Conceptual Analysis of The Eco-Tourism Potential of Gumushane and Recommendations for The Evaluation of This Potential

Yıl 2019, 2019 Ek Sayı, 59 - 70, 27.10.2019

Murat Ödemiş , Azize Hassan

Öz

Gumushane is located on the transition route
from Eastern Anatolia Region to Eastern Black Sea Region. Due to its social,
cultural and ecological diversity depending on its geographical position,
Gumushane allows a wide variety of tourism types to develop. One of these
tourism types is eco-tourism. Gumushane, which has a combination of climate and
geographical features of Eastern Anatolia and Eastern Black Sea Regions, has a
rich ecological diversity. The evaluation of this richness in the scope of
eco-tourism is very important in terms of social, cultural and economical
development of the province. In this respect in the study; Gumushane’s
eco-tourism potential has been tried to be exposed based on to the actions and
master plans made by the official authorities related to Gumushane, to the
research reports, academic studies and also the
information provided on the official website of the authorities such as
Gumushane Governorate, General Directorate of Nature Conservation and National
Parks. As a result; Gumushane
has been found to have an important eco-tourism potential with its protected
areas, diversity of flora and fauna and geological/geomorphological richness. In
addition; in study, suggestions on how to evaluate the eco-tourism potential of
Gumushane are presented

Anahtar Kelimeler

Gumushane, Eco-Tourism, Eastern Black Sea Region.

Gümüşhane’nin Eko-Turizm Potansiyelinin Kavramsal Analizi ve Bu Potansiyelin Değerlendirilmesine Yönelik Öneriler

Öz

Gümüşhane ili, konum olarak
Doğu Anadolu Bölgesi’nden Doğu Karadeniz Bölgesi’ne geçiş güzergâhında
bulunmaktadır. Gümüşhane; coğrafi konumuna bağlı olarak sosyal, kültürel ve
ekolojik çeşitliliğe sahip olması nedeniyle çok çeşitli turizm türlerinin
gelişmesine imkan vermektedir. Bu turizm türlerinden birisi de eko-turizmdir.
Doğu Anadolu ve Doğu Karadeniz Bölgeleri’nin iklim ve coğrafi özelliklerini bir
arada barındıran Gümüşhane, oldukça zengin bir ekolojik çeşitliliğe sahiptir.
Var olan bu zenginliğin eko-turizm kapsamında değerlendirilmesi ise; ilin
sosyal, kültürel ve ekonomik olarak gelişimi açısından oldukça önemlidir. Bu
doğrultuda çalışmada Gümüşhane’nin eko-turizm potansiyeli; Gümüşhane ile ilgili
resmi makamlar tarafından yapılan eylem ve master planlarına, araştırma raporlarına,
akademik çalışmalara ve ayrıca Gümüşhane Valiliği, Doğa Koruma ve Milli Parklar
Genel Müdürlüğü gibi resmi makamların web sitelerinde verilen bilgilere
dayanılarak gözler önüne serilmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak; Gümüşhane’nin
korunan alanları, flora ve fauna çeşitliliği ve jeolojik/jeomorfolojik
zenginliği ile önemli bir eko-turizm potansiyeli barındırdığı tespit
edilmiştir. Ayrıca çalışmada, Gümüşhane’nin eko-turizm potansiyelinin nasıl
değerlendirilebileceğine ilişkin öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Gümüşhane

Kaynakça

• Akpınar, E. ve Bulut, Y. (2010). Ülkemizde alternatif turizm bir dalı olan ekoturizm çeşitlerinin bölgelere göre dağılımı ve uygulama alanları. II. Uluslararası Karadeniz Ormancılık Kongresi, 20-22 Mayıs 2010, Cilt 4, 1575-1594.
• Arslan, Y. (2003). Erdek ve çevresinin ekoturizm açısından değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(13), 29-53.
• Buckley, R. (1994). A framework for ecotourism. Annals of Tourism Research, 21(3), 661-669.
• Çalık, İ., Kaya, F., Akdu, U., Sezerel, H., Aras, G. ve Köstepen, A. (2013). Gümüşhane ili turizm potansiyeli. Gümüşhane Üniversitesi Yayınları T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı.
• Doğan, S. ve Yıldız, Z. (2007). Bölgesel kalkınma, turizmin ilişkisi ve göller bölgesi kalkınmasında alternatif turizm potansiyelinin kullanılabilirliğine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(6), 147-181.
• Erdoğan, N. (2003). Kitle turizmi, alternatif turizm ve ekoturizmde sürdürülebilirlik üzerine bir değerlendirme. Türkiye’nin Alternatif Turizm Potansiyeli ve Güncel Sorunları Konferansı, s.3-4.
• Goodwin, H. (1996). In pursuit ecotourism. Biodiversity and Conservation, 5(3), 277-291.
• Kandemir, R. ve Köroğlu, F. (Ekim, 2017). Jeoturizm: sürdürülebilir turizme Doğu Karadeniz Bölgesi’nden örnekler. DOKAP Bölgesi Uluslararası Turizm Sempozyumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik turizmin sürdürülebilirliği. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2/2(2010), 93-114.
• Kaypak, Ş. (2012). Ekolojik turizm ve sürdürülebilir kırsal kalkınma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 11-29.
• Kılıç, B. ve Kurnaz, A. (2003). Alternatif turizm ve ürün çeşitliliği oluşturmada ekolojik çiftlikler: pastoral vadi örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4), 39-56.
• Kuter, N. ve Ünal, H. E. (2009). Sürdürülebilirlik kapsamında ekoturizmin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkileri. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9(2), 146-156.
• Liu, Z. (2003). Sustainable tourism development: a critique. Journal of Sustainable Tourism, 11(6), 459-475.
• Milliyet Gazetesi. (2018). Türkiye’de en fazla kelebek çeşidi Gümüşhane’de, [Çevrim-içi: http://www.milliyet.com.tr/turkiye-de-en-fazla-kelebek-cesidi-gumushane-gumushane-yerelhaber-256351/], Erişim tarihi: 05.08.2018.
• Morgül, Ş. (2014). Kırklareli ilinde eko turizm olanakları. Electronic Journal of Vacational Colleges, 4(4), 27-38.
• Ödemiş, M. ve Çalık, İ. (2016). Korunan alanların sürdürülebilir turizm bağlamında değerlendirilmesi: Gümüşhane Artabel Gölleri Tabiat Parkı örneği. II. Ulusal Sürdürülebilir Turizm Kongresi, 28-30 Nisan 2016, Antalya, 462-470.
• Öztürk, Y. ve Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte olan ülkeler için alternatif turizm faaliyetleri üzerine bir araştırma. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2002), 183-195.
• Ross, S. ve Wall, G. (1999). Ecotourism: towards congruence between theory and practice. Tourism Management, 20(1), 123-132.
• Somuncu, M., Akpınar, N., Kurum, E., Kaya, N. Çubuk ve Eceral, T. Özelçi (2010). Gümüşhane ili yaylalarındaki arazi kullanımı ve işlev değişiminin değerlendirilmesi: Kazıkbeli ve Alistire yaylaları örneği. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi, 2(2), 107-127.
• T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı (2005). Av ve yaban hayvanlarının ve yaşam alanlarının korunması, zararlılarıyla mücadele usul ve esasları hakkında yönetmelik, [Çevrim-içi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/10/20051024-2.htm], Erişim tarihi: 10.08.2018.
• T.C. Gümüşhane Valiliği. (2018). Mağaralar. [Çevrim-içi: http://www.gumushane.gov.tr/magaralar], Erişim tarihi: 10.08.2018.
• T.C. Gümüşhane Valiliği. (2018). Turizm genel bilgiler. [Çevrim-içi: http://www.gumushane.gov.tr/turizm-genel-bilgiler], Erişim tarihi: 10.10.2018.
• T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 12. Bölge Müdürlüğü Gümüşhane Şube Müdürlüğü. (2013). Gümüşhane ilinde doğa turizmi master planı 2013-2023.
• T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 12. Bölge Müdürlüğü Gümüşhane Şube Müdürlüğü. (2016). Gümüşhane ilinde tabiat turizmi master planı 2016-2019.
• T.C. Resmi Gazete (2016), Av turizmi kapsamında avlanmalara ilişkin usul ve esaslar hakkında yönetmelik.14.04.2016 Resmi Gazete Sayısı: 29684, [Çevrim-içi: http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.21503&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=Av%20Turizmi%20Kapsam%C4%B1nda%20Avlanmalara%20%C4%B0li%C5%9Fkin%20Usul%20ve%20Esaslar%20Hakk%C4%B1nda%20Y%C3%B6netmelik], Erişim tarihi: 10.08.2018.
• T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü. (2018). Korunan alanlar. [Çevrim-içi: http://www.milliparklar.gov.tr/korunan-alanlar], Erişim tarihi: 09.08.2018.
• TIES (The International Ecotourism Society). (2015). TIES announces ecotourism principles revision. [Çevrim-içi: http://www.ecotourism.org/news/ties-announces-ecotourism-principles-revision], Erişim tarihi: 01.08.2018.
• Tuğun, Ö. ve Karaman, A. (2014). Çekirdek köylerin eko turizme kazandırılması için sürdürülebilirlik kavramı çerçevesinde bir model. Megaron, 9(4), 321-337.
• Tuna, A. ve Erdoğan, E. (2013). Ekolojik kültürel turizm aracı eko müzelerin kültürel peyzaj açısından irdelenmesi. Ormancılık Dergisi, 9(2), 23-37.
• Wall, G. (1997). Is ecotourism sustainable?. Environmental Management, 21(4), 483-491.
• Wight, P. A. (2001). Ecotourists: not a homogeneous market segment. In Weaver, D. B., Beckman, K. F., Cater, E., Eagles, P. F. J. and MecKercher, B. (Eds.), The encyclopedia of ecotourism (pp. 37-62). London: CABI Publishing.
• Wood, M. Epler (2002). Ecotourism: principles, practices and policies for sustainability. Paris: UNEP.
• Yavuz, C. (Ekim, 2005). Doğu Karadeniz Bölgesi’nin alternatif turizm olanakları (eko-turizm) ve pazarlanabilirliği. Doğu Karadeniz Bölgesi Kalkınma Sempozyumu, 2015, Trabzon, 57-66.
• Yılmaz, Ü. (2006). Eko turizm destinasyonu olarak buldan. Buldan Sempozyumu, 2006, 243-249.