İşletmelerde İş Güvenliğinin Verimlilik Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 4, 575 - 584, 06.01.2016

Savas Karamik , Ulvi Seker

Öz

Rekabetinbüyük oranda artması, teknolojinin hızlı bir şekilde gelişmesi ve işletmelerin kıt kaynaklara karşıeldeki imkânları en iyi şekilde değerlendirmek istemesi iş görenler üzerindeki yükü oldukça ağırlaştırmıştır. Bu durum işgörenlere yönelik iş güvenliği tehlikelerini büyük oranda artırmış, işletmelerin temel amacı olan süreklilik, verimlilik ve kalite gibi faktörler çok yakından etkilenmiştir. Çalışma hayatında ve özellikle üretim işletmelerinde öncelikle iş güvenliği ile ilgili kuralların yerine getirilmesi daha verimli ve daha etkin çıktılar elde edilmesini sağlar. İSG kurallarına uyulduğunda sadece birey ve işletme değil aynı zamanda ülke ekonomiside olumlu etkilenerek toplumsal kalkınma yukarı yönlü ivme kazanır. Bu çalışmanın amacı işletmelerde iş güvenliği faktörünün verimlilik üzerindeki etkilerini ortaya koyarak literatüre katkı sağlamaktır.Yapılan değerlendirmede, işletmelerin üretim planlaması esnasında üretime etki eden faktörleri ve İşçi Sağlığı ve Güvenliği (İSG) kıstaslarını birlikte ele almalarının verimliliği artırabileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İşçi Sağlığı ve Güvenliği (İSG), Verimlilik, İş Kazaları, İş Bilim, Ergonomi

Kaynakça

• Ceylan H., “Türkiye’deki iş kazalarının genel görünümü ve gelişmiş ülkelerle kıyaslanması”, International Journal of EngineeringResearchand Development, 3: (2), 18-24, (2011).
• Jaffar N., Tharım A.H.A., Kamar I.F.M. and Lop N.S., “A Literature Review of Ergonomics Risk Factors in Construction Industry”, The 2nd International Building Control Conference 2011 -, ProcediaEngineering, 20, 89-97, (2011).
• Fullerten A.S. and Wallace M.,. “Traversing the FlexibleTurn: US Workers’ Perceptions of Job Security”, 1977-2002, Social Science Research, (36), 201–221, (2007).
• Türen U. ve Gökmen Y., “Türkiye’de meydana gelen iş kazaları sonucu ölümler ile çalışanların yaş faktörü arasındaki ilişki”, SGD Sosyal Güvenlik Dergisi, 4: (1), (2014).
• Pedroso-Gonçalves S. M., Agostinho-Da Silva S., Lima M.L. and Melia J. L. “TheImpact of Work Accidents Experience on Causal Attributions and Worker Behaviour”, Safety Science, 46, 992 – 1001, (2008).
• Ofili A.N., Asuzu M.C. and Okojie O.H., “Hospital Workers’ Opinions on the Predisposing Factorsto Blood-Related Work Accidents in Central Hospital”, PublicHealth, 117, 333–338, (2003).
• Lardner R. And Scaıfe R. “Helping engineers to analyse and ınfluence the human factors in accidents at work’’, Process Safety and Environmental Protection, 84: (B3), 179–183, (2006).
• Kırschenbaum A., Oıgenblıck L. And Goldberg A.I., WellBeing, “Work Environment and Work Accidents”, Social Science&Medicine, 50, 631-639, (2000).
• Enache R.G., “Burn out Syndrome and Work Accidents”, Procedia - SocialandBehavioralSciences, 78, 170 -174, (2013).
• Nenonen N., “Analysing Factors Related to Slipping, Stumbling, and Falling Accidents at Work: Application of Data Mining Methods to Finnish Occupational Accidents and Diseases Statistics Database”, Applied Ergonomics, 44, 215-224, (2013).
• Karamık S., “İş güvenliği ve iş kazalarının önlenmesinin üretim stratejileri üzerine etkisi ve bir uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler enstitüsü, (2014).
• Hıntıkka N., “Accidents at Work During Temporary Agency Work in Finland –Comparisons Between Certain Major Industries and Other Industries”, Safety Science, 49, 473–483, (2011).
• Guadalupe M., “The hidden costs of fixed term contracts: the impact on work accidents”, Labour Economics, 10, 339-357, (2003).
• Mbaye S. and Kouabenan D. R., “How Perceptions of Experience-Based Analysis Influence Explanations of Work Accidents”, Journal of SafetyResearch, 47, 75–83, (2013).
• Sabancı A. ve Sümer S. K. “Ergonomi”, 2. Baskı, Nobel Yayınları, Ankara, (2011).
• Dizdar E.N., “İş Güvenliği”, 4. Baskı, Murathan Yaynevi, Trabzon, (2008).
• Ray S.J. and Teızer J., “Real-time Construction Worker Posture Analysis for Ergonomics Training”, Advanced Engineering Informatics, 26, 439–455, (2012).
• Vink P., Konıngsveld E., Molenbroek A. P. And Johan F., “Positive Outcomes of participatory ergonomics in terms of greater comfort and higher productivity”, AppliedErgonomics, 37, 537-546, (2006).
• Kağnıcıoğlu C. H., “Üretim Yönetimi”, 1. Baskı, Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir, (2012).
• Hollnagel E., “Human Factors/Ergonomics as a SystemsDiscipline,The Human Use of Human Beings ‘Revisited’”, AppliedErgonomics, 45, 40-44, (2014).
• Şardan S., “İş Sağlığı ve Güvenliğini Yönetmek”, ÇSGB İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 146: 35, 12-15, 2007.
• Tozkoparan G. ve Taşoğlu J., “İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları İle İlgili İşgörenlerin Tutumlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30:1, 181-209, (2011).
• Tekelioğlu M., “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinin Ekonomik Boyutu”, Mühendis ve Makine, 35, 419, (1994).
• Araı K., “Cooperation, Job Security and Wages in a Dual Labor Market Equilibrium”, Journal of Socio-Economics, 26:1, 39-57, (1997).
• Zhu H., Gao J., Lı D. And Tang D., “A Web-based product service system for aerospace maintenance, repair and overhaul services”, Computers in Industry, 63, 338–348, (2012).
• Sánchez A.S., Fernández P.R., Lasheras F.S., Juez F.J. d. C. and Nıeto P. J. G., “Prediction of work-related accidents according to working conditions using support vector machines”, Applied Mathematics and Computation, 218, 3539–3552, (2011).