Hemşirelerin İletişim Becerileri ve Danışmanlık Becerilerinin Durumu

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 4, 1836 - 1845, 26.12.2023

Serpil Çelik Durmuş , Emel Gülnar , Hüsna Özveren

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1228339

Öz

Bu çalışma, hemşirelerin iletişim becerileri ile danışmanlık becerilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, tanımlayıcı-kesitsel ve ilişki arayıcı niteliktedir. Bu çalışmanın örneklemini 417 hemşire oluşturmuştur. Araştırmanın verileri; tanıtıcı özellikler formu, Sağlık Profesyonelleri için İletişim Becerileri Ölçeği ve Hemşirelerde Danışmanlık Becerileri Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik hesaplaması, ortalama ölçüleri, Kruskal Wallis Testi, Mann Whitney U Testi ve Spearman’s Korelasyon analizi kullanılmıştır. Hemşirelerin yaş ortalaması 30,54±7,50’olup %87,1’i kadın ve %76,7’si lisans mezunu olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin %56,4’ü iletişim becerisini iyi olarak değerlendirdiği ve %84,7’sinin iletişim rolünü kullandığını belirtmiştir. Hemşirelerin %75,1’i danışmanlık rolünü yerine getirdiği, %51,1’i danışmanlık becerisini orta düzeyde olarak değerlendirdiğini ifade etmiştir. Hemşirelerde danışmanlık becerileri ölçeği toplam puanı 43,95±4,23olarak bulunmuştur. Sağlık profesyonelleri için iletişim becerileri ölçeği alt boyutları; empati puan ortalaması 24,72±3,71, bilgilendirici iletişim puan ortalaması 29,56±4,14, saygı puan ortalaması 15.24±2.35 ve sosyal beceri alt puanı 16,64±2,80 olarak saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda hemşirelerin iletişim becerileri ölçeği tüm alt boyutlarından orta düzeyin üzerinde puan aldığı belirlenmiştir. Hemşirelerin danışmanlık becerileri puanı yüksek olarak belirlenmiştir. Hemşireliğin hem teorik ve hem klinik eğitiminde öğrencilerin iletişim ve danışmanlık becerilerini arttırmaya yönelik interaktif eğitimlerin kullanılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Danışmanlık Rolü, Hemşire, Hemşirelik, İletişim

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Araştırmamıza katılan meslektaşlarımıza teşekkür ederiz.

Status of Nurses' Communication Skills and Counseling Skills

Öz

This study was conducted to determine the communication skills and counseling skills of nurses.The research is descriptive, cross-sectional and relationship-seeking.The sample of this study consisted of 417 nurses. The data of there search; The descriptive characteristics form was collected using the Communication Skills Scale for Health Professionals and the Counseling Skills Scale for Nurses. Number, percentage calculation, mean measures, Kruskal Wallis Test, Mann Whitney U Test and Spearman's Correlation analysis were used in the evaluation of the data.The meanage of the nurses was 30.54±7.50 years, 87.1% of them were female and 76.7% of them were under graduates.56.4% of the nurses stated that they evaluated their communication skills as good and 84.7% of them used the communication role.75.1% of the nurses stated that they fulfilled the role of counseling and 51.1% evaluated their counseling skills as moderate.The total score of the counseling skills scale for nurses was 43.95±4.23. Communication skills scale sub-dimensions for health professionals; The mean empathy score was 24.72±3.71, the mean informative communication score was 29.56±4.14, the mean score of respect was 15.24±2.35, and the social skill sub-score was 16.64±2.80. In line with these results, it was determined that nurses scored above the medium level in all sub-dimensions of the communication skills scale. Nurses' counseling skills score was determined to be high. It is recommended to use interactive trainings to increase students' communication and counseling skills in both theoretical and clinical education of nursing.

Anahtar Kelimeler

Communication, Counseling, Role Nurse, Nursing

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• 1. Akcan, F, Özsoy, SA. ve Ergül, Ş. (2006). “Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Ebe ve Hemşirelerin Danışmanlık Becerilerinin İncelenmesi”. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9 (4), 10-21.
• 2. Alemu, S, Jira, C, Asseffa, T. and Desa, MM. (2014). “Changes in in-Patient Satisfaction with Nursing Care and Communication at Debre Markos Hospital, Amhararegion, Ethiopia”. American Journal of Health Research, 2 (4), 171-6.
• 3. Axboe, MK, Christensen, KS, Kofoed, PE. and Ammentorp, J. (2016). “Development and Validation of a Self-Efficacy Questionnaire (SE-12) Measuring The Clinical Communication Skills of Health Care Professionals”. BMC Med Education, 16 (1), 1–10. https://doi.org/10.1186/s12909-016-0798-7
• 4. Arranz, P, Ulla, SM, Ramos, JL, Del Rincón, C. and López-Fando, T. (2005). “Evaluation of a Counseling Training Program for Nursing Staff”. Patient Educ. Counsel, 56, 233–239. doi: 10.1016/j.pec.2004.02.017
• 5. Avcı, İA. ve Kumcağız, H. (2019). “Hemşirelerde Danışmanlık Becerileri Ölçeği’ni (HDBÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 873-884.
• 6. Bayraktar, D. ve Eşer, İ. (2017). “Hemşirelerin Bakım Odaklı Hemşire-Hasta Etkileşimine Yönelik Tutum ve Davranışları”. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 20 (3), 188-194.
• 7. Banerjee, SC, Manna, R, Coyle, N, Penn, S, Gallegos, TE, Zaider, T. and Parker, PA. (2017). “The İmplementation and Evaluation of a Communication Skills Training Program for Oncology Nurses”. Translational Behavioral Medicine, 7 (3), 615-623.
• 8. Berman, A, Snyder, SJ. and Frandsen, G. (2016). “Kozier & Erb’s Fundamentals of Nursing Concepts, Process, and Practice”.10th ed. Harlow, Essex Pearson Education Limited.
• 9. Blackburn, J, Ousey, K. and Goodwin, E. (2019). “Information and Communication in The Emergency Department”. International Emergency Nursing, 42, 30-35.
• 10. Cerit, B. ve Öz, F. (2019). “Hemşirelerin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki”. Kastamonu Sağlık Akademisi Dergisi, 4 (1), 1-21.
• 11. Charters, S, Knight, S, Currie, J, Davies-Gray, M, Ainsworth-Smith, M, Smith, S. and Crouch, R. (2005). “Learning From The Past to İnform The Future–A Survey of Consultant Nurses in Emergency Care”. Accident and Emergency Nursing, 13 (3), 186-193.
• 12. Freshwater, D. (2003). “Counselling Skills for Nurses”, Midwives and Health Visitors. Philadelphia: Open University Press.
• 13. Gedük, EA. (2018). “Hemşirelik Mesleğinin Gelişen Rolleri”. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 5 (2), 253-258.
• 14. Aştı, TA. ve Karadağ, A. (2014). “Hemşirelik Esasları Hemşirelik Bilimi ve Sanatı”. İstanbul: Akademi Yayınları.
• 15. Güler, S, Dirgar, E, Kaplan, B, Sezer, A. ve Çiğdem, Z. (2021). “Yoğun Bakım Hemşirelerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi”. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 9 (3), 1014-1026.
• 16. Koçak, C, Albayrak, SA. ve Büyükkayacı Duman, N. (2014). “Hemşirelerin Bakım Verici Rollerine İlişkin Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.” Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 11 (3), 16-21
• 17. Kwame, A. and Petrucka, PM. (2021). “A Literature-Based Study of Patient-Centered Care and Communication in Nurse-Patient İnteractions: Barriers, Facilitators, and The Way Forward”. BMC Nursing, 20 (1), 1-10.
• 18. Kotrotsiou, S, Lavdaniti, M, Psychogiou, M, Paralikas, TH, Papathanasiou, I. and Lahana, E. (2014). “Community Nurses' Role as Counsellors in Primary Health Care”. International Journal of Caring Sciences, 1 (2), 92–98.
• 19. Kılıç, S. (2012). “Örnek Büyüklüğü, Güç Kavramları ve Örnek Büyüklüğü Hesaplaması”. Journal of Mood Disorders, 2 (3), 140-2.
• 20. Leal-Costa, C, Tirado-González, S, Rodríguez-Marín, J. and vander-Hofstadt-Román, CJ. (2016). “Psychometric Properties of The Health Professionals Communication Skills Scale (HPCSS)”. Int J Clin Heal Psychol. 16 (1),76–86. https://doi.org/10.1016/j.ijchp.2015.04.001.
• 21. Leal-Costa, C, TiradoGonzález, S, Ramos-Morcillo, AJ, Ruzafa-Martínez, M, DíazAgea, JL. and van-der HofstadtRomán, CJ. (2020). “Communication Skills and Professional Practice: Does It Increase Self-Efficacy in Nurses?”. Frontiers in Psychology, 11, 1169.
• 22. Keskin, B. (2020). “İstatistiksel Güç Bir Araştırmanın Sonuçlarına Etki Eder Mi? Örneklem Büyüklüğüne Nasıl Karar Verilmeli?”. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (Armağan Sayısı), 157-174.
• 23. Lozano, JL, Llor, AMS, Agea, JLD, Gutiérrez, LL. and Costa, CL. (2020). “Burnout, Communication Skills and Self-Efficacy in Emergency and Critical Care Health Professionals”. Enfermería Global, 19 (3), 81-92.
• 24. Madula, P, Kalembo, WF, Yu, H. and Kaminga, CA. (2018). “Sağlık Çalışanı-Hasta İletişimi: Kadınların Doğum Sırasındaki Algılarına İlişkin Nitel Bir Çalışma”. Reprod Sağlık, 15 (135), 1–10. https://doi.org/10.1186/s12978-018-0580-x
• 25. Büyüköztürk, Ş. (2015). Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum. 21. Baskı. (s. 32). Ankara: Pegam Akademi.
• 26. Şen, HT, Yılmaz, FT. ve Ünüvar, ÖP. (2013). “Hizmet İçi Eğitim Hemşirelerinin İletişim Beceri Düzeyleri”. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 4 (1), 13-20.
• 27. Mendi, O., Yildirim, N. and Mendi, B. (2020). “Cross-cultural Adaptation, Reliability, and Validity of the Turkish Version of the Health Professionals Communication Skills Scale”. Asian Nursing Research, 14 (5), 312-319.
• 28. Molu, NG, Ceylan, B. ve Özcan, FY. (2019). “Drama ile Bütünleştirilmiş İletişim Becerileri Eğitiminin Hemşirelik Öğrencilerinin İletişim Becerileri, Öz-Yeterlik ve Empatik Eğilim Düzeylerine Etkisi”. Genel Sağlık Bilimleri Dergisi, 1 (1), 13-26.
• 29. Pehrson, C, Banerjee, SC, Manna, R, Shen, MJ, Hammonds, S, Coyle, N., et al. (2016). “Responding Empathically to Patients: Development, İmplementation, and Evaluation of a Communication Skills Training Modüle for Oncology Nurses”. Patient Educ. Counsel. 99, 610–616. doi: 10.1016/j.pec.2015.11.021
• 30. Savci, M, Demir, Y, Kutlu, M. and Aysan, F. (2018). “Theoretical Orientation of Mental Health Workers in Turkey”. Journal of Cognitive- Behavioral Psychotherapy and Research, 7 (2), 72-79. doi:10.5455/JCBPR.278015
• 31. Shao, YN, Sun, HM, Huang, JW, Li, ML, Huang, RR. and Li, N. (2018). “Simulation-Based Empathy Training Improves The Communication Skills of Neonatal Nurses”. Clinical Simulation in Nursing, 22, 32-42.
• 32. Suryadana, L. (2017). “Service Quality, Customer Value and Patient Satisfaction on Public Hospital in Bandung District, Indonesia”. International Review of Management and Marketing, 7 (2), 187-192.
• 33. Şahin, ZA. ve Özdemir, FK. (2015). “Hemşirelerin İletişim ve Empati Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi”. Jaren, 1 (1), 1-7.
• 34. Sözcü Gazetesi web sayfası (2020). https://www.sozcu.com.tr/2020/gundem/sondakikaturkiyedeki-corona-salgininda-vaka-ve-can-kaybisayisiaciklandi-10-02-2020 5739894/?utm_source=szc&utm_ medium=free&utm_campaign=ilgilihaber, Erişim Tarihi 10 Haziran 2021.
• 35. Taylan, S, Sultan, A. ve Kadıoğlu, S. (2012). “Hemşirelik Rolleri ve Özerklik”. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 14 (3), 66-74.
• 36. Tutuk, A, Al, D. ve Doğan, S. (2002). “Hemşirelik Öğrencilerinin İletişim Becerisi ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi”. CÜ Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6 (2), 36-41. 37. Wang, YY, Wan, QQ, Lin, F, Zhou, W J. and Shang, SM. (2018).Interventions to Improve Communication Between Nurses and Physicians in The İntensive Care Unit: An Integrative Literatüre Review”. International Journal of Nursing Sciences, 5 (1), 81-88.
• 38. Yalçın, EG. (2010). Akut Psikiyatri Servislerinde Çalışan Hemşirelerin Perspektifinden Hasta-Hemşire Etkileşimi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.