Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 92 - 97, 30.09.2017

Öz

Bu çalışma hazır gıda üreten bir firma çalışanlarının eğitim öncesi ve sonrası risk etmenlerinin değerlendirilmesi amacıyla,  18 çalışanı olan bir hazır gıda üreten bir firmada 5.12.2016- 15.03.2017 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmanın yapılabilmesi için firmanın yöneticisinden ve çalışanlardan gönüllülük esasına dayalı gerekli izinler alınmıştır. Kurumsal risk analizi belirlemeden önce çalışanların risk etmenleri ile ilgili değerlendirmeleri yapılmıştır. Daha sonra araştırmacılar tarafından belirlenen kurumsal riskler doğrultusunda, bireylere iş yerinde çalışma programları da dikkate alınarak yüz yüze aynı hafta içinde birer gün aralıklar ile 3 kez eğitimler yapılmıştır. Bu eğitimlerin içeriğinde; kurumun bina özelliğine, üretim yapılan ürünün özelliğine, ürünün mutfakta yapım ve taşınma özelliğine, bireysel hijyen ve risk yönetimine ilişkin eğitimler verilmiştir.  Verilen eğitimlerden bir ay sonra belirlenen riskler ve riskleri önlemeye yönelik geliştirilmiş anket son test olarak tekrar uygulanmıştır. Bu çalışma kurumda çalışan kişilerin risk gözlemlerinin yeterli olmadığını ancak risklerin önemi doğrultusunda verilen eğitimlerden sonra daha fazla risk etmenleri tespiti yaptıkları belirlenmiştir. Çalışma, kurumun elemanlarının az olması nedeniyle küçük bir grubu temsil etmektedir. Çalışmanın sonuçları ışığında bundan sonra yapılacak benzeri çalışmaların konunun öneminin daha fazla vurgulanması açısından daha büyük gruplarla yapılması önermekteyiz.

Kaynakça

  • Gül, M., Güneri A.F., Selvi, A.E. (2014). "Bulanık Karar Verme Yaklaşımları Kullanılarak Matris (L-Matris) Metodu Bazlı Risk Değerlendirmesi". VII. Uluslararası İSG Konferansı, 5-7 Mayıs, İstanbul.
  • Mıdık, Ş. (2014). "Gıda Sektöründe İş Güvenliği’’ s.1, http://www.akaisguvenlik.com/gida-sektorunde-is-guvenligi/17/oku.html.
  • Kanat, Ş., ve Utlu, Z. (2015). "Gıda Ürünleri İmalatı Sektöründe İş Sağlığı Güvenliği ve Risk Analizi". İstanbul Aydın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İş Sağlığı ve Güvenliği Anabilim Dalı, Florya, İstanbul.
  • Yılmaz, F. (2009). "İşçi Sağlığı ve Güvenliğinin Okul Eğitiminin Önemi: Modern Örnekler Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği Lisans Eğitiminin Ülkemizde Uygulanabilirliği". Kamu-İş, 11(1).
  • Tüzüner, L. (2008). "Hastahanelerde İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma." 1.Ulusal Çalışma İlişkileri Kongresi, Sakarya, s.516.
  • Özkılıç, Ö. (2007). "İş Sağlığı, Güvenliği ve Çevresel Etki Risk Değerlendirmesi". Tisk Yayınları, No:540.
  • İş Kanunu. (2003). 4857 Sayılı Kanun. www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4857.
  • Esin, A. (2004). "Yeni Mevzuat Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği". TMMOB Yayınları.No: MMO/2004/363.
  • Mert, B., ve Ercan, P. (2014). "Su Ürünleri Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Değerlendirilmesi". Tübav Bilim Dergisi, 7(4): 16-27.
  • Öney, G.R. (2012). "Süt Ürünleri Üretim Prosesinde Risk Analizi". Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Özsoy, C.E. (2015). "Mesleki eğitim-istihdam ilişkisi: Türkiye’de mesleki eğitimin kalite ve kantitesi üzerine düşünceler". Colleges, 173.
  • Kılkı,şİ., Demir, S. (2012). "İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme" .Çalışma İlişkileri Dergisi,3( 1): 23-47.
  • Allı, B.O. (2005)."İş Sağliği ve Güvenliğinde Temel İlkeler, Duyarlılık Arttırma Seminerleri" ISAG OHS Projesi, Ankara.
  • Ekemen, K.S. (2006)."Eski ve Yeni İş Kanunlarında Çalışanların İSG Eğitimi". İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30:12-17.
  • Kurt, M., Ceylan, H. (2001). "İş güvenliğinde tehlike değerlendirme teknikleri". Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 14(4):1117-1130.
  • Gökkoca, Z. (2001). "Sağlık eğitimi açısından temel ilkeler." Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 10(10):371-374.
  • Tiyek, R., Kadir, P. (2015). "Sosyal hizmet alanında çalışanların hizmet içi eğitim programlarını değerlendirmeleri". Bir büyükşehir belediyesinde araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 13(26):193-220.
Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 92 - 97, 30.09.2017

Öz

Kaynakça

  • Gül, M., Güneri A.F., Selvi, A.E. (2014). "Bulanık Karar Verme Yaklaşımları Kullanılarak Matris (L-Matris) Metodu Bazlı Risk Değerlendirmesi". VII. Uluslararası İSG Konferansı, 5-7 Mayıs, İstanbul.
  • Mıdık, Ş. (2014). "Gıda Sektöründe İş Güvenliği’’ s.1, http://www.akaisguvenlik.com/gida-sektorunde-is-guvenligi/17/oku.html.
  • Kanat, Ş., ve Utlu, Z. (2015). "Gıda Ürünleri İmalatı Sektöründe İş Sağlığı Güvenliği ve Risk Analizi". İstanbul Aydın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İş Sağlığı ve Güvenliği Anabilim Dalı, Florya, İstanbul.
  • Yılmaz, F. (2009). "İşçi Sağlığı ve Güvenliğinin Okul Eğitiminin Önemi: Modern Örnekler Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği Lisans Eğitiminin Ülkemizde Uygulanabilirliği". Kamu-İş, 11(1).
  • Tüzüner, L. (2008). "Hastahanelerde İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma." 1.Ulusal Çalışma İlişkileri Kongresi, Sakarya, s.516.
  • Özkılıç, Ö. (2007). "İş Sağlığı, Güvenliği ve Çevresel Etki Risk Değerlendirmesi". Tisk Yayınları, No:540.
  • İş Kanunu. (2003). 4857 Sayılı Kanun. www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4857.
  • Esin, A. (2004). "Yeni Mevzuat Işığında İş Sağlığı ve Güvenliği". TMMOB Yayınları.No: MMO/2004/363.
  • Mert, B., ve Ercan, P. (2014). "Su Ürünleri Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Değerlendirilmesi". Tübav Bilim Dergisi, 7(4): 16-27.
  • Öney, G.R. (2012). "Süt Ürünleri Üretim Prosesinde Risk Analizi". Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Özsoy, C.E. (2015). "Mesleki eğitim-istihdam ilişkisi: Türkiye’de mesleki eğitimin kalite ve kantitesi üzerine düşünceler". Colleges, 173.
  • Kılkı,şİ., Demir, S. (2012). "İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme" .Çalışma İlişkileri Dergisi,3( 1): 23-47.
  • Allı, B.O. (2005)."İş Sağliği ve Güvenliğinde Temel İlkeler, Duyarlılık Arttırma Seminerleri" ISAG OHS Projesi, Ankara.
  • Ekemen, K.S. (2006)."Eski ve Yeni İş Kanunlarında Çalışanların İSG Eğitimi". İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30:12-17.
  • Kurt, M., Ceylan, H. (2001). "İş güvenliğinde tehlike değerlendirme teknikleri". Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 14(4):1117-1130.
  • Gökkoca, Z. (2001). "Sağlık eğitimi açısından temel ilkeler." Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 10(10):371-374.
  • Tiyek, R., Kadir, P. (2015). "Sosyal hizmet alanında çalışanların hizmet içi eğitim programlarını değerlendirmeleri". Bir büyükşehir belediyesinde araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 13(26):193-220.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Birsel Canan Demirbağ

Kutay Karanis Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Demirbağ, B. C., & Karanis, K. (2017). Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(3), 92-97.
AMA Demirbağ BC, Karanis K. Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. Eylül 2017;6(3):92-97.
Chicago Demirbağ, Birsel Canan, ve Kutay Karanis. “Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 6, sy. 3 (Eylül 2017): 92-97.
EndNote Demirbağ BC, Karanis K (01 Eylül 2017) Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 6 3 92–97.
IEEE B. C. Demirbağ ve K. Karanis, “Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi”, Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 6, sy. 3, ss. 92–97, 2017.
ISNAD Demirbağ, Birsel Canan - Karanis, Kutay. “Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 6/3 (Eylül 2017), 92-97.
JAMA Demirbağ BC, Karanis K. Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. 2017;6:92–97.
MLA Demirbağ, Birsel Canan ve Kutay Karanis. “Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 6, sy. 3, 2017, ss. 92-97.
Vancouver Demirbağ BC, Karanis K. Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. 2017;6(3):92-7.