Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Koyun ve İnek Sütlerinden Üretilen Şanlıurfa Sadeyağlarının Fiziksel, Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özelliklerinin belirlenmesi

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 4, 463 - 476, 23.12.2019
https://doi.org/10.29050/harranziraat.538220

Öz

Bu çalışmada, 15 adet koyun ve 15 adet inek sütü
Şanlıurfa Sadeyağlarının (Urfa Yağı) bazı fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik
özellikler ile indüksiyon periyodu belirlenmiştir. Koyun ve İnek sütü
Şanlıurfa sadeyağlarına ait L, a*, b*, kırılma indisi, yağ oranı, yağsız
kurumadde, tuz, titrasyon asitliği, serbest asitlik, peroksit, iyot, sabunlaşma
sayısı, lipolitik bakteri, maya-küf, laktik asit bakteri  (M-17
ve MRS)  sayıları ve indüksiyon periyodu değerleri
sırasıyla 71.23-90.70, 75.01-85.14; (-)1.90-(-)3.57, 1.71-8.74;
10.21-19.70,24.30-44.43; 1.4565-1.4625, 1.4250 - 1.4625; % 98-99.25, %95-99
(w/w); %0.17-1.94, % 0.31-4.71 (w/w); % 0-0.05, %0-0.03 (w/w); % 0.02-0.05, % 0.03-0.17
(L.A.); 0.050-1.451, 0.520-8.208 mg KOH g-1 yağ; 0.122-0.338,
0.012-0.385 meq O2 kg-1 yağ; 10.75-43.45, 2.51-50.25;
251.02-306.02, 200.63-246.42 mg KOH g-1 yağ; 0.84-3.69,
 1.00-4.87 log kob g-1 ; 0.00-5.06, 1.88-4.74 log kob g-1; 0.27-4.74,
0-4.61 log kob g-1; 0.70-5.25, 0-4.60 log kob g-1; 0.23-13.64,
0.05-14.15 saat arasında olduğu bulunmuştur. Koyun sütü sadeyağlarının L*
renk değeri (P˂0.05), yağ oranı (P˂0.01), peroksit sayısı (P˂0.01) ve
sabunlaşma sayısı (P˂0.001), inek sütü Sadeyağlarından yüksek; a* renk değeri
(P˂0.001), b* renk değeri (P˂0.001), yağsız kurumadde miktarı (P˂0.01),
titrasyon asitliği (P˂ 0.001), serbest asitlik değeri (P˂ 0.001) ve maya-küf
sayısı (P˂ 0.001) inek sütü Şanlıurfa Sadeyağlarından düşük olduğu tespit
edilmiştir. İnek ve koyun sütü sadeyağ örneklerinin kırılma indisi, kurumadde
miktarı, tuz miktarı, iyot sayısı, lipolitik bakteri sayısı, laktik asit
bakteri sayısı ve indüksiyon periyodu değerleri arasında (P˃0.005) fark
bulunmamıştır. Bu sonuçlara göre, Şanlıurfa sadeyağının standart bir üretim
metodunun ve kalite kriterlerinin oluşturulmadığı belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Anonim, 1995. TS 1331 Tereyağı Standardı. Türk Standartlar Enstitüsü, Ankara.
  • Anonim, 2005. Tereyağı, Diğer Süt Yağı Esaslı Sürülebilir Ürünler ve Sadeyağ Tebliği, Türk Gıda Kodeksi, Tebliğ No: 2005/19, Ankara.
  • Anonim, 2011. WHO/FAO Food Standarts, CODEX STAN 280-1973 www.codexalimentarius.net/download/standards/171/CXS_280e.pdf. Erişim tarihi:28.02.2019.
  • AOAC, 1990. Official Method of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists, No: 934.06, Arlington.
  • Arya, S.S.,Ramanujan, S., Vijayaraghuvan, P.K., 1969. Refractive index as an objective method for evaluation of rancidity in edible oil sandfats, Journal of the American Oil Chemists’ Society, 46(1): 28-30.
  • Atamer, M., 1993. Tereyağı Teknolojisi Uygulama Kılavuzu, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ankara, 16-27s.
  • Atasoy, A.F., 2008. Evaluation of pH Change Kinetics During Different Stages of Kashar Cheese Production from Bovine, Ovine and Caprine Milk, Journal of Food Processing and Preservation, 32(3):416 – 428.
  • Atasoy, A.F., ve Türkoğlu H., 2010. Şanlıurfa’da Üretilen ve Satışa Sunulan Sadeyağların (Urfa Yağı) Serbest Yağ Asitleri Bileşiminin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 14(2) :9-12.
  • Batun, P., Kirazcı A., Küçük, M., Çoksöyler, N., Javidipour, İ., 2004. Van ve Çevresinde İmal Edilen Yemeklik Sadeyağların Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özellikleri. Geleneksel Gıdalar Sempozyumu Bildirileri, 23-24 Eylül, 201-205s. Van.
  • Belitz, H. D. and Grosch W., 1992. Handbuch Der Lebensmittelchemie. 4. Auflage. Berlin, Heidelberg, New York, Springer Verlag.
  • BS 684., 1987. British Standard Institution, London.Egan, H., Kirk, R.S., Sawyer, R., 1981. Pearson’s chemical analysis of foods Longman Inc, New York.
  • Frank, J.F.,Yousef, A.E., 2004. Tests for Groups of Microorganisms, in standarts method for the examination of Dairy Products, American Public Health Association, Washington DC, USA, 227-248.
  • Fındık, O., 2011. Van’da Piyasaya Sunulan Bazı Tereyağı ile Bu Tereyağlarından Elde Edilen Sadeyağların Bazı Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van, 68s.
  • Gündoğdu, E., 2012. Yoğurt ve Kremadan Üretilen Tereyağlarının Aroma Profili ve Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Kültür Kullanımının ve Muhafaza Süresinin Etkileri. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 174s.
  • Halkman, A.K., 2005. Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları. Başak Matbaası, Ankara, 243s.
  • Kirazcı, A., Javidipour, I., 2008. Some chemical and microbiological properties of ghee produced in Eastern Anatolia. International Journal of Dairy Technology, 61 (3): 300-306.
  • Raynal-Ljutovac, K., Park, Y.V., Gaucheron, F., Bouhallab, S., 2007. Heat stability and enzymatic modifications of goat and sheep milk . Small Ruminant, 68(1): 207-220.
  • Sawaya, W. N.,Khan, P., Al-Shalfat, A.F., 1984. Physical and chemical characteristics of ghee and butter from goat’s and sheep’s milk. Food Chemistry, 14(3): 227-232.
  • Tahmas Kahyaoğlu, D., 2014. İnek, Koyun ve Keçi Sütlerinden Üretilen Tereyağlarında Depolama Süresince Uçucu Bileşikler, Oksidasyon Stabilitesi ve Diğer Bazı Kalite Kriterlerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 192s.
  • Uraz, T., Sezgin, E., Koçak, C., Yetişemeyen, A., 1983. Süt ve Süt Mamulleri Teknolojisi, Segem Yayınları, Yayın No:103, Ankara, 89–100.
  • Uruk, H.A., 2011. Farklı Hayvan Sütlerinden Üretilen Tereyağlarının Lipit Kısmında Bazı Bileşen Farklılıklarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Malatya, 65s.

Determination of physical, chemical and microbiological properties of Şanlıurfa Sadeyağı produced from ovine and bovine milk

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 4, 463 - 476, 23.12.2019
https://doi.org/10.29050/harranziraat.538220

Öz

In this study, some physical, chemical,
microbiological properties and induction period of Şanlıurfa Sadeyağı produced
from ovine and bovine was determined. L*, a*, b* values and refractive index of
ovine and bovine Şanlıurfa Sadeyağı were found between 71.23-90.70,
75.01-85.14; -1.90 and -3.57, 1.71-8.74; 10.21-19.70,24.30-44.43 and
1.456-1.462, 1.425-1.462, respectively. Fat content, non-fat dry matter, salt
content, titratable acidity, free acidity, peroxide number, iodine number and
saponification number of ovine and bovine Şanlıurfa Sadeyağı were determined as
98-99.25%, 95-99% (w/w); 0.17-1.94%, 0.31-4.71% (w/w); 0.00-0.05%, 0.00-0.03%
(w/w); 0.02-0.05%, 0.03-0.17% (L.A.); 0.050-1.451, 0.520-8.208 mg KOH g-1
fat; 0.122-0.338, 0.012-0.385 meq O2 kg-1 fat;
10.75-43.45, 2.51-50.25 and 251.02-306.02, 200.63-246.42 mg KOH g-1
fat, respectively. Lipolytic bacteria, yeast-mold, lactic acid bacteria (M-17
and MRS) counts of ovine and bovine Şanlıurfa Sadeyağı were determined as
0.84-3.69, 1.00-4.87 log cfu g-1; ˂1-5.06, 1.88-4.74 log cfu g-1;
0.27-4.74, ˂1-4.61 log cfu g-1; 0.70-5.25, 0-4.60 log cfu g-1,
respectively. Induction period value of ovine and bovine Şanlıurfa Sadeyağı  was  0.23-13.64,   0.05-14.15  
hour,   respectively.  L*  value
  (p˂0.05),   fat content 
(p˂0.01), peroxide number (p˂0.01) and saponification number
(p˂0.001) of ovine sadeyağı was found higher than bovine sadeyağı. a* value
(p˂0.001), b* value (p˂0.001), non-fat dry matter (p˂0.01), titratable acidity
(p˂0.001), free acidity value (p˂0.001) and yeast-mold count (p˂0.001) of ovine
sadeyağı was found lower than bovine sadeyağı. No difference was found between
refractive index, salt content, iodine number, count of lipolytic bacteria, count
of lactic acid bacteria and induction period values (p˃0.005) of ovine and
bovine Şanlıurfa Sadeyağı samples. According to these results, it was
determined that a standard production method and quality criteria of the
Şanlıurfa Sadeyağı was not established.

Kaynakça

  • Anonim, 1995. TS 1331 Tereyağı Standardı. Türk Standartlar Enstitüsü, Ankara.
  • Anonim, 2005. Tereyağı, Diğer Süt Yağı Esaslı Sürülebilir Ürünler ve Sadeyağ Tebliği, Türk Gıda Kodeksi, Tebliğ No: 2005/19, Ankara.
  • Anonim, 2011. WHO/FAO Food Standarts, CODEX STAN 280-1973 www.codexalimentarius.net/download/standards/171/CXS_280e.pdf. Erişim tarihi:28.02.2019.
  • AOAC, 1990. Official Method of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists, No: 934.06, Arlington.
  • Arya, S.S.,Ramanujan, S., Vijayaraghuvan, P.K., 1969. Refractive index as an objective method for evaluation of rancidity in edible oil sandfats, Journal of the American Oil Chemists’ Society, 46(1): 28-30.
  • Atamer, M., 1993. Tereyağı Teknolojisi Uygulama Kılavuzu, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ankara, 16-27s.
  • Atasoy, A.F., 2008. Evaluation of pH Change Kinetics During Different Stages of Kashar Cheese Production from Bovine, Ovine and Caprine Milk, Journal of Food Processing and Preservation, 32(3):416 – 428.
  • Atasoy, A.F., ve Türkoğlu H., 2010. Şanlıurfa’da Üretilen ve Satışa Sunulan Sadeyağların (Urfa Yağı) Serbest Yağ Asitleri Bileşiminin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 14(2) :9-12.
  • Batun, P., Kirazcı A., Küçük, M., Çoksöyler, N., Javidipour, İ., 2004. Van ve Çevresinde İmal Edilen Yemeklik Sadeyağların Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özellikleri. Geleneksel Gıdalar Sempozyumu Bildirileri, 23-24 Eylül, 201-205s. Van.
  • Belitz, H. D. and Grosch W., 1992. Handbuch Der Lebensmittelchemie. 4. Auflage. Berlin, Heidelberg, New York, Springer Verlag.
  • BS 684., 1987. British Standard Institution, London.Egan, H., Kirk, R.S., Sawyer, R., 1981. Pearson’s chemical analysis of foods Longman Inc, New York.
  • Frank, J.F.,Yousef, A.E., 2004. Tests for Groups of Microorganisms, in standarts method for the examination of Dairy Products, American Public Health Association, Washington DC, USA, 227-248.
  • Fındık, O., 2011. Van’da Piyasaya Sunulan Bazı Tereyağı ile Bu Tereyağlarından Elde Edilen Sadeyağların Bazı Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van, 68s.
  • Gündoğdu, E., 2012. Yoğurt ve Kremadan Üretilen Tereyağlarının Aroma Profili ve Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Kültür Kullanımının ve Muhafaza Süresinin Etkileri. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 174s.
  • Halkman, A.K., 2005. Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları. Başak Matbaası, Ankara, 243s.
  • Kirazcı, A., Javidipour, I., 2008. Some chemical and microbiological properties of ghee produced in Eastern Anatolia. International Journal of Dairy Technology, 61 (3): 300-306.
  • Raynal-Ljutovac, K., Park, Y.V., Gaucheron, F., Bouhallab, S., 2007. Heat stability and enzymatic modifications of goat and sheep milk . Small Ruminant, 68(1): 207-220.
  • Sawaya, W. N.,Khan, P., Al-Shalfat, A.F., 1984. Physical and chemical characteristics of ghee and butter from goat’s and sheep’s milk. Food Chemistry, 14(3): 227-232.
  • Tahmas Kahyaoğlu, D., 2014. İnek, Koyun ve Keçi Sütlerinden Üretilen Tereyağlarında Depolama Süresince Uçucu Bileşikler, Oksidasyon Stabilitesi ve Diğer Bazı Kalite Kriterlerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 192s.
  • Uraz, T., Sezgin, E., Koçak, C., Yetişemeyen, A., 1983. Süt ve Süt Mamulleri Teknolojisi, Segem Yayınları, Yayın No:103, Ankara, 89–100.
  • Uruk, H.A., 2011. Farklı Hayvan Sütlerinden Üretilen Tereyağlarının Lipit Kısmında Bazı Bileşen Farklılıklarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Malatya, 65s.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Gıda Mühendisliği
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Dilek Yokuş Bu kişi benim

Mehmet Şükrü Karakuş

Ahmet Ferit Atasoy 0000-0002-3390-1177

Yayımlanma Tarihi 23 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 11 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 23 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Yokuş, D., Karakuş, M. Ş., & Atasoy, A. F. (2019). Koyun ve İnek Sütlerinden Üretilen Şanlıurfa Sadeyağlarının Fiziksel, Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özelliklerinin belirlenmesi. Harran Tarım Ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(4), 463-476. https://doi.org/10.29050/harranziraat.538220

Derginin Tarandığı İndeksler

13435  19617   22065  13436  134401344513449 13439 13464  22066   22069  13466 

10749 Harran Tarım ve Gıda Bilimi Dergisi, Creative Commons Atıf –Gayrı Ticari 4.0 Uluslararası (CC BY-NC 4.0) Lisansı ile lisanslanmıştır.