Carl Schmitt’s Critique of Liberalism

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 22 - 43, 30.04.2017

Celal Yeşilçayır

https://doi.org/10.18795/gumusmaviatlas.304356

Öz

Having looked at history of political opinion, in addition to pilosophers who is defender popular political paradigm of that period, there are philosophers who objects to that view trying to suggest alternative theory. The first half of 20th century Carl Schmitt is one of thinkers criticising radically to political view widespried in Europa. Undoubtedly, he criticises mainly parliamentary democracy, pluralistic and liberal theories. In this paper, his criticisms raised againist liberal political theories are discussed in the context of why and how questions He, with reference to political formation in that period, believes that pluralistic and liberal theories were to blame for politic/social problems. He does not ignore apply to philosophical justification frequently keeping in mind history of philosopyh in his criticisms. His primary sources of inspiration are political philosophies of Hobbes and Hegel. In addition to this, problematic relationship between Schmitt and national socialism is dealt with in that paper.

Anahtar Kelimeler

Weimar Republic, Parliamentary Democracy, Liberalism, Civil Society

Carl Schmitt’in Liberalizm Eleştirisi

Öz

Siyasi düşünce tarihine bakıldığında, dönemin popüler siyasal paradigmasıyla barışık filozofların yanında, bu düşüncelere itiraz ederek farklı bir teori ortaya atmaya çalışan düşünürler olduğu da görülmektedir. 20. yüzyılın ilk yarısında Avrupa’da yaygınlaşan siyasi anlayışlara en radikal eleştiriyi yönelten düşünür belki de Carl Schmitt’tir. Onun eleştirilerinden en büyük nasibi şüphesiz parlamenter demokrasi, çoğulcu ve liberal teoriler almaktadır. Bu makalede, onun liberal siyasi teorilere yönelttiği eleştiriler niçin ve nasıl soruları bağlamında ele alınmaktadır. O, dönemin siyasi oluşumundan hareketle çoğulcu ve liberal teorilerin yaşanan siyasal/sosyal sorunların temel nedeni olduğuna inanmaktaydı. O, eleştirilerinde, sık sık düşünce tarihine yönelerek felsefi temellendirmelere başvurmayı da ihmal etmez. Başlıca ilham kaynakları ise Hobbes ve Hegel’in siyaset felsefeleridir. Bununla birlikte Schmitt’in nasyonal sosyalizmle olan tartışmalı ilişkisine çalışma içinde yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler

Weimar Cumhuriyeti, Parlamenter Demokrasi, Liberalizm, Sivil Toplum

Kaynakça

• BALKE, Friedrich (1990). “Zur politischen Anthropologie Carl Schmitts”, Die Autonomie des Politischen, haz. Hans-Georg Flickinger, ss. 37-65, Weinheim: VCH Verlag.
• BAYAR BRAVO, Işıl (2006). “Hegel ve Liberalizm”, FLSF Dergisi, 2: 111-121.
• ÇELEBİ, Aykut (2014). “Sunuş”, Carl Schmitt, Siyasal Kavramı, çev. Ece Göztepe, İstanbul: Metis Yayınları.
• HEGEL, G. W. F. (2004). Hukuk Felsefesinin Prensipleri, çev. Cenap Karakaya, 2. Baskı, İstanbul: Sosyal Yayınları.
• HOBBES, Thomas (2008). Leviathan, çev. Semih Lim, 7. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• HOBBES, Thomas (1998). Leviathan, Introduction, ed. J. C. A. GASKIN, United Kingdom, Oxford: Oxford University Press.
• GRAF, Rüdiger (2008). Die Zukunft der Weimarer Republik, München: Oldenbourg Verlag.
• KARDEŞ, M. Ertan (2015). Schmitt’le Birlikte Schmitt’e Karşı, İstanbul: İletişim Yayınları.
• KERVEGAN, Jean-François (1988). “Politik und Vernünftigkeit: Anmerkungen zum Verhältnis zwischen Carl Schmitt und Hegel”, Der Staat, 3(27): 371-391.
• OTTMANN, Henning (1993). “Hegel und Carl Schmitt”, Zeitschrift für Politik, 3(40): 233-240.
• SCHMITT, Carl (2009). Tarih ve Siyaset Üzerine İki Deneme, çev. Gültekin Yıldız, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
• SCHMITT, Carl (2014a). Parlamenter Demokrasinin Krizi, çev. A. Emre Zeybekoğlu, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• SCHMITT, Carl (2014b). Siyasal Kavramı, çev. Ece Göztepe, 3. Baskı, İstanbul: Metis Yayınları.
• SCHMITT, Carl (2016). Siyasi İlahiyat, çev. A. Emre Zeybekoğlu, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• SEIFERT, Jürgen (1985). “Theoretiker der Gegenrevolution: Carl Schmitt 1888-1985”, Kritische Justiz, 2(18): 193-200.
• TOPAKKAYA, Arslan (2011). Fichte, İstanbul: Say Yayınları.
• TOPAKKAYA, Arslan (2016). Hukuk ve Adalet, Ankara: Adalet Yayınları.
• TOPAKKAYA, Arslan (2006). “Hegel’in Hukuk Felsefesinin Ana İlkeleri (Grundlinien der Philosophie des Rechtes) Adlı Eserinde Devletin Kurumsal Yapısının Ana Hatlarıyla Analizi”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, X(3-4): 189-202.
• TOPAKKAYA, Arslan (2007). “Politika Kavramının Farklı Anlamları Üzerine Bir Analiz?”, Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1: 1-12.
• TOPAKKAYA, Arslan (2008). “Tarihsel Materyalizm Bağlamında Marx’ı Yeniden Okumak”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(3): 378-396.
• YEŞİLÇAYIR, Celal (2017). Ebedi Barış, Pax Romadan Birleşmiş Milletlere, İstanbul: Tezkire Yayınları.