Examination the Socio-Economic Aspects of the Business Engaged in the Cultivation of Organic Strawberries

Yıl 2015, Cilt: 19 Sayı: 1, 9 - 15, 01.12.2015

Hasan Karahan Damla Özsayın Süleyman Karaman

Öz

Berries groups located strawberries can be growth in many places by appropriate growth conditions. As of years, with the growing demand for organic products as well as in the organic production of strawberries has gained importance. Strawberry production is very important for the economy of Keles, Büyükorhan, Harmancık which are known as mountain regions of Bursa. The production of strawberry in this region is continuing both organic and conventionally because of having natural hormones and their unique flavor. Organic strawberry production in the mountain region is carried out by the manufacturer depending on the guarantee and demands of the company. In this study, the socio-economic structure of organic strawberry growers farming in mountain regions of the country are examined. In this context, the work constitutesthe main material of the data obtained from the census questionnaire. The majority of organic strawberry growers in research over 56 years and the household size are above the average household size in Turkey and Bursa. In addition, a significant portion of the producers are the primary school graduates. In this study, the tendency of farmers growing organic strawberry varies according to the demand of this product companies. At the same time, these changes affect the farmers’ marketing possibilities. Producers continue in accordance with the orientation of the various certification bodies and there firm on current production because they think that the service provided by the Association of Organic Fruit Growers is behind the expectations concerning the exchange of information about organic farming. The information obtained from this study is expected to be useful for dissemination of practices for growing organic strawberries the determination of organic strawberry growers growing trend. 

Anahtar Kelimeler

Bursa, Strawberry, Organic farming, Agriculturalextension

Organik Çilek Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerin Sosyo-Ekonomik Açıdan İncelenmesi

Öz

Üzümsü meyveler grubunda yer alan çilek, yetişme koşullarının uygun olduğu pek çok yerde yetiştiriciliği yapılabilen bir üründür. Yıllar itibariyle, organik ürünlere olan talebin artmasıyla birçok tarımsal üründe olduğu gibi çilek yetiştiriciliğinde de organik üretim önem kazanmıştır. Bursa’nın dağ yöresi olarak bilinen Orhaneli, Keles, Büyükorhan ve Harmancık ilçelerinde yetiştiriciliği yapılan çilek üretimi, bu ilçelerin ekonomisi açısından oldukça önemlidir. Bu bölgede yetiştiriciliği yapılan çileklerin, hormonsuz ve doğal olmalarının yanında kendilerine has aromalarının da bulunması nedeniyle; üretimlerine hem konvansiyonel hem de organik olarak devam edilmektedir. Dağ ilçelerinde yapılan organik çilek yetiştiriciliği, firmaların taleplerine bağlı olarak ve üreticilere alım garantisi verme suretiyle gerçekleştirilmektedir. Bu araştırmada, dağ yöresi ilçelerinde organik çilek yetiştiriciliği yapan üreticilerin sosyo-ekonomik yapılarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmanın ana materyalini, yöredeki işletmelerden tamsayım yoluyla uygulanan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Bu araştırmanın sonuçlarına göre; araştırma bölgesindeki organik çilek yetiştiricilerinin büyük çoğunluğunun 56 yaş ve üzerinde olduğu, hanehalkı büyüklüklerinin de Türkiye ve Bursa'nın hanehalkı büyüklüğü ortalamasının üzerinde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, araştırma alanındaki üreticilerin önemli bir kısmının da ilkokul mezunu olduğu saptanmıştır. Çalışmada, organik çilek yetiştiriciliği yapan üreticilerin bu ürünü yetiştirme eğilimlerinin firma talepleri doğrultusunda değişim gösterdiği dikkati çekmektedir. Aynı zamanda, bu değişimin üreticilerin pazarlama olanaklarını da etkilediği söylenebilir. Üreticiler, yörede kurulmuş olan Organik Meyve Üreticileri Birliği tarafından verilen hizmetlerin tarımsal ürünlerinin pazarlanması ve organik tarım ile ilgili bilgi alışverişine ilişkin beklentilerinin gerisinde kaldığını düşündüklerinden, mevcut üretimlerine çeşitli sertifikasyon kuruluşu ve alıcı firmaların yönlendirmeleri doğrultusunda devam etmektedirler. Araştırmadan bulgularına göre; bu çalışmanın organik çilek yetiştiriciliği yapan üreticilerin bu üretim dalına olan eğilimlerinin belirlenmesinde ve organik çilek yetiştiriciliğine yönelik uygulamaların sürdürülebilirliği açısından etkili olması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bursa, Çilek, Organik tarım, Tarımsal yayım

Kaynakça

• Akın, A., 2008. Akşehir İlçesinde Organik Çilek Yetiştiriciliğinin Benimsenmesi ve Yayılması Üzerine Bir Araştırma. Ankara Ün. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. Ankara, 210s.
• Anonim, 2014. Keles İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü kayıtları.
• BEBKA,‘’Tr41 Bursa Eskişehir Bilecik Bölge Planı 2010-2013 http://www.bebka.org.tr/site-sayfa-19 bursa_eskisehir_bilecik_bolge_plani_2010_2013.html (Erişim: 23.07.2014).
• Gürbüz, B., Yavuz, O., 2002. ‘’Bursa Keles İlçesi Orman Ve Çevresi Köylerin Sosyo Ekonomik Yapısı Ve Yeni Tarımsal Üretim Faaliyetleri Önerileri’’. S:129-137. Kastamonu.
• Güven, S. 1996. ‘’Toplumbilimlerinde Araştırma Yöntemleri’’. Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa.
• Karahan, H., Gürbüz, B., 2014. Orman Köylerinde Tarımsal Faaliyette Bulunan Aile İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Yapısı. Ulusal Aile Çiftçiliği Sempozyumu 30-31 Ekim 201, Ankara, s. 120-125.
• Nacar, Ç., 2012. Çilek Yetiştiriciliği. T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü. Alata Bahçe Kültürleri Araştırma İstasyonu. Erdemli-Mersin.
• Özcan, N. 2004. Gümüşhane İli Kelkit İlçesinde Çiftçilerin Organik Tarım Faaliyetine Katılımı Üzerine Bir Araştırma Ankara Üniversitesi Yüksek lisans tezi (basılmamış). Ankara, 68s.