Psikolojik terör ve/veya duygusal taciz olarak da adlandırılan mobbing, kişiyi çalışma ortamından uzaklaştırıcı, gözden düşürücü, utanç verici asılsız iddialar ile kişiye zarar verme niyetinde olan sistemli veya sistemsiz, birey veya grup davranışlarıdır. Bazı mesleklerde çalışanların şiddet olgusu ile yani “bireysel terör” ile karşılaşma riskleri, diğer meslek mensuplarına göre daha fazladır. Bu meslek mensuplarından biri de sağlık çalışanlarıdır. Bu çalışmanın amacı, “Diyarbakır ili Selahattin Eyyubi Devlet Hastanesi ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının demografik özellikleri ile mobbing algılarının demografik özelliklerine göre dağılımını” irdelemektir. Çalışmanın evreni, Diyarbakır il merkezinde bulunan iki kamu hastanesinde görev yapan 1040 sağlık çalışanından oluşmaktadır. Tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilen 190 sağlık çalışanı bu araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama amacıyla nicel yaklaşım çerçevesinde anket yöntemi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; “Katılımcıların yaşı ile mobbinge uğrama algısının alt boyutlarından biri olan Kendini Gösterme/ İletişime Yönelik Saldırı algısı arasında ve katılımcıların eğitim düzeyi ile Kendini gösterme/ İletişime Yönelik Saldırı ve Mesleki Duruma Yönelik Saldırı algıları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki” bulunmuştur. Bununla birlikte; diğer demografik özellikler ile mobbing algıları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki” bulunamamıştır. Kanun yapıcıların, sendika ve sivil toplum örgütlerinin mobbing konusunda daha duyarlı olarak el birliği ile yeni düzenlemeler yapmaları gerektiği değerlendirilmektedir.
Mobbing, known as psychological terror and/or emotional harassment, is systematic or unsystematic individual or group behaviors that intend to harm the person with unfounded claims that are disgraceful, disgraceful and embarrassing. Those working in some professions are more likely to encounter a phenomenon of violence, namely “individual terror”, compared to other professionals. One of the members of this profession is healthcare workers. The aim of this study is to examine the demographic characteristics of healthcare professionals working in Diyarbakır Selahattin Eyyubi State Hospital and Pediatrics Hospital and the distribution of mobbing perceptions by demographic characteristics. The population of the study consists of 1040 healthcare professionals working in two public hospitals in the city center of Diyarbakır. The sample of the study, on the other hand, consists of 190 healthcare professionals selected by the random sampling method. In the study, the survey method was used in the quantitative approach for data collection. As a result of the analysis made; "A statistically significant relationship was found between the age of the sample and the perception of Self-Presentation / Attack Against Communication, which is one of the sub-dimensions of the perception of being mobbed, and between the sample's education level and perceptions of Self-Expression / Attack on Communication and Attack on Professional Situation". Whereas; there was no statistically significant relationship with other variables. However, no relationship was found between other demographic characteristics and mobbing. It is evaluated that laws maker, unions and civil society have to be more sensitive againist to mobbing.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 24 Sayı: 4 |