Examining the Contribution of Transparency Ratios to the Central Space in Mimar Sinan Mosques in Istanbul and Edirne

Yıl 2024, Cilt: 12 Sayı: 1, 127 - 143, 31.03.2024

Sadakat Safiyye Mumcuoğlu , Nakış Karamağaralı

Öz

Mimar Sinan was an architect beyond his time by the innovations he brought into the field of architecture in the Ottoman period from the middle of the 16th century to the end. The mosques he built in this period have been analyzed by many researchers today, in terms of their aesthetic values, cultural features, and technical perfection. As far as the researches are analyzed, it has been understood that no analytical study on transparency ratios has been conducted. By the solutions which are brought by Mimar Sinan for the central and collective space, the carrying feature of the walls has decreased and thus the transparent surfaces disposed on the façade have increased. At this point, it is important to conduct analytical studies examining the transparency ratios in Mimar Sinan's mosque designs. In this study it is aimed to determine the transparency ratios of a total of fifteen buildings, fourteen in İstanbul and the Selimiye Mosque in Edirne, which all have a central plan scheme, and also to analyze the contribution of these ratios to the central space. Within the framework of the stated purpose, the contribution of the transparency ratios of Mimar Sinan mosques in Istanbul and Edirne to the central space was investigated by comparative analysis method. The contribution of the transparency ratios to the central space of the Mimar Sinan mosques in Istanbul and Edirne is investigated by comparative analysis method within the scope of the framework of the stated purpose.

Anahtar Kelimeler

Mimar Sinan, Mosque, Central Space, Transparency Ratio

Kaynakça

• [1] Tezel, D. (2007). Mekan Tasarımında Doğal Işığın Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• [2] Egli, E. (2009). Osmanlı Altın Çağının Mimarı Sinan. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 105.
• [3] Bolak, O. (1967). Camilerin Aydınlatılması Üzerinde Bir Araştırma. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Yayınları.
• [4] Kuban, D. (1988). Işık ve Pencere. Mimarbaşı Koca Sinan Yaşadığı Çağ ve Eserleri, İstanbul: Türkiye Vakıflar Bankası Genel Müdürlüğü, 599.
• [5] Ataköy, S. (2018). Camilerde Günışığı Aydınlığı ve Örnek İncelemeler. Yüksek Lisans Tezi, Yıldz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• [6] Öney, G. (1989). Beylikler Devri Sanatı. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 26.
• [7] Cantay, T. (1977). Bir Kuzey Batı Anadolu Gezisinden Notlar. Sanat Tarihi Yıllığı, 7(1): 25-27.
• [8] Mumcuoğlu, S. S. (2019). XI-XV. yüzyıl Tokat merkez ve ilçelerindeki cami plan ve cephelerinin tipolojik irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• [9] Mumcuoğlu S. S. ve Karamağaralı C. N. (2023). Anadolu Selçuklu ve Beylikler Dönemi Camilerinin Taşıyıcı ve Örtü Sisteminin Mekân Gelişimindeki Rolü. Türkiye Cumhuriyeti’nin 100. Yılında Uluslararası Genç Araştırmacılar Sempozyumu Dünden Bugüne Türk Mimarlığı, Ankara, Türkiye, 22 - 24 Mart 2023, 384-401.
• [10] Kuban, D. (1994). Şehzade Külliyesi. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. İstanbul: Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı Ortak Yayını. 1 (7), 153.