A Guide to Grand Strategy Studies: Political and Military Perspective

Yıl 2022, , 517 - 546, 26.12.2022

Baybars Öğün

https://doi.org/10.17752/guvenlikstrtj.1140142

Öz

This study explores the reasons for the uncertainty of the grand strategy concept. The main starting point of the study is that grand strategy cannot be positioned in a single concept against other related concepts in the literature. To reveal the conceptual uncertainty about grand strategy, some grand strategy definitions based on the strategy-policy relationship in the literature and various conceptual levels are compared. The main arguments of this study are as follows: One of the main reasons for the observed conceptual uncertainty is that grand strategy, which is a kind of strategy, is also accepted as a kind of policy. Moreover, the hierarchical position of grand strategy at the military and political levels has not been clarified. This study presents the definitions of the grand strategy concept and provides a guide for further studies in the literature review. In this respect, the study examines the definitions of the grand strategy concept at two conceptual levels: The first level is presented as “tactics, operations, and strategies” from the military perspective, while the second level is presented as “foreign policy and national security” from the political perspective. This study does not deal with the decision-making processes in which grand strategy is determined or with the factors that affect decision-makers. Within this context, grand strategy is considered hypothetically.

Anahtar Kelimeler

Strategy, Policy, Grand Strategy, Foreign Policy, National Security

Büyük Strateji Çalışmaları için Bir Kılavuz: Siyasî ve Askerî Perspektif

Öz

Bu çalışma, büyük strateji kavramının belirsizliğinin sebeplerini araştırır. Çalışmanın temel çıkış noktası ise literatürde, büyük stratejinin ilişkili olduğu diğer kavramlara karşı tek bir konseptte konumlandırılamamasıdır. Büyük stratejiye dair kavramsal belirsizliği ortaya koyabilmek için literatürdeki strateji-politika ilişkisinden yola çıkılarak yapılan bazı büyük strateji tanımları ile çeşitli kavramsal düzeyler karşılaştırılmaktadır. Bu çalışmanın başlıca argümanları şunlardır: Gözlemlenen kavramsal belirsizliğin temel sebeplerinden biri, bir tür strateji olan büyük stratejinin aynı zamanda bir tür politika olarak kabul edilmesidir. Ayrıca büyük stratejinin, askerî ve siyasî düzeylerdeki hiyerarşik konumunun netleştirilememiş olmasıdır. Bu çalışma, büyük strateji kavramı hakkındaki yaklaşımları ortaya koyarak, literatürün taranması adına daha sonraki çalışmalar için bir kılavuz sunmayı amaçlamaktadır. Buna göre büyük stratejiye dair tanımlamalar iki kavramsal düzeyde incelenmektedir. Birinci kavramsal düzey, askerî perspektifte ‘taktikler, operasyonlar ve stratejiler’ olarak sunulurken, ikinci düzey ise siyasî perspektifte ‘dış politika ve ulusal güvenlik’ olarak ortaya konulmaktadır. Bu çalışma, büyük stratejinin tespit edildiği karar verme süreçleri ve karar vericileri etkileyen faktörlerle ilgilenmemektedir. Bu bağlamda büyük strateji, hipotetik olarak ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Strateji, Politika, Büyük Strateji, Dış Politika, Ulusal Güvenlik, Strategy, Policy, Grand Strategy, Foreign Policy, National Security

Kaynakça

• AKAD M. Tanju (2021). Askeri Tarihte Stratejik Düşünce (3. Bs.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
• AKTÜRK Şener (Autumn-Winter 2020). “Turkey’s Grand Strategy as the Third Power: A Realist Proposal”, Perceptions: Journal of International Affairs, 25:2, 152-177.
• ART Robert J. (2003). A Grand Strategy for America, Cornell University Press, Ithaca.
• ATAÇ Kaan Kutlu ve ÇAM Mehmet Mert (2020). “Soğuk Savaş: Amerikan Büyük Stratejisi, Johnson Doktrini ve Kıbrıs”, Güvenlik Stratejileri Dergisi, 16:35, 595-634.
• AYDIN Mustafa (Autumn-Winter 2020). “Grand Strategizing in and for Turkish Foreign Policy: Lessons Learned from History, Geography and Practice”, Perceptions: Journal of International Affairs, 25:2, 203-226.
• AYDINLI Ersel (2020). “‘Büyük Strateji’ Çıkmazı ve Türkiye için ‘Büyüme’ Önermesi”, Ali L. Karaosmanoğlu ve Ersel Aydınlı, (ed.), Strateji Düşüncesi: Kuram, Paradoks, Uygulama, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 77-101.
• AYDINLI Ersel (Autumn-Winter 2020). “Neither Ideological nor Geopolitical: Turkey Needs a ‘Growth’-Based Grand Strategy”, Perceptions: Journal of International Affairs, 25:2, 227-252.
• BLUM Robert M. (1982). Drawing the Line: The Origin of the American Containment Policy in East Asia, W.W. Norton & Company, New York.
• BRANDS Hal (2014). What Good Is Grand Strategy? Power and Purpose in American Statecraft from Harry S. Truman to George W. Bush, Cornell University Press, Ithaca.
• CARLSNAES Walter (2013). “Foreign Policy”, Walter Carlsnaes, Thomas Risse, ve Beth A. Simmons, (ed.), Handbook of International Relations, Sage, 2nd edition, London, 298-325.
• CLAUSEWITZ Carl von (2007). On War, (çev. Michael Howard ve Peter Paret), Oxford University Press, New York.
• CRABB Cecil V. ve MULCAHY Kevin V. (1991). American National Security: A Presidential Perspective, Brooks/Cole Publishing, Pacific Grove.
• DUECK Colin (2006). Reluctant Crusaders: Power, Culture, and Change in American Grand Strategy, Princeton University Press, Princeton.
• DUECK Colin (2015). The Obama Doctrine: American Grand Strategy Today, Oxford University Press, New York.
• DURALI Ş. Teoman (Aralık 2016). “Felsefe-Bilim”, Kutadgubilig Felsefe-Bilim Araştırmaları, 32, 15-29.
• EARLE Edward Mead (Kasım 1941). “American Security--Its Changing Conditions”, The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 218, 186-193.
• EARLE Edward Mead (Ocak 1941). “Political and Military Strategy for the United States”, Proceedings of the Academy of Political Science, 19:2, 2-9.
• EARLE Edward Mead, (ed.), (2007). Modern Stratejinin Ustaları: Machiavelli’den Hitler’e Kadar Askeri Düşünce, Çev. Selma Koçak, Doruk, İstanbul.
• ESLEN Nejat (2018). Tarih Boyu Savaş ve Strateji, IQ Kültür Sanat Yayıncılık, 5. bs., İstanbul.
• FREEDMAN Lawrence (2002). “Conclusion: The Future of Strategic Studies”, John Baylis vd. (ed.), Strategy in the Contemporary World: An Introduction to Strategic Studies, Oxford University Press, New York, 328-42.
• GADDIS John Lewis (2002). “A Grand Strategy of Transformation”, Foreign Policy, 133, 50-57.
• GADDIS John Lewis (2005). Strategies of Containment: A Critical Appraisal of American National Security Policy During the Cold War, Oxford University Press, New York.
• GOLDSTEIN Avery (2005). Rising to the Challenge: China’s Grand Strategy and International Security, Stanford University Press, Stanford.
• GRAY Colin S. (2013). Perspectives on Strategy, Oxford University Press, Oxford.
• GRAY Colin S. (2006). Strategy and History: Essays on Theory and Practice, Routledge, New York.
• GRAY Colin S. (2016). Strategy and Politics, Routledge, New York.
• HART B. H. Liddell (1967). Strategy, Meridian, 2nd Revised Edition, New York.
• HART B. H. Liddell (2003). Strateji: Dolaylı Tutum, Çev. Selma Koçak, Doruk, 2. bs. İstanbul.
• HATTENDORF John B. (2014). “İttifak, Kuşatma ve Yıpratma: İspanyol Veraset Savaşında İngiliz Büyük Stratejisi, 1702-1713”, Paul Kennedy, (ed.), Savaşta ve Barışta Büyük Stratejiler, çev. Ahmet Fethi, Totem, İstanbul, 21-42.
• HOLSTI K. J. (1995). International Politics: A Framework for Analysis, Prentice Hall International, 7th edition, New Jersey.
• HUDSON Valerie M. (2016). “Dış Politika Analizinin Tarihi ve Evrimi”, Steve Smith, Amelia Hadfield ve Tim Dunne, (ed.), Dış Politika: Teoriler, Aktörler, Örnek Olaylar, çev. Nasuh Uslu, Uluslararası İlişkiler Kütüphanesi, İstanbul, 13-34.
• JOFFE Josef (1995). “‘Bismarck’ or ‘Britain’? Toward an American Grand Strategy after Bipolarity”, International Security, 19:4, 94-117.
• JOMINI Antoine Henri de (2008). The Art of War, Çev. G.H. Mendell ve W.P. Craighill, Legacy Books Press, Ontario.
• KARAOSMANOĞLU Ali L. (2020). “‘Büyük Strateji’nin Anlamı ve İşleyişi”, Ali L. Karaosmanoğlu ve Ersel Aydınlı, (ed.), Strateji Düşüncesi: Kuram, Paradoks, Uygulama, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 7-41.
• KARAOSMANOĞLU Ali L. (Bahar 2015). “Savunma Planlaması ve Stratejik Belirsizlik”, Bilge Strateji, 7:12, 23-45.
• KENNEDY Paul (2014). “Savaşta ve Barışta Büyük Strateji: Daha Kapsamlı Bir Tanımlamaya Doğru”, Paul Kennedy, (ed.), Savaşta ve Barışta Büyük Stratejiler, çev. Ahmet Fethi, Totem, İstanbul, 11-19. KÖRPE Özgür (2016). “Stratejik Kültür ve Güncel Kuramsal Tartışmalar”, Güvenlik Stratejileri Dergisi, 12: 24, 147-183.
• LAYNE Christopher (2008). “Security Studies and the Use of History: Neville Chamberlain’s Grand Strategy Revisited”, Security Studies, 17:3, 397-437.
• LUTTWAK Edward N. (2009). The Grand Strategy of the Byzantine Empire, Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge.
• LUTTWAK Edward N. (2001). Strategy: The Logic of War and Peace, The Belknap Press of Harvard University Press, London.
• MARTEL William C. (2015). Grand Strategy in Theory and Practice: The Need for an Effective American Foreign Policy, Cambridge University Press, New York.
• MEARSHEIMER John J. (2001). The Tragedy of Great Power Politics, W.W. Norton & Company, New York.
• MILLER Paul D. (2012). “Five Pillars of American Grand Strategy”, Survival, 54:5, 7-44.
• ÖZCAN Gencer (2020). “Türkiye’de Milli Güvenlik Kavramının Gelişimi ve Ulusal Strateji Arayışları”, Ali L. Karaosmanoğlu ve Ersel Aydınlı, (ed.), Strateji Düşüncesi: Kuram, Paradoks, Uygulama, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 123-49.
• ÖZDEMİR Haluk (2020). “‘Tasarlanmış’ ve ‘Beliren’ Üst Stratejiler: Türkiye ve Diğer Orta Büyüklükteki Devletler için Alternatifler”, Ali L. Karaosmanoğlu ve Ersel Aydınlı, (ed.), Strateji Düşüncesi: Kuram, Paradoks, Uygulama, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 43-75.
• PACKER Martin (2011). The Science of Qualitative Research, Cambridge University Press, New York.
• PAMUKOĞLU Osman (2022). Strateji: Yenecek ve Kazanacaksın, İnkılap, 5. bs. İstanbul.
• PHILLIPS Thomas R. (1985). Roots of Strategy: The 5 Greatest Military Classics of All Time, Harrisburg, Stackpole Books, Pennsylvania.
• POSEN Barry R. (1984). The Sources of Military Doctrine: France, Britain, and Germany Between the World Wars, Cornell University Press, Ithaca.
• RIPSMAN Norrin M., TALIAFERRO, Jeffrey W. ve LOBELL Steven E. (2016). Neoclassical Realist Theory of International Politics, Oxford University Press, New York.
• SILOVE Nina (2018). “Beyond the Buzzword: The Three Meanings of ‘Grand Strategy’”, Security Studies, 27:1, 27-57.
• SÖNMEZOĞLU Faruk (2014). Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi, Der Yayınları, 6. bs. İstanbul.
• STRACHAN Hew (2019). “Strategy in Theory; Strategy in Practice”, Journal of Strategic Studies, 42:2, 171-90.
• ŞAN-AKCA Belgin (Autumn-Winter 2020). “Turkey’s Grand Strategy in the Post-Liberal Era: Democratic Assertiveness”, Perceptions: Journal of International Affairs, 25: 2, 253-283.
• TAYFUR M. Fatih (2010). “Dış Politika”, Atila Eralp, (ed.), Devlet ve Ötesi: Uluslararası İlişkilerde Temel Kavramlar, İletişim Yayınları, 5. bs, İstanbul, 73-105.
• UYAR Mesut (2020). “Askeri Strateji: Tarihi bir Perspektif”, Ali L. Karaosmanoğlu ve Ersel Aydınlı, (ed.), Strateji Düşüncesi: Kuram, Paradoks, Uygulama, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 151-65.
• ÜLGÜL Murat (2020). “Mixing Grand Strategies: Trump and International Security”, The International Spectator, 55:3, 98-114.
• YÜKSELEN Hasan (2021). “Exploring the Traits of a Grand Strategy for Turkey: Resilience, Protean Power, and Connectography”, Insight Turkey, 23: 4, 77-94.
• YÜKSELEN Hasan (2018). “Strateji Kavramını Çalışmak”, Güvenlik Stratejileri Dergisi, 14: 27, 1-38.
• WALTZ Kenneth N. (1979). Theory of International Politics, Addison-Wesley, Reading.
• The Jerusalem Post. “Israel’s government lacks a ‘grand strategy’-opinion”, https://www.jpost.com/opinion/israels-government-lacks-a-grand-strategy-opinion-687347, erişim 20.06.2022.