Fikir ve eserleriyle Anadolu ve Balkanlar’da derin izler bırakan Hurûfîlik için Türkçe, Farsça’dan sonra ikinci bir doğuş yeri olmuştur. Geleneksel Hurûfî kaynaklarının tercümesi olan eserler dışında Nesîmî, Misâlî, Arşî ve Muhîtî gibi şahsiyetler tarafından Hurûfîlik remizlerini anlatan özgün eserler ortaya konmuş ve bu sayede Hurûfilik’e dair Türkçe’de önemli bir literatür meydana gelmiştir. Bu çalışmada Hurûfîlik remizleriyle örülü mesnevi nazım şeklindeki kırk iki beyitlik bir manzume ele alınmıştır. Çalışmanın giriş kısmında mahiyeti itibarıyla müstakil bir metinden ziyade Hurûfîliği anlatan bir mesnevinin küçük bir parçası gibi duran bu manzumenin Sâʻatî adlı Alevî-Bektaşî bir şaire ait olabilme ihtimali tartışılmıştır. İlk bölümde manzumenin metin kısmı yer almaktadır. İkinci başlık altındaysa manzume isimmüsemmâ, el ve ayaklar, hüve/hû, ism-i Allâh gibi Hurûfîlik remizleri açısından genel hatlarla değerlendirilmiştir.
Hurûfîlik Sâʻatî el ve ayaklar isim ve müsemmâ hüve/hû ism-i Allah
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.