 1798-1813.
  • Keping, Y. (2018). Governanve and good governance: a freamwork for political analysis, Fundan Journal of the Humanities and Social Sciences, 11, 1-18.
  • Larsson, A. O. (2013). Bringing it all back home? social media practices by Swedish municipality, European Journal of Communication, 28(6), 681-695. https://doi.org/10.1177/0267323113502277.
  • Memiş, L. (2015). Yerel e-katılımın yeni aracı olarak sosyal ağlar: Facebook ve Twitter örneği, Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(1), 209-242.
  • Reddick, C. G. & Norris, D. F. (2013). Social media adoption at the american grass roots: web 2.0 or 1,5?”, Government Information Quarterly, 30(4): 498-507. https://doi.org/10.1016/j.giq.2013.05.011
  • Sobacı, M. Z. & Hatipoğlu, İ. (2017). Facebook aracılığıyla Türkiye'de belediye-vatandaş etkileşiminin ölçülmesi: büyükşehir ve il belediyeleri bağlamında ampirik bir analiz, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(3), 689-713. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002464
  • Solmaz, B. & Görkemli, H. N. (2012). Büyükşehir belediyeleri ve sosyal medya kullanımı, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 18, 9-20.
  • Şahin, M. (2018). İyi yönetişimin bir gereği olarak e yönetişim ve gümrük e pencere sisteminin e yönetişim çerçevesinde değerlendirilmesi, Ombudsman Akademik, Özel Sayı 1, 245-257.
  • World Bank (1989). Sub Saharan Africa: from crisis to sustainable growth, The World Bank Washington D.C.
  • Weiss, T. G. (2000). Governance, good governance and global governance: conceptual and actual challenges, Third World Querterly, 21(5), 795-814.
  • Tarhan, A. (2012). Büyükşehir belediyelerinin sosyal medya uygulamalarında halkla ilişkiler modellerinden bakmak, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 35, 79-101.
  • White, M. D. ve Marsh, E. E. (2006). “Content Analysis: A Flexible Methodology”, Library Trends, 55(1), 22-45.
  • Yaman, M. (2018). Belediyelerin sosyal medyadan faydalanma biçimleri: Kütahya belediyesi ve ilçe belediyeleri içerik analizi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 224-243.
  • Yeşildal, A. (2019). Sosyal medya, yerel yönetimler ve katılımcı yönetim: bilgi çağında belediyeler için yeni stratejiler, İnsan & İnsan, 6(22), 883-902, DOI: https://doi.org/10.29224/insanveinsan.507609.
  • Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik iletişim çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi sosyal medya uygulamaları, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1), 95-115.
  • Yavuz, C. & Duvan, Y. (2019). Belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya: Karadeniz bölgesi örneği, Kent Akademisi, 12(40), 682-702.
  • Yılmaz, V. & Turan, A. (2019). Kamuda performans yönetiminin önemli, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33(46), 313-342.
  • Zhou, L. & Wang, T. (2014). Social media: a new vehicle for city marketing in China, Cities, 37, 27-32. Doi:10.1016 / j.cities.2013.

BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİ VE SOSYAL MEDYA KULLANIM ETKİNLİĞİ: TRABZON BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ’NİN TWİTTER KULLANIMINA İLİŞKİN BİR ANALİZ

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 3, 491 - 514, 25.12.2021
https://doi.org/10.46849/guiibd.995803

Öz

Bilgi ve iletişim teknolojilerinin etkisiyle gelişen ve milyonları bulan kullanıcısıyla sosyal medya, yöneten-yönetilen ilişkisine yeni bir boyut kazandırmıştır. Sosyal ağlar vasıtasıyla insanlar bulunduğu yerin yönetimlerini takip etmekte ve eleştiri yapabilmektedir. Kurumlarda sosyal medyayı aktif olarak kullanmakta ve halkla ilişkilerini sosyal ağlar üzerinden yürütebilmektedir. Son yıllarda özellikle büyükşehir belediyeleri sosyal medya kullanımlarıyla öne çıkmaktadır. Bu kapsamda, sosyal medyanın halka ilişkiler açısından nasıl bir ortam yarattığı anlamak ve büyükşehir belediyelerinin sosyal medyayı kullanım amaç ve biçimlerini ortaya koymak çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Çalışma, Trabzon Büyükşehir Belediyesi’nin Resmi Kurumsal Twitter hesabı üzerinden belediyelerin sosyal medya kullanımı etkinliğinin ölçülmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın yöntemi nitel araştırma olmakla birlikte araştırma tekniği ise içerik analizidir. Araştırma sonucunda, büyükşehir belediyelerinin sosyal medyayı daha çok bilgilendirici yönü ağırlık basan tek yönlü iletişim aracı olarak kullandıkları, etkileşim ve diyalog odaklı çift yönlü iletişimi ise daha az tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca katılım odaklı paylaşımların sınırlılığı, sosyal medyanın demokratik karakterinin yeterince benimsenmediğini göstermektedir.

Kaynakça

  • Arslan, Ş. (2016). Yerel politikacıların sosyal medya kullanımı: büyükşehir belediye başkanlarının günlük sosyal medya kullanımlarının incelenmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(22), 1374-1391.
  • Agostino, D. (2013). Using social media to engage citizens: a study of Italian municipalities, Public Relation Review, 39(3), 232-234. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2013.02.009
  • Aydın, M. P. (2018). Belediyelerde halkla ilişkiler aracı olarak sosyal medya kullanımı: büyükşehir belediyelerinin Twitter hesapları üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • BBC (2020). Türkiye’de sosyal medya ne kadar ve nasıl kullanılıyor? [basın bülteni], Erişim adresi: https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-53259275.
  • Bonson, E., Torres, L., Royo, S. & Flores, F. (2012). Local e-government 2.0: social media and corporate transparency in municipalities, Government Information Quarterly, 29, 123-132. https://doi.org/10.1016/j.giq.2011.10.001.
  • Dara Yağmurlu, A. (2011). Kamu yönetiminde halkla ilişkiler ve sosyal medya, Selçuk İletişim, 7(1), 5-15.
  • Erkek, S. (2016). Kamu kurumlarında sosyal medya kullanımı: Sağlık Bakanlığı örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 141-150.
  • Göçoğlu, İ. D. (2020). Türkiye’de yerel yönetimlerde sosyal medya kullanımı ve yerel katılım: büyükşehir belediyelerinin Twitter hesapları üzerinden bir analiz. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Henden, B. & Henden R. (2005). Yerel yönetimlerin hizmet sunumlarındaki değişim ve e-belediyecilik, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 48-66. Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/makale/TlRnM01UTXo/yerel-yonetimlerin-hizmet-sunumlarindaki değișim-ve-e-belediyecilik.
  • Karaçor, S. & Oltulu, A. (2011). Demokrasi ve yönetişim boyutu ile yeni kamu yönetimi anlayışı, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 403-418.
  • Karakoç, H. (2019). Halkla ilişkiler aracı olarak sosyal medya kullanımı: Türkiye’deki büyükşehir belediyelerinin sosyal medya hesapları üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Kaypak, Ş., Yılmaz, V. & Bimay, M. (2017). Dijital çağda yerel yönetimler, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22, 1798-1813.
  • Keping, Y. (2018). Governanve and good governance: a freamwork for political analysis, Fundan Journal of the Humanities and Social Sciences, 11, 1-18.
  • Larsson, A. O. (2013). Bringing it all back home? social media practices by Swedish municipality, European Journal of Communication, 28(6), 681-695. https://doi.org/10.1177/0267323113502277.
  • Memiş, L. (2015). Yerel e-katılımın yeni aracı olarak sosyal ağlar: Facebook ve Twitter örneği, Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(1), 209-242.
  • Reddick, C. G. & Norris, D. F. (2013). Social media adoption at the american grass roots: web 2.0 or 1,5?”, Government Information Quarterly, 30(4): 498-507. https://doi.org/10.1016/j.giq.2013.05.011
  • Sobacı, M. Z. & Hatipoğlu, İ. (2017). Facebook aracılığıyla Türkiye'de belediye-vatandaş etkileşiminin ölçülmesi: büyükşehir ve il belediyeleri bağlamında ampirik bir analiz, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(3), 689-713. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002464
  • Solmaz, B. & Görkemli, H. N. (2012). Büyükşehir belediyeleri ve sosyal medya kullanımı, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 18, 9-20.
  • Şahin, M. (2018). İyi yönetişimin bir gereği olarak e yönetişim ve gümrük e pencere sisteminin e yönetişim çerçevesinde değerlendirilmesi, Ombudsman Akademik, Özel Sayı 1, 245-257.
  • World Bank (1989). Sub Saharan Africa: from crisis to sustainable growth, The World Bank Washington D.C.
  • Weiss, T. G. (2000). Governance, good governance and global governance: conceptual and actual challenges, Third World Querterly, 21(5), 795-814.
  • Tarhan, A. (2012). Büyükşehir belediyelerinin sosyal medya uygulamalarında halkla ilişkiler modellerinden bakmak, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 35, 79-101.
  • White, M. D. ve Marsh, E. E. (2006). “Content Analysis: A Flexible Methodology”, Library Trends, 55(1), 22-45.
  • Yaman, M. (2018). Belediyelerin sosyal medyadan faydalanma biçimleri: Kütahya belediyesi ve ilçe belediyeleri içerik analizi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 224-243.
  • Yeşildal, A. (2019). Sosyal medya, yerel yönetimler ve katılımcı yönetim: bilgi çağında belediyeler için yeni stratejiler, İnsan & İnsan, 6(22), 883-902, DOI: https://doi.org/10.29224/insanveinsan.507609.
  • Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik iletişim çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi sosyal medya uygulamaları, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1), 95-115.
  • Yavuz, C. & Duvan, Y. (2019). Belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya: Karadeniz bölgesi örneği, Kent Akademisi, 12(40), 682-702.
  • Yılmaz, V. & Turan, A. (2019). Kamuda performans yönetiminin önemli, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33(46), 313-342.
  • Zhou, L. & Wang, T. (2014). Social media: a new vehicle for city marketing in China, Cities, 37, 27-32. Doi:10.1016 / j.cities.2013.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Research Article
Yazarlar

Murat Küçükşen 0000-0003-2889-0458

Emrah Firidin 0000-0002-2957-7407

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 15 Eylül 2021
Kabul Tarihi 23 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Küçükşen, M., & Firidin, E. (2021). BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİ VE SOSYAL MEDYA KULLANIM ETKİNLİĞİ: TRABZON BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ’NİN TWİTTER KULLANIMINA İLİŞKİN BİR ANALİZ. Giresun Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 7(3), 491-514. https://doi.org/10.46849/guiibd.995803

Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi