Bu makalede Hz. Peygamber’in
tasavvuf ilmi üzerindeki rolü ve tesiri ele alınmaktadır. Tasavvuf ilminin
oluşmasında temel harç, Allah’ın kelâmı olan Kur’ân ve Peygamber (s)’inin söz ve hâlleridir. Bundan dolayı
sûfîlerin söz ve hâllerinden de daima Kur’ân’ın ve sünnetin kokusu yayılır.
Sûfîler, bu iki değeri, hayatlarının her yönünde anlamaya ve yaşamaya çaba
göstermektedirler. Onlar, Kur’ân üzerinde tefekkür edip onunla ünsiyet kurarken, O yüce kelâmın, Peygambere “Sen yüce bir ahlâk üzerindesin”
hitabının hakikatiyle hâl yaşarlar. Tasavvufî anlayışta, Allah’ın “Kitab”ının
hükümleri, ancak Peygamber (s)’in “sünnet”iyle insan idrakine kâmil
anlamda ulaşır. Bu yüzden Peygamberin söz ve fiilleri, Müslüman’ın her
seviyedeki davranışının normunu teşkil eden ilâhî ilmin kendisidir. Kısacası
sûfîler ilimlerini tıpkı Hz. Peygamberin takip ettiği yolla Allah’la hemhâl
olarak ve yaratılan eşyayı müşâhede ederek kazanırlar.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 11 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 37 |
Harran İlahiyat Dergisi-Harran Ilahiyat Journal Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.