Objective: This research was conducted to determine the fattening performance of egg-type male quails (Coturnix coturnix japonica) sorted as non-breeders after 35 days using three different finisher rations.
Material and Methods: Three different rations were used as finisher feed: cracked corn (CC), broiler chick feed (BCF), and cracked corn-chick feed (1:1) mixture (CC-BCF) for fattening 270 male quails. Quail fattening started with an average weight of 198 g and was carried out in cage pens with 3 replicates in each group and 30 male quails in each replicate. Quails were weighed individually on the 5th and 10th (40 and 45 days of age) days of the experiment. When the quails reached 45 days of age, some morphological characteristics were measured in a total of 135 quails, 15 randomly from each pen.
Results: The mean body weights of the CC, BCF, and CC-BCF groups at 40 and 45 days of age were determined 202, 227, and 223 g and 201, 232, and 229 g, respectively. While the CC group had the lowest fattening performance (P<0.01), the difference between the BCF and CC-BCF mixture groups was insignificant (P>0.05). In terms of carcass ratio, the highest value (75.2%) was observed in the BCF group and the lowest value (73.6%) in the CC group (P<0.05). The difference between the groups in terms of beak length, beak width, head length, head width, folding wing length, back length, tail length, body length, shank length, shank width, and middle finger length is insignificant (P>0.05). The lowest mean in terms of breast width (32.9 mm) was observed in the CC group, and the highest mean in terms of breast length (67.3 mm) was observed in the CC-BCF group (P<0.01). In terms of feed conversion ratio, the CC group (9.24) had the lowest average (P<0.01), while the BCF and CC-BCF groups had higher average (5.80, 6.00) (P>0.05). According to the multivariate (discriminant) analysis of morphological characters, the average reclassification success of quails in different finishing feed groups was 79.1%.
Conclusion: The study results showed that a 5-day fattening period is sufficient for male quails after 35 days of age and that adding cracked corn as cheap grain feed to expensive high-protein feeds during the finishing period can reduce feed costs by approximately 10-20% without causing any loss in fattening.
Keywords: Quail, Fattening, Corn, Chick Feed, Morphology
All applications in the experiment were carried out in accordance with the rules determined by the Ankara University Animal Experiments Local Ethics Committee (2024-10-79).
Amaç: Bu araştırma, 35. günden sonra üç farklı bitirme rasyonu kullanılarak damızlık dışı olarak ayrılan yumurta tipi erkek bıldırcınların (Coturnix coturnix japonica) besi performanslarını belirlemek amacıyla yürütülmüştür.
Materyal ve Metot: Bitirme yemi olarak kırık mısır (CC), etlik civciv yemi (BCF) ve kırık mısır-civciv yemi (1:1) karışımı (CC-BCF) 270 erkek bıldırcının besisi için üç farklı rasyon kullanılmıştır. Bıldırcın besisi, ortalama 198 g olarak başlatılmış ve her gruba ait 3 bölme ve her bölmede 30 hayvan tekerrür olacak şekilde yürütülmüştür. Denemenin 5. ve 10. (40 ve 45 günlük yaş) günlerinde bıldırcınlar bireysel olarak tartılmıştır. Bıldırcınlar 45 günlük yaşa eriştiklerinde her bölmeden rastgele 15 olmak üzere toplam 135 hayvanda bazı morfolojik özellikler belirlenmiştir.
Bulgular: CC, BCF ve CC-BCF gruplarında 40 ve 45 günlük yaşta canlı ağırlıklar sırasıyla 202, 227 ve 223 g ve 201, 232 ve 229 g olarak belirlenmiştir. CC grubu en düşük besi performansına sahip olurken (P<0.01), BCF ve CC-BCF grupları arasındaki fark önemsizdir (P>0.05). Karkas oranı bakımından en yüksek değer (%75.2) BCF grubunda ve en düşük değer (%73.6) CC grubunda gözlenmiştir. Gruplar arasında gaga uzunluğu, gaga genişliği, kafa uzunluğu, kafa genişliği, katlanır kanat uzunluğu, sırt uzunluğu, kuyruk uzunluğu, vücut uzunluğu, incik uzunluğu, incik genişliği ve orta parmak uzunluğu özelliklerinde farklar önemsiz bulunmuştur (P>0.05). En düşük göğüs genişliği (32.9 mm) CC grubunda ve en yüksek göğüs uzunluğu (67.3 mm) CC-BCF grubunda gözlenmiştir (P<0.01). Yemden yararlanma oranı bakımından CC grubu (9.24) en düşük oranı alırken (P<0.01), BCF ve CC-BCF grupları daha yüksek ortalamaya (5.80, 6.00) sahip olmuştur (P>0.05). Morfolojik özelliklerin çok değişkenli (diskriminant) analizi sonuçlarına göre bıldırcınların bitirme yemi gruplarına tekrar sınıflandırma başarısı %79.1 olmuştur.
Sonuç: Araştırma sonuçları, 35 günden sonra erkek bıldırcınlar için 5 günlük besi süresinin yeterli olduğunu ve bitirme döneminde pahalı yüksek protein içerikli yemlere ucuz dane yem olarak kırılmış mısır ilavesinin beside bir kayba neden olmaksızın yaklaşık %10-20 kadar yem maliyetini düşürebileceği göstermiştir.
Anahtar sözcükler: bıldırcın, besi, mısır, civciv yemi, morfoloji
All applications in the experiment were carried out in accordance with the rules determined by the Ankara University Animal Experiments Local Ethics Committee (2024-10-79).
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Hayvan Besleme, Kanatlı Hayvan Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 7 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 65 Sayı: 2 |
Creative Commons License Journal of Animal Production is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.