Bazı Parlak Brom (Bromus catharticus Vahl.) Hatlarında Farklı Olgunlaşma Dönemlerinin Ot Verimi ve Yem Değeri Etkisi Üzerine Bir Ön Çalışma

Yıl 2021, Cilt: 62 Sayı: 2, 137 - 146, 31.12.2021

Levent Özdüven , Berrin Okuyucu , Metin Tuna

https://doi.org/10.29185/hayuretim.870063

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı; Tekirdağ ekolojik koşullarında farklı olgunlaşma zamanlarında hasat edilen bazı parlak brom hatlarının ot verimleri, besin madde içerikleri, nispi yem değeri ve in vitro sindirilebilir organik madde miktarı üzerine olan etkisini incelemektir.

Materyal ve Metot: Araştırmanın bitkisel materyalini başaklanma başlangıcı, tam başaklanma ve çiçeklenme başlangıcı döneminde hasat edilen 20 farklı parlak brom hattı oluşturmaktadır. Hasat edilen bitkiler tartılarak yeşil ot verimleri, 65 °C’de kurutularak kuru ot verimleri belirlenmiş ve kimyasal analizleri yapılmıştır.

Bulgular: Farklı olgunlaşma zamanlarında hasat edilen hatlarda kuru madde, ham kül, ham protein, nötr deterjan, lif ve asit deterjan lif içerikleri sırasıyla %18.85-34.60, 5.14-9.28, 7.27-19.60, 47.85- 62.18 ve 24.76-34.45 arasında değişmiştir. Yeşil ot verimleri 567-4754 kg/da, kuru madde verimleri 114.04-1338.50 kg/da, organik madde verimleri 105.00-1216.20 kg/da, sindirilebilir organik madde verimleri 84.32-32-748.23 kg/da arasında değişmiştir. Parlak brom hatlarına ait kuru ot örneklerinin kimyasal özellikleri, nispi yem değeri ve in vitro organik madde sindirilebilirliği hasadın yapıldığı zaman ve hatta göre değişiklik göstermiş ve farklılıklar istatiski olarak önemli bulunmuştur (P<0.01).

Sonuç: Olgunlaşma döneminin ilerlemesiyle kuru madde, nötr deterjan lif ve asit deterjan lif oranları artarken, ham protein, ham kül, nispi yem değeri ve in vitro organik madde sindirilebilirliği önemli düzeylerde azalmıştır. Bununla birlikte birim alandan elde edilen yeşil ot, kuru madde, organik madde, ham protein ve sindirilebilir organik madde verimleri ise artmıştır

Anahtar Kelimeler

Bromus catharticus Vahl, Kuru ot verimi, Kimyasal bileşim, Organik madde sindirilebilirliği, Nispi yem değeri

Destekleyen Kurum

Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

NKUBAP.00.24.AR.13.23

Teşekkür

Bu çalışma NKUBAP.00.24.AR.13.23 numarasıyla, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiştir.

A preliminary study on the effect of hay yield and feed values of some rescue grass (Bromus catharticus Vahl) lines harvested in different maturity stages

Öz

Objective: The objective of this study was to investigate hay yield, nutrient content, relative feeding value and digestibility of prairie grass lines harvested in different maturing stages.

Material and Methods: The plant material of the study was composed of 20 different prairie grass lines that were harvested during the beginning of heading, full heading and beginning of flowering. The harvested plant material were weighed, dried, and used in chemical analyses.

Results: Based on the results of the study, ratio of dry matter, ash, crude protein, neutral detergent, fiber and acid detergent of prairie grass lines harvested in different maturing stages were 18.85-34.60, 5.14-9.28, 7.27-19.60, 47.85- 62.18 ve 24.76-34.45 percent, respectively. Fresh yield, hay yield, organic matter, and digestible organic matter yield of the prairie grass lines were 567-4754, 114.04-1338.50, 105.00-1216.20, 84.32-748.23 kg/da, respectively. The chemical composition, relative feeding value, and digestibility of forage of prairie grass lines varied among lines and harvesting times, and the differences were statistically significant (P<0.01).

Conclusion: With advancing maturation, ratios of dry matter, neutral detergent fiber and acid detergent fiber of the lines increased while their crude protein, ash, relative feed value and digestibility ratio decreased. However, yield of hay, organic matter, crude protein and digestible organic matter of the lines increased.

Anahtar Kelimeler

Bromus catharticus Vahl, Hay yield, Chemical composition, Organic matter digestibility, Relative feed value

Proje Numarası

NKUBAP.00.24.AR.13.23

Kaynakça

• Açıkgöz E. 1991. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Yayınları, No:633-2, s.456, Bursa.
• AOAC 1990. Official Methods of Analysis. 15th ed, Association of Official Analytical Chemists, Arlington, Virginia, USA.
• Ataşoğlu C, Şahin S, Canbolat Ö, Baytekin H. 2010. The effect of harvest stage on the potential nutritive value of kermes oak (Quercus coccifera) leaves. Livestock Research for Rural Development, 22 (2), Article 36.
• Aufrère J, Michalet-Doreau B. 1988. Comparison of methods for predicting digestibility of feeds. Animal Feed Science and Technology, 20: 203-218.
• Balesky DP, Rucle JM and Abeye AO. 2007. Seasonal distribution of herbage mass and nutritive value of prairie grass (Bromus catharticus Vahl). Journal Compilation Blackwell publishing Ltd. No claim to original US goverment works. Grass and Forage Science, 62: 301-311.
• Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS. 2018. Bazı buğdaygil bitki türlerinin yem kalite değerlerinin belirlenmesi ve biplot analiz yöntemi ile özellikler arası ilişkilerin değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27 (2): 92-101.
• Budak F, Budak F. 2014. Yem bitkilerinde kalite ve yem bitkileri kalitesini etkileyen faktörler. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 7 (1): 01-06.
• Burgess RE, Cosgrove G, Fraser TJ, Belgrave BR, Hare MD, Charlton IFL. 1986. Grasslands Matua prairie grass. Special publication no. 5. Grasslands Division, DSIR. 35 pp. Cladera.
• Buxton DR. 1996. Quality related characteristics of forages as influenced by plant environment and agronomic factors. Animal Feed Science and Technology, 59: 37-49.
• Canbolat Ö, Karaman Ş. 2009. Bazı baklagil kaba yemlerinin in vitro gaz üretimi, organik madde sindirimi, nispi yem değeri ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 15, 188-195.
• Canbolat Ö. 2013. Farklı olgunlaşma dönemlerinin kolza otunun (Brassica napus L.) potansiyel besleme değeri üzerine etkisi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 60:145-150.
• Düzgüneş O, Kesici T, Kavuncu O ve Gürbüz F. 1987. Araştırma ve Deneme Metodları (İstatistiksel Metodlar-II). Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları No:1021, Ders kitabı seri No:295, Ankara.
• Ferrari CB, Alomar D, Miranda H. 2011. Use of cellulases to predict in vivo digestible organic matter (d value) in pasture silages. Chilean Journal of Agricultural Research, 71(2):258-266.
• Fraser TJ. 1982. Evaluation of grasslands matua prairie grass and grasslands maru phalaris with and without lecerne in canterbury. New Zealand Journal of Exprimental Agriculture, 10:235-237.
• Goering HK, Van Soest PJ. 1983. Forage Fiber Analyses. Agricultural Handbook, No 379, Washington.
• Gürsoy E ve Macit M. 2017. Erzurum ili çayır ve meralarında doğal olarak yetişen bazı buğdaygil yem bitkilerinin nispi yem değerleri bakımından karşılaştırılması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 27(3): 309-317.
• Gürsoy E, Macit M. 2020. Hasat zamanının kaba yemin kimyasal kompozisyonu ve kalitesi üzerine etkisi. Euroasia Journal of Mathematics, Engineering, Natural and Medical Sciences, 7(9):168-177.
• Haddi ML, Filacorda S, Meniai K, Rollin F, Susmel P. 2003. In vitro fermentation kinetics of some halophyte shrubs sampled at three stages of maturity. Animal Feed Science and Technology, 104: 215–225.
• Hubbard E. 1956. Answering queries on the taxonomy and nomenclature of some grasses. Agronomia lusitana , 18:7.
• Hume DE. 1991a. Effect of cutting on preduction and tillering in prairie grass compared with two ryegrass species. 1. Vegetative plants annals of botany (68) 1991.
• Hume DE. 1991b. Effect of cutting on preduction and tillering in prairie grass compared with two ryegrass species. 2. Reprductive plants annals of botany (68) 1991
• Kacar B, Katkat AV, Öztürk Ş. 2006. Bitki Fizyolojisi (2. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım, s, 563, Ankara.
• Kamalak A, Canbolat O, Gurbuz Y, Erol A, Ozay O. 2005. Effect of maturity stage on chemical composition, in vitro and in situ dry matter degradation of tumbleweed hay (Gundelia Tournefortii L.), Small Ruminant Research. 58, 149-156.
• Karabulut A, Canbolat O, Kamalak A. 2006. Effect of maturity stage on the nutritive value of birdsfoot trefoil (Lotus corniculatus L) hays. Lotus Newsletter, 36, 11-21.
• Karadağoğlu Ö, Özdüven ML. 2019. Bazı tritikale çeşitlerinde farklı olgunlaşma dönemlerinin silolamada fermantasyon özellikleri ve yem değeri üzerine etkileri. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 90 (2): 132-142, 2019. DOI: 10.33188/vetheder.499308
• Kohn RA, Allen MS. 1995. Effect of plant maturity and preservation method on in vitro protein degradation of forages. Journal of Dairy Science, 78:1544-1551.
• Lacefield GD. 1988. Alfalfa Hay Quality Makes the Difference. University of Kentucky Department of Agronomy AGR-137, Lexington, KY.
• Lyons RK, Machen RV, Forbes TDA. 1999. Why Range Forage Quality Changes. Texas Agrıcultural Extensıon Servıce, B–6036, p: 7.
• May KW, Stout DG, Willms WD, Mir Z, Coulman B, Fairey NA, Hall JW. 1998. Growth and forage quality of three Bromus species native to western Canada. Canadian Journal of Plant Science, 78: 597–603.
• Moore JE, Undersander DJ. 2002. Relative forage quality: Alternative to relative feed value and quality index. Proceedings 13th Annual Florida Ruminant Nutrition Symposium, 16-32.
• Mountousis J, Papanikolaou K, Stanogias G, Chatzitheodoridis F, Roukos C. 2008. Seasonal variation of chemical composition and dry matter digestibility of rangelands in NW Greece. Journal of Central European Agriculture, 9(3): 547-556.
• Oktay G, Temel S. 2015. Ebu Cehil (Calligonum polygonoides L. ssp. commosum (L’Her.) çalısının yıllık yem değerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 32 (1): 30-36.
• Papanastasis VP, Yiakoulaki MD, Decandia M, Dini–Papanastasi O. 2008. Integrating woody species into livestock feeding in the Mediterranean areas of Europe. Animal Feed Science and Technology, 140: 1–17.
• Parissi ZM, Papachristou TG, Nastis AS. 2005. Effect of drying method on estimated nutritive value of browse species using an in vitro gas production technique. Animal Feed Science and Technology, 123-124 (1): 119-128.
• Rajcakova L, Gaborcík N, Mlynar R. 2006. Nutrition value of Bromus marginatus and possibilities to regulation of fermentation in ensilage process. Slovak Journal of Animal Science, 39 (1-2): 93 – 97.
• Raven PH. 1957. The correct name for Rescue Grass. Brittonie, 12: 219-221.
• Sayar MS. 2014. Path coefficient and correlation analysis between forage yield and its affecting components in common vetch (Vicia sativa L.). Legume Research. 37(5): 445-452.
• Schroeder JW. 1994. Interpreting Forage Analysis. Extension Dairy Specialist (NDSU), AS-1080, North Dakota State University.
• SPSS 2006. SPSS Base 15.0 for Windows User’s Guide SPSS Inc. Chicago IL. 179p.
• Tuna M, Vogel, KP, Arumuganathan, K, Gill KS. 2001. DNA content and ploidy determination of bromegrass germplasm accessions by flow cytometry. Crop Science, 41:1629-1634.
• Turgut L, Yanar M, Tuzemen N, Tan M and Comakli B. 2008. Effect of maturity stage on chemical composition and in situ ruminal degradation kinetics of meadow hay in Awassi sheep. Journal of Animal Veterenary Advances, 7(9):1061-1065.
• Van Dyke NJ, Anderson PM. 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
• Van Esbroeck GA and Baron VS. 1990. Effect of mefluidide application date on yield and forage quality of Bromus species. Canadian Journal of Plant Science, 70:717-726.
• Wallsten J, Martinsson K. 2009. Effects of maturity stage and feding strategy of whole crop barley silage on intake, digestibility and milk productionin dairy cows. Livestock Science, 121:155–161.
• Wolff R, Abbott L, Pistorale S. 1996. Reproductive behavior of Bromus catharticus Vahl. (Cebadilla criolla) in natural and cultivated populations. Journal of Genetics and Breeding, 50: 121-128.