Şeyh
Gâlib (1757-1799), yaşadığı dönemden günümüze adından övgü ve hayranlıkla söz
ettirmiş, klasik Türk şiirinin son büyük temsilcisidir. Geleneğin kendini
tekrarlamaya yüz tuttuğu 18. yüzyılda Sebk-i Hindî akımına yönelerek şiire yeni
bir tarz getiren Şeyh Gâlib, ölümünden sonra 19. ve 20. yüzyılda dönemin önde
gelen edebiyatçılarının edebiyat tarihi çalışmaları ve edebî incelemeleriyle
adeta yeniden keşfedilmiştir. Bu dönemde Şeyh Gâlib’i yeniden gündeme getiren
isimlerden biri de Fuad Köprülü (1890-1966) olmuştur. Türk edebiyat tarihçisi,
edebiyatçı, tarihçi ve sosyolog olarak Türkiye’de bu bilimlerin gelişmesinde
büyük payı olan Fuad Köprülü, daha gençlik yıllarında kaleme aldığı Şeyh
Gâlib’e dair yedi makalesinde devrinde o güne kadar ortaya konmamış özgün
düşüncelere yer vermiştir. Köprülü; bu makalelerde Türk edebiyatının bütünlüğü
içerisinde tarihî, edebî, psikolojik ve sosyolojik boyutlarıyla Şeyh Gâlib’i
ele almıştır. Bu makalede, Fuad Köprülü’nün Şeyh Gâlib üzerine kaleme aldığı
makaleleri söz konusu edilecek, Şeyh Gâlib’in klasik Türk şiirindeki yerinin
tespiti ve edebî kişiliğinin ortaya konmasında Fuad Köprülü’nün katkıları tartışılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2019 |
Gönderilme Tarihi | 12 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Tarandığımız Dizinler:
e-ISSN: 2148-5232