Türkiye
Türkçesinin en önemli zenginliklerinden biri olan ağızlar, bünyelerinde
barındırdıkları farklı birçok ses ve şekil özellikleriyle Türkçe kelimelerin
değişim ve gelişim çizgisini ortaya koymada belirleyici bir rol oynamaktadır.
Türkiye Türkçesi ağızları, anayurttan batıya göç eden birçok Oğuz boyunun
Anadolu’yu yurt edinmelerine bağlı olarak anayurttan getirmiş oldukları Türkçe
ile Anadolu’daki çeşitli boyların konuşmuş oldukları Türkçenin etkileşimi ile
ortaya çıkmıştır. Oğuz boyları Anadolu’nun farklı coğrafyalarına dağınık bir
biçimde yerleşmişlerdir. Bu nedenle, Türkiye Türkçesi ağızlarında sınırı idarî
sınırlarla belirlenemeyecek kadar farklı yüzlerce ağız bölgesi oluşmuştur. Bu
ağız bölgelerinde yazı dilinde olmayan birçok ses, şekil ve kelimeye rastlamak
mümkündür. Gümüşhane ili ve yöresi de köklü geçmişi ve bölgede yaşayan halkın
yapısı itibariyle zengin ağız bölgelerimizden biridir. Bu çalışmada Gümüşhane
ili ve yöresi ağızlarında varlığını sürdüren Eski Türkçe kelimeler ortaya
konulacaktır.
Eski Türkçe,
Türkçenin tarihî dönemlerinden ilki olup bu dönemde ortaya konulan yazılı
eserler Türkçeye kaynaklık etmektedir. Bu döneme ait Köktürkçe ve Uygurca
metinlerde kullanılan söz varlığı konuştuğumuz Türkçenin temelini
oluşturmaktadır. Eski Türkçeye ait söz varlığının birçoğu çeşitli nedenlere
bağlı olarak (zaman, din değişikliği, göç hareketleri vb.) ya ses ve/veya şekil
değişikliğine uğramış ya da unutulmuştur. Bugün bu söz varlığına ait
kelimelerin bir kısmı yazı dilinde olmamasına rağmen ağızlarda yaşamaya devam
etmektedir. Zengin kültürümüz içerisinde önemli bir yeri olan bu kelimelerin
ortaya konulması unutulup kullanımdan düşmelerini engelleyecektir.
Ağız Gümüşhane Ağzı Eski Türkçe Türkiye Türkçesi söz varlığı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2019 |
Gönderilme Tarihi | 26 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Tarandığımız Dizinler:
e-ISSN: 2148-5232